Uroczystości rocznicowe w czas pandemii
Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej w Poznaniu już od wiosny przygotowywało się, jak co roku od 2010 r., do wydarzenia będącego kontynuacją imprezy z wieloletnią tradycją. Zorganizowaliśmy ją bowiem po raz pierwszy w 1998 roku na 200-lecie urodzin Adama Mickiewicza jako „Bigos nowogródzko-wileński po wielkopolsku”; nazwa nawiązywała wówczas do fragmentu epopei wieszcza „Pan Tadeusz”, zwracała też uwagę na różnorodność i bogactwo elementów imprezy, na którą składały się występy gości z Kresów, wspólna zabawa, poczęstunek z – a jakże – bigosem, ale również poważniejsze akcenty patriotyczne i historyczne. Te ostatnie zyskiwały szczególną przestrzeń w latach ważnych rocznic.
Karta pocztowa wydana przez TMWiZW O. w Poznaniu przedstawia kościół Bożego Ciała, treść znajdującej się w nim tablicy pamiątkowej, zwycięskie chorągwie spod Grunwaldu
Tak stało się w roku 2010, roku 600. rocznicy bitwy pod Grunwaldem. W listopadzie przypomnieliśmy wydarzenie, jak się okazało – mało znane poznańczykom, czyli przybycie króla Władysława Jagiełły w wigilię św. Katarzyny do ufundowanej przez siebie świątyni Bożego Ciała na modły dziękczynne za zwycięstwo. Wówczas pierwszy raz zaistnieliśmy w tym kościele. Wkrótce z inicjatywy Towarzystwa powstała upamiętniająca tę pielgrzymkę tablica wykonana przez pochodzącego z Wilna artystę plastyka Władysława Saletisa, ufundowana przez władze miasta i województwa. I tak każdego listopada w tym miejscu o tym przypominamy, ale także czcimy przypadające w danym roku rocznice związane z postaciami i wydarzeniami ważnymi w historii naszej Ojczyzny.
Fot. Barbara Napieralska;Tablica pamiątkowa w kościele Bożego Ciała w Poznaniu
Tym razem obchody miały mieć szczególny charakter z okazji szczególnego roku. Bo to nie tylko 610.rocznica pielgrzymki króla Władysława Jagiełły, który, nota bene, w 1410 roku do poznańskiej świątyni przybył dwa razy: przed bitwą z Krzyżakami, a po zwycięstwie pod Grunwaldem na modły dziękczynne pielgrzymował od Pobiedzisk pieszo. Rok 2020 to przede wszystkim czas doniosłych rocznic: 100-lecia Bitwy Warszawskiej, 100. rocznicy urodzin świętego Jana Pawła II, 40-lecia powstania NSZZ „Solidarność”. Pragnęliśmy uczcić je godnie, organizując dużą, okazałą uroczystość. Miała rozpocząć się paradnym wejściem i powitaniem orszaku królewskiego: króla z rycerstwem, z wieloma zwycięskimi chorągwiami. Planowaliśmy pokazanie fragmentu filmu „Krzyżacy”, przedstawienie „Pieśni historycznych” Juliana Ursyna Niemcewicza, zaprezentowanie wystawy fotograficznej. Oczywiście, jak od 10 lat, główną częścią wydarzenia jest uroczysta msza św. koncelebrowana, która miała być zakończona wystawieniem Najświętszego Sakramentu w zabytkowej gotyckiej monstrancji ofiarowanej kościołowi przez Władysława Jagiełłę.
Dla nadania większej rangi uroczystości uzyskaliśmy patronat honorowy Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego Stanisława Gądeckiego.
Choć trudno było ze względu na pandemię, prowadziliśmy rozmowy i działania przygotowawcze. Udało nam się dla naszych bogatych planów pozyskać pomoc współorganizatorów.
Niestety! Druga, jesienna fala pandemii sprawiła, że musieliśmy zrezygnować z tych planów. Ale nie ze wszystkich.
24 listopada 2020 roku, chociaż panujące warunki i obostrzenia reżimu sanitarnego pozwalały na uczestnictwo zaledwie 100 osób, w kościele p.w. Bożego Ciała została odprawiona uroczysta koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem biskupa Damiana Bryla, który wygłosił również piękną homilię nawiązując do obchodzonych rocznic, związanych z historią i teraźniejszością wydarzeń. Przypomnienie tych rocznic znalazło się też w naszej modlitwie wiernych. W koncelebrze obok proboszcza parafii uczestniczyli także księża zaprzyjaźnieni z naszym Towarzystwem, którzy wiele razy wspierali grudniową zbiórkę darów dla Rodaków na Wileńszczyźnie i jeździli tam z nami przed świętami Bożego Narodzenia. W tym miejscu z żalem stwierdzić musimy, iż pandemia pokrzyżowała i te nasze plany: nie odwiedzimy Rodaków tego grudnia, nie spotkamy się z polskimi dziećmi i młodzieżą w ich szkołach. Z harcerzami ze szkoły im. Jana Pawła II w Wilnie nie nawiedzimy cmentarza na Antokolu, by oddać hołd polskim żołnierzom, jak czyniliśmy co roku, a właśnie w roku stulecia Bitwy Warszawskiej nie uda nam się uczcić spoczywających tam bohaterów. Postanawiamy uczynić to, kiedy tylko otworzy się taka możliwość.
Fot. Barbara Napieralska; Msza św. koncelebrowana w kościele Bożego Ciała 24 listopada 2020
Po zakończeniu Mszy św. nastąpił moment niezwykły: czas świadectw. Kilkanaście osób mówiło o swoich przeżyciach związanych z osobą i pontyfikatem św. Jana Pawła II. Wysłuchaliśmy głęboko poruszających wypowiedzi: o wzruszeniach związanych z wyborem naszego Papieża, o doznanych przemianach duchowych i nawróceniach, o Jego wpływie na życie osobiste i przemiany w kraju, o radości z bezpośrednich spotkań, o refleksjach nad Jego nauczaniem i kim jest dla młodych, którzy nie pamiętają tego pontyfikatu. Prezes Ryszard Liminowicz, organizator całości wydarzenia, w swoim wystąpieniu przywołał znamienny cytat „tylko pod tym Krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska będzie Polską, a Polak Polakiem”.
Fot. Barbara Napieralska; Ryszard Liminowicz - prezes poznańskiego oddziału TMWiZW
Fot. Barbara Napieralska;Dobrochna Konrad - Stowarzyszenie „Katyń” w Poznaniu
Fot. Barbara Napieralska;Tadeusz Jeziorowski - emerytowany kierownik Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego
Pełni wzruszenia zakończyliśmy tę podniosłą uroczystość w poczuciu, że przeżyliśmy ją godnie, choć zewnętrzne warunki wykluczyły pełen jej planowany zakres.
Przyjaciele, z którymi razem przygotowywaliśmy plan maksimum, zapowiedzieli, że postaramy się zrealizować to w innym terminie, kiedy ustaną związane z pandemią ograniczenia.
Materiał nadesłany. Bez skrótów i redakcji.
