Jezus Śnipiski – na wystawie w muzeum
Przypuszcza się, że rzeźba mogła być ustawiona około roku 1720 roku na wzgórzu, gdzie pochowane były ofiary epidemii dżumy z lat 1709–1710. Rzeźbę ustawili i troszczyli się o nią jezuici. Chcieli przypomnieć w ten sposób mieszkańcom Wilna o ofiarności rochitów – zakonnicy pozostali w mieście, by opiekować się chorymi i sami zmarli na dżumę.
Chrystus pod krzyżem wskazywał również drogę pielgrzymom udającym się do wileńskiej Kalwarii.
Rzeźba Jezusa Śnipiskiego słynęła z łask, jakich doznawali wierzący, dlatego jej kopie i wizerunki popularne były w całej Litwie. Litografia przedstawiająca ją umieszczona została w „Albumie Wileńskim” Jana Kazimierza Wilczyńskiego, kapliczkę i rzeźbę w niej umieszczoną fotografowali również słynni wileńscy fotografowie Józef Czechowicz i Jan Bułhak.
Na zdjęciu: po prawej od kościoła pw. św. Rafała Archanioła - kapliczka z rzeźbą Jezusa Śnipiskiego. Pocztówka. 1911-1912 fot. facebook.com/VrublevskiuBiblioteka
Rzeźba Jezusa Śnipiskiego zaginęła w latach 50. XX wieku po tym, gdy na zlecenie władz sowieckich wyburzono kapliczkę przy Zielonym Moście. Uważana była za zaginioną. W 2017 roku została przypadkowo znaleziona w piwnicy kościoła pw. św. Rafała Archanioła w Wilnie. Mimo iż była zniszczona, można przypuszczać, że przedstawia właśnie Jezusa Śnipiskiego. W 2018 roku rzeźbę odrestaurowali profesjonaliści specjalizujący się w odnawianiu drewna polichromowanego Greta Žičkuvienė i Rolandas Vičys.
Sponsorzy wystawy – Archidiecezja Wileńska, Litewska Rada Kultury, Ministerstwo Kultury Republiki Litewskiej.
Jezus Śnipiski, fot. Muzeum Dziedzictwa Sakralnego w Wilnie
Na podstawie: bpmuziejus.lt
