Urodziny Moniuszki na wesoło


„Urodzinowa czapeczka dla Stanisława Moniuszki”, fot. wilnoteka.lt/Eryk Iwaszko
Wileński Dom Nauczyciela we współpracy z Instytutem Polskim w Wilnie zorganizował nietypowe obchody 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki. Uczniowie szkół litewskich i polskich zostali zaproszeni do przygotowania urodzinowych czapeczek i kartek z życzeniami dla kompozytora.



Wileński Dom Nauczyciela mieści się naprzeciwko skweru, w którym stoi pomnik Stanisława Moniuszki. Jak powiedziała Wilnotece dyrektor tej placówki Zita Žepnickienė, to sąsiedztwo zmotywowało do uczczenia 200. rocznicy wybitnego kompozytora, tak ściśle związanego z Wilnem. Jednak z racji na fakt, że miała to być impreza skierowana do najmłodszych, wybrana została forma bardziej lekka, rozrywkowa, a jednocześnie zachęcająca do poznania życia i twórczości Stanisława Moniuszki.

„Przeprowadziliśmy sondę, pytając przechodniów w skwerze Stanisława Moniuszki, czy wiedzą, kim był. Okazało się, że wiele osób nie wie, ale kiedy podczas warsztatów malowania czapeczek urodzinowych opowiadałam dzieciom o Moniuszce, zauważyłam, że słuchały z otwartymi buziami” – powiedziała Zita Žepnickienė.

Do organizacji akcji przyczynił się również Instytut Polski w Wilnie. Jak zaznaczyła koordynator projektów w IP Barbara Orszewska, właśnie taka forma: lekka, w formie zabawy dla dzieci jest badziej atrakcyjna niż zwykła lekcja czy wykład. 

Opinię tę w rozmowie z Wilnoteką potwierdziła Andżela Aidukienė, nauczycielka plastyki w Gimnazjum im. S. Moniuszki w Kowalczukach. Uczniowie tej szkoły byli w gronie uczestników urodzinowego happeningu. Jak powiedziała, w szkole odbywa się wiele przedsięwzięć poświęconych patronowi, ale zapewne te warsztaty dzieci zapamiętają najlepiej.

Happening miał się odbyć w skwerze przy pomniku kompozytora, ale pogoda pokrzyżowała plany organizatorów. Część warsztatowa odbyła się więc w Domu Nauczyciela. Z gotowymi czapeczkami dzieci udały się pod pomnik Stanisława Moniuszki. Jak przystało na urodziny, był duży tort, którym częstował Instytut Polski w Wilnie.



Zdjęcia: Edwin Wasiukiewicz
Montaż: Aleksanda Konina