Algirdas Brazauskas obchodziłby 85. urodziny

"Wiara we własne siły przy podejmowaniu decyzji wyróżniała go jako polityka. Darzony był szacunkiem nie tylko na Litwie, ale również za granicą, gdzie jako przywódca młodego państwa przyjmowany był jak lider i inteligent polityczny" - inaugurując posiedzenie, powiedział przewodniczący Sejmu Viktoras Pranckietis. Pamięć Algirdasa Mykolasa Brazauskasa uczczono minutą ciszy.

Jak powiedział wiceprzewodniczący Sejmu, przewodniczący Komitetu ds. Europejskich Gediminas Kirkilas, dyplomacja, dążenie do porozumień i osiągnięcia konsensusu, zdolność do zjednoczenia najlepszych umysłów narodu - szczególnie w trudnych momentach historycznych było cechą szczególną podejmowanych przez A.M. Brazauskasa decyzji politycznych.

"Prezydent dążył do ścisłej współpracy - przede wszystkim z najbliższymi sąsiadami Litwy. Głęboko wierzył, że dobre osobiste kontakty w polityce są bardzo ważne. Uważam, że miał rację. Litwa zapewniła sobie poparcie najbliższych sąsiadów - państw bałtyckich, Polski, krajów skandynawskich - w skomplikowanych procesach integracyjnych. Miał doskonałe kontakty osobiste z przywódcami wszystkich sąsiednich państw: prezydentami Łotwy, Polski, Estonii - Guntisem Ulmanisem, Aleksandrem Kwaśniewskim i Arnoldem Rüütelem. Złożone przez prezydenta przeprosiny w izraelskim Knesecie pokazały z kolei również siłę Litwy, by się nie odwracać od swoich bolączek historycznych" - podkreślił G. Kirkilas.

Przewodniczący sejmowego Komitetu Spraw Zagranicznych Juozas Bernatonis zwrócił w swoim wystąpieniu uwagę, że w polityce wewnętrznej A.M. Brazauskas starał się zmniejszać skłócenie społeczeństwa.

"W przemówieniu inauguracyjnym prezydent Algirdas Mykolas Brazauskas wyraził nadzieję, że na Litwie zapanuje spokój obywatelski. Twierdził, że niezgodę i skłócenie ludzie odrzucili, dlatego ze wszystkich sił będzie popierał prawdziwą zgodę polityczną. Tej obietnicy pozostał wierny przez całe swoje życie. Realizując Konstytucję, Algirdas Mykolas Brazauskas ściśle trzymał się zasady podziału władz. Nie poddał się ani nawoływaniom przyjaciół, ani napadom opozycji i pomyślnie zdał egzamin demokracji. Potrafił być obiektywny, sprawiedliwy wobec wszystkich niezależnie od poglądów i zajmowanego stanowiska" - powiedział J. Bernatonis.

Podczas posiedzenia podkreślono, że na A.M. Brazauskasa w wyborach prezydenckich głosowała rekordowa liczba obywateli Litwy - 1 mln 211 tysięcy.

Córkom A. M. Brazauskasa - Audronė Usonienė i Laimie Mertinienė Klub Sygnatariuszy Aktu Niepodległości Litwy wręczył audio-obraz, na którym słychać wypowiedziane przez urodzoną 11 marca 1990 roku Viltė Augūnaitė - "11 marca". "Myślę, że będzie przekazywane z pokolenia na pokolenie niczym echo najważniejszej decyzji ojca" - wręczając obraz powiedziała prezes Klubu Sygnatariuszy Birutė Valionytė.

Algirdas Mykolas Brazauskas (ur. 22 września 1932 r. w Rakiszkach [Rokiškis] - zm. 26 czerwca 2010 r. w Wilnie) - pierwszy prezydent odrodzonej niepodległej Litwy, I sekretarz Komitetu Centralnego Litewskiej Partii Komunistycznej. Młody specjalista A.M. Brazauskas szybko piął się w hierarchii partii komunistycznej i w 1988 r. w wieku 56 lat został I sekretarzem Litewskiej Partii Komunistycznej. Stanowisko to zajmował do ogłoszenia niepodległości 11 marca 1990 roku.

Później kierował niepodległą Litwą jako prezydent (tymczasowo pełnił to stanowisko w latach 1992-1993, wybrany na kadencję 1993-1998), w larach 2001-2006 sprawował urząd premiera. Mimo komunistycznej przeszłości A.M. Brazauskas w latach niepodległości był jednym z najpopularniejszych polityków. Jego zwolennicy podkreślali, że za rządów A. M. Brazauskasa gospodarka kraju oraz sytuacja polityczna były stabilne.

Swoją karierę polityczną A.M. Brazauskas związał z Litewską Partią Komunistyczną i jej następczynią Litewską Demokratyczną Partią Pracy, później - Litewską Partią Socjaldemokratyczną. Mimo iż wycofał się z organów kierowniczych partii, zachował w niej swój wpływ. W latach 1998-2001 wycofał się z aktywnej polityki, nie uczestniczył w niej również po roku 2007.

Po ciężkiej walce z  nowotworem układu limfatycznego zmarł 26 czerwca 2010 roku. Pogrzeb państwowy odbył się 1 lipca. Pochowany na cmentarzu Antokolskim w Wilnie.  

Na podstawie: lrs.lt, lt.wikipedia.org