Gość

Aneta Jaglińska i Ema Sinkevičiūtė, uczennice Szkoły im. Szymona Konarskiego w Wilnie cały rok szkolny spędziły w USA, mieszkając w amerykańskich rodzinach i ucząc się w amerykańskich szkołach. Ażeby trafić do programu FLEX – Forum Wymiany dla Przyszłych Liderów (angl. Future Leader Exchange Program) Aneta i Ema musiały pokonać dużą konkurencję: do udziału w programie aplikowało 400 uczniów z całej Litwy. Zakwalifikowało się 17, w tym dwie uczennice Szkoły im. S. Konarskiego jako jedyne reprezentantki szkół polskich.

Już za godzinę, w samo południe, Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” organizuje konferencję prasową, na której zostaną ujawnione szczegóły zarzutów stawianych prezesowi ZPL. Zapraszamy do oglądania transmisji na żywo w Wilnotece! Maria Przełomiec, znana dziennikarka Telewizji Polskiej TVP S.A. i redaktor „Studia Wschód”, nie ma wątpliwości, że podejrzenia wobec Michała Mackiewicza nie są bezpodstawne. Jest jednak sekretarzem Rady Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, czyli osobą należącą do grona oskarżanego przez starego-nowego prezesa Związku Polaków na Litwie o atak na Związek Polaków i rozbijanie jedności społeczności polskiej na Litwie. Z drugiej strony jest także osobą w zasadzie od urodzenia związaną z Wileńszczyzną (poprzez Jeleńskich - dwór w Glinciszkach był gniazdem rodowym jej babki) i od lat dobrze zorientowaną w sprawach Litwy oraz litewskich Polaków.

To są różni ludzie, różne życiorysy, różne opowieści, ale zebrane tworzą mozaikę losów ludzkich, losów wilnianina XX wieku, skomplikowanych, dramatycznych – o bohaterach książki „Wracając do Wilna” mówi jej autor Tadeusz Tomaszewski. Co prawda podczas spotkania z czytelnikami w Instytucie Polskim w Wilnie zastrzegł, że prawdziwymi autorami są jego rozmówcy, on sam zaś napisał jedynie wstępy do każdego z wywiadów.

Ponoć chciał odejść, ale mu nie pozwolili – prezydium XV Zjazdu Związku Polaków na Litwie nawet nie zapytało prezesa Michała Mackiewicza (kierującego największą polską organizacją na Litwie już od 16 lat!), czy zechce kandydować w wyborach na kolejną kadencję. Po prostu został zgłoszony jako jedyny kandydat i przegłosowany przytłaczająco jednomyślnie: 342 delegatów było za, 8 wstrzymało się od głosu, nikt nie głosował przeciwko. W ten sposób zjazd wyraził wotum zaufania wobec tłumaczeń prezesa i posła na Sejm Litwy od AWPL-ZChR, że zarzuty, stawiane mu przez warszawską Prokuraturę ws. rozliczeń dotacji, którą przed dwoma laty otrzymał od Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” na wydawanie związkowej „Naszej Gazety” są bezpodstawne.

„Wspólnota Polska” jest dużą organizacją prowadzącą cały szereg projektów na całym świecie, w tym na Litwie. Jednym z realizowanych przez stowarzyszenie projektów jest program stypendialny skierowany do młodzieży polskiego pochodzenia – w rozmowie z Wilnoteką powiedział prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” Dariusz Piotr Bonisławski. Zapowiedział też, że będzie sporo letnich propozycji: kolonie dla uczniów, obozy dla młodzieży, szkolenia dla nauczycieli.

Każdy ma w sobie jakiś zalążek kreatywności, zmysł artystyczny i dwie ręce – przekonują Irena Brazis i Bożena Urban, właścicielki salonu „Metamorfozė” (Metamorfoza), w którym stare meble zyskują nowy wygląd, a ktoś, kto nigdy w życiu nie trzymał w ręku pędzla czy zszywacza odkrywa, że może być całkiem niezłym dekoratorem – przynajmniej na własny, domowy użytek.

Pierwsza niedziela po Wielkanocy w Kościele katolickim jest obchodzona jako Niedziela Miłosierdzia Bożego. Jest to święto ustanowione w 2000 roku przez papieża Jana Pawła II. Kult Bożego Miłosierdzia zrodził się w Wilnie, a na świecie rozpowszechnił się m.in. dzięki wileńskim Polakom. „Wierni – Polacy wykonali olbrzymie dzieło, którego żaden inny naród nie mógłby wykonać – to właśnie Polacy przekazali światu przesłanie, które za pośrednictwem s. Faustyny przekazał Jezus” – przyznaje ks. Vaidas Vaišvilas, rektor Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie.

Jest to niewątpliwie bardzo ważna wizyta z uwagi na fakt, że od kilku lat spotkania na najwyższym szczeblu nie odbywały się – tak wizytę w Wilnie premiera Polski Mateusza Morawieckiego ocenia litewski politolog, prof. Instytutu Stosunków Międzynarodowych i Nauk Politycznych UW Tomas Janeliūnas. Jego zdaniem ocieplenie relacji polsko-litewskich przyczyni się nie tylko do realizacji wspólnych projektów gospodarczych i energetycznych, lecz również do rozwiązania zadawnionych problemów, przede wszystkim związanych z mieszkającymi na Litwie Polakami.

To była szczególna wizyta. Nie tylko dlatego, że pierwsza po latach: dokładnie przygotowana, wymowna, rozpoczęta od spotkania Pierwszej Pary Rzeczypospolitej z rodakami w DKP i zakończona spotkaniem z polską młodzieżą przy płycie Matki i Serca Marszałka na Rossie. Było wiele pięknych i ciepłych słów Prezydenta Polski, dających nową nadzieję, którą zresztą Polacy na Litwie są karmieni przez polityków z Wilna i Warszawy od prawie 30 lat. Była zaskakująco miła i rzeczowa wypowiedź Prezydent Litwy, po której doprawdy można było uwierzyć, że w sprawach Polaków na Litwie coś wreszcie ruszy. Niewątpliwy sukces, tak bardzo potrzebny w Wilnie i Warszawie. Padły jednak słowa, wypowiedziane trochę kurtuazyjnie, ale na polu minowym polsko-litewskich stosunków właśnie one mogą okazać się najbardziej brzemienne w konsekwencje. Tak jak w sercach i pamięci wileńskich Polaków zapadły niegdyś słowa, że „relacje między Polską a Litwą będą tak dobre, jak stosunki władz Litwy z mieszkającymi tu Polakami”, tak tym razem zauważyli oni wypowiedź o problemach rodaków na Wileńszczyźnie: „niektóre oczekiwania są trochę zbyt wygórowane i to każdy rozumie...”. Chyba jednak nie każdy.