Tragiczna śmierć Edwarda i Teresy Szpilewskich


Śp. prof. Edward Szpilewski, fot. wikipedia.org
W podwileńskich Chorążyszkach dokonano makabrycznej zbrodni. Cierpiący, jak się przypuszcza, na zaburzenia psychiczne syn w bestialski sposób zamordował swoich rodziców. Ofiarami padli 82-letni profesor matematyki Edward Szpilewski i jego 72-letnia małżonka Teresa Szpilewska.




Policja okręgu wileńskiego o podwójnym morderstwie w Chorążyszkach nieopodal Niemenczyna w rejonie wileńskim została poinformowana w poniedziałek, 8 maja o godz. 10.43. Ciała ofiar zauważył sąsiad, który przyszedł wykonać prace remontowe. Głowy obojga zostały odcięte łopatą. Wedug wstępnych ustaleń, do tragedii doszło w przededniu - w niedzielę, 7 maja. 

Głównym podejrzewanym jest 34-letni syn zamordowanych. Według wstępnych informacji, cierpiący na zaburzenia psychiczne. Po przybyciu na miejsce wzmocnionych sił policyjnych podejrzany zamknął się w łazience. Podczas zatrzymania stawiał opór. Policjanci w celu obezwładnienia go, musieli użyć elektroszokera.

Około godz. 13.10 został wywieziony z miejsca przestępstwa. Godzinę później eksperci zakończyli wizję lokalną, tuż po tym z miejsca tragedii wywieziono ciała obu ofiar.

Urodzony 29 maja 1935 r. w Mińsku prof. Edward Szpilewski był wybitnym matematykiem, teoretykiem w zakresie technik obliczeniowych, rachunku prawdopodobieństwa, statystyki matematycznej, sztucznej inteligencji, sieci neuronowych, metod rozpoznawania procesów losowych oraz szeregów czasowych. Był jednym z założycieli Stowarzyszenia Naukowców Polaków na Litwie (SNPL), popularyzatorem edukacji matematycznej w szkołach polskich na Litwie, inicjator utworzenia polskiej uczelni wyższej na Litwie.

W 1958 r. ukończył z wyróżnieniem matematykę na Uniwersytecie Wileńskim i zaczął pracować jako nauczyciel matematyki w Szkole Średniej nr 5 (obecnie im. J. Lelewela) w Wilnie. W latach 1959-1961 studiował technikę obliczeniową i informatykę w Moskiewskim Instytucie Energetycznym. W latach 1964-1967 r. odbywał studia doktoranckie w Instytucie Automatyki i Telemechaniki Akademii Nauk ZSRR w Moskwie. Tamże w 1968 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, a w roku 1984 - stopień naukowy doktora habilitowanego, który został nadany przez Radę Naukową Instytutu Problemów Sterowania AN ZSRR. W 1997 senat Uniwersytetu Technologicznego w Kownie nadał mu tytuł profesora. 

Pracował na stanowisku docenta w Katedrze Matematyki Wyższej Szkoły Radiotechniki w Wilnie, na stanowisku profesora: w Katedrze Informatyki Wileńskiego Uniwersytetu Technicznego im. Gedymina, w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Szczecińskiego oraz w Instytucie Informatyki Uniwersytetu w Białymstoku. Jako profesor Uniwersytetu w Białymstoku współtworzył filię UwB w Wilnie, był jej wykładowcą oraz organizatorem biblioteki Wydziału Ekonomii i Informatyki filii UwB w Wilnie.

Przez wiele lat integrował środowisko polskich naukowców, działał na rzecz utworzenia polskiej uczelni wyższej na Litwie. W roku 1988 był inicjatorem i współzałożycielem Stowarzyszenia Polaków Naukowców Litwy. W roku 1991 był inicjatorem i członkiem Komitetu Założycielskiego Uniwersytetu Polskiego w Wilnie. Od 1991 r. pełnił obowiązki prorektora ds. nauczania oraz kierownika Katedry Matematyki UPW. Nawiązał kontakty z Politechniką Warszawską, organizował semestralne studia dla studentów UPW na Politechnice Warszawskiej. Ponadto w roku 1993 zorganizował i prowadził kursy matematyki i informatyki przygotowujące do studiów na wyższych uczelniach dla ponad 120 absolwentów szkół polskich na Wileńszczyźnie.

W latach 1989-1995 organizował i prowadził Olimpiadę Matematyczną dla uczniów szkół z polskim językiem nauczania. Wyjeżdżał z laureatami olimpiady na Ogólnopolską Olimpiadę Matematyczną do Warszawy. Od roku 1991 organizował wyjazdy nauczycieli matematyki na Seminarium Edukacji Matematycznej organizowane przez Polskie Towarzystwo Matematyczne w różnych miastach Polski. W roku 1994 zainaugurował na Litwie Międzynarodowy Konkurs Matematyczny "Kangur Europejski", który jako pierwszy odbył się w szkołach polskich Wilna i Wileńszczyzny. Od 2001 r. był wiceprzewodniczącym komitetu organizacyjnego konkursu na Litwie.

Opublikował ponad 130 prac naukowych, posiada 2 patenty. Był promotorem pięciu prac doktorskich, opracował plany studiów na kierunkach: Informatyka i Edukacja Techniczno-Informatyczna oraz 10 autorskich sylabusów przedmiotów kierunkowych na kierunku Matematyka i Informatyka.

Honorowy członek Stowarzyszenia Polaków Naukowców Litwy, członek Związku Inżynierów Polaków na Litwie oraz Korporacji Akademickiej SARMATIA (Warszawa). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.  

Śp. Teresa Szpilewska była wieloletnią nauczycielką klas początkowych i języka rosyjskiego w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie. 

Na podstawie: 15min.lt, pl.wikipedia.org, inf. wł.