Kozy uratują wydmy na Mierzei Kurońskiej


Martwe Wydmy na Mierzei Kurońskiej, fot. Lithuania Travel
Dyrekcja Parku Narodowego Mierzei Kurońskiej wpadła na pomysł, jak uratować wydmy w rezerwacie przyrody Nagliai przed porastaniem niepożądaną roślinnością. Do "wycinki" zdrewniałych krzewów będą zatrudniane... kozy. W tej sprawie zwrócono się już do Ministerstwa Środowiska. Na realizację planu dyrekcja parku potrzebuje 10 tys. euro.



"Rozpoczęły się szeroko zakrojone prace przy usuwaniu zdrewniałej roślinności w Martwych Wydmach. Po tym, gdy te obszary zostaną oczyszczone, trzeba będzie utrzymać taki stan, gdyż w przeciwnym wypadku w szybkim czasie znów pokryje się on drzewkami. Doświadczenie pokazuje, że najlepszy sposób to wypas zwierząt. Kiedyś na łąkach mierzei pasły się głównie owce, a w Nagliai bardziej przydadzą się nam kozy, które są bardziej «pracowite»" - tłumaczy szefowa dyrekcji Parku Narodowego Mierzei Kurońskiej Aušra Feser.

Nadleśnictwo Kretynga już w grudniu ubiegłego roku zaczęło oczyszczanie wydm z niepożądanej roślinności. Do wiosny leśnicy zamierzają uporządkować 48-hektarowy teren. Popierają pomysł pracowników dyrekcji parku, tym bardziej, że jest już sprawdzony. W ubiegłych latach dzięki pieniądzom z funduszy międzynarodowych dopłacano gospodarzom za wypasanie owiec i kóz na innych obszarach parku. Za 1 ha rolnik otrzymywał dopłaty w wysokości około 1 tys. euro.

"Niestety finansowanie skończyło się i w tym roku musimy szukać nowych źródeł. Na początek prosimy o środki z Ministerstwa Środowiska. Inna sprawa - wypas odbywałby się na terenie rezerwatu Nagliai, gdzie przedtem czegoś takiego nie robiliśmy. Tym razem naszym celem są nie łąki, lecz obszary zdrewniałej roślinności, a z taką najlepiej uporają się właśnie kozy" - uważa Aušra Feser.

Martwe (Mirusios) lub Szare (Pilkosios) Wydmy to największe, liczące 52 m wysokości wzgórza piaskowe na Mierzei Kurońskiej. Są to najdłuższe wydmy na Litwie, zarazem jedno z najciekawszych miejsc w Parku Narodowym Mierzei Kurońskiej. Pod wydmami są pozostałości czternastu wiosek zasypanych przez piasek na przestrzeni od XIV do XIX wieku. Zwiedzać wydmy można wyłącznie specjalnie wyznaczonym szlakiem. 

Na podstawie: lzinios.lt, nerija.lt