Espresso trafi na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO?
„Reprezentujemy całą sieć – od palaczy kawy (roadsterów) po producentów ekspresów do kawy. Jesteśmy zdania, że wciągnięcie espresso na listę UNESCO będzie korzystne dla wszystkich. Chcemy chronić jakość espresso” – powiedział przedstawiciel organizacji Andrea Pascale. Podkreślił, że produkcja kawy jest ważnym segmentem włoskiej kultury i ekonomiki.
Espresso – nazwa sposobu przygotowywania kawy w specjalnym ekspresie, przez przepuszczenie 25-35 ml gorącej (90,5-96° C) wody pod ciśnieniem 8,5-9,5 bara przez bardzo drobno zmielone i ubite ziarna kawowca. Również nazwa uzyskanego w ten sposób napoju.
Espresso serwowane w małej, ogrzanej przed podaniem filiżance o pojemności ok. 70 ml, wypełnia ją do połowy. Można je pić zarówno z cukrem, jak i bez. Espresso z dodatkiem spienionego mleka to cappuccino. Często do espresso podaje się kieliszek wody, która służy do przepłukiwania kubków smakowych przed skosztowaniem espresso. Takie postępowanie zapewnia głębszy smak kawy.
Espresso wywodzi się z Włoch, gdzie w 1901 roku Luigi Bezzera stworzył pierwszy ekspres do espresso. Nazwa wywaru w języku włoskim oznacza kawę wyciskaną i wytłaczaną.
Espresso jest bardzo popularne we Włoszech, Hiszpanii, Argentynie, a także w krajach południowej Europy. Ostatnio staje się coraz popularniejsze również w innych krajach europejskich.
Przypomnijmy, przed dwoma laty Włochy postarały się, by na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO została wpisana pizza neapolitańska. UNESCO potwierdziło wówczas, że jest to część kultury i tożsamości neapolitańskiej.
Na podstawie: ELTA, pl.wikipedia.org
