Ten film przywraca wiarę w to, że na Litwie są jeszcze normalni i inteligentni ludzie.Mam oczywiście na myśli litewskich intelektualistów, którzy dostrzegają szowinizm swoich rodaków skupionych wokół Songajły i potrzebę uzdrowienia polsko-litewskich stosunków.Te łyse głowy litewskich nazistów śpiewające antypolskie piosenki i zabierający na tym forum głos Litwini odebrali mi wiarę w to, że tym państwie są jeszcze jacyś ludzie na poziomie.
List (25) podpisany przez Szpopera nie wspominał o dyskryminacji Polaków na LT.Wzywał Ministra Sikorskiego do "poprawy" stosunków miedzy wladzami obydwu państw nie wspominając nawet o powodach zamrozenia 'strtegicznej-jednostronnej" przyjażni.
ŚLEPOTA „elyt” czy ATROFIA PATRYJOTYZMU !!!
Opublikowano 26 maja 2011, autor: siecwilno
Poniżej zamieszczamy pełen tekst listu „intelektualistów” polskich do ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego Należy dodać, że tylko 2 pierwszych z listy których dotychczas zdążyliśmy sprawdzić ma lietuvskie odznaczenia i wykłada na Lietuvie ( pewnie za konkretne wynagrodzenie ) część nie zdaje sobie sprawy co podpisała i jak w ten sposób wpisała się w lietuvskie plany zniszczenia polskości Wileńszczyzny. Być może niektórych to nie obchodzi. Na szczęście ani pozycja ani liczba podpisujących ten list „intelekrualistów” nie jest imponująca :
Głęboko zaniepokojeni informacjami świadczącymi o dramatycznym regresie stosunków polsko-litewskich, pragniemy wyrazić swój żal spowodowany pogarszającymi się nieustannie w ostatnich latach relacjami pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską. Pochylając się z troską nad zaistniałą sytuacją, kierujemy jednocześnie apel do konstytucyjnych władz Rzeczpospolitej, w tym w szczególności do Pana Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego, o podjęcie efektywnego dialogu, prowadzonego w duchu obustronnego zrozumienia i poszanowania, przy uwzględnieniu zarazem wielowiekowej tradycji współpracy i rozwoju obu państw. Wszelkie działania podejmowane w tym kierunku powinny być oparte na dorobku wielu pokoleń Litwinów i Polaków, którzy razem, ramię w ramię, tworzyli w ciągu kilku minionych wieków wspólną historię. Nie powinniśmy pomijać jednak przy tym wrażliwości politycznej współczesnego społeczeństwa litewskiego oraz jego dorobku wypracowanego przez ponad ostatnich sto lat, a opartego na dokonaniach litewskiego ruchu odrodzenia narodowego. Brak zaufania w naszych stosunkach nie leży ani w polskim, ani w litewskim interesie narodowym. Wydaje się, iż jedyną szansą na zahamowanie najgłębszego od 1989 roku regresu w stosunkach dyplomatycznych pomiędzy naszymi państwami jest podjęcie wspólnego, szczerego dialogu, który byłby w stanie wyjaśnić i przełamać wzajemną nieufność. Wierzymy, iż osiągnięcie takiego kształtu obopólnych relacji stanowić jednocześnie będzie szansę na dalszą efektywną współpracę Litwy i Polski, państw tworzących niegdyś równoprawny związek w ramach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a obecnie członków tej samej Unii Europejskiej.
Prof. zw. dr hab. Dariusz Szpoper Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański Laureat Nagrody Obojga Narodów Krzysztof Czyżewski dyrektor Ośrodka „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” w Sejnach Prof. zw. dr hab. Bohdan Szlachta Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Prof. UE, dr hab. Maria Piotrowska kierownik Katedry Ekonomii Matematycznej Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Prof. UW, dr hab. Andrzej Zakrzewski Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warszawski Dr Przemysław Dąbrowski Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański Prof. zw. dr hab. Andrzej Gospodarowicz Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Prof. zw. dr hab. Leszek Zasztowt Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk Studium Europy Wschodniej Uniwersytet Warszawski Prof. dr hab. Jan Jurkiewicz Instytut Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu Prof. UwB, dr hab. Krzysztof Buchowski Instytut Historii i Nauk Politycznych Uniwersytet w Białymstoku Prof. UWr, dr hab. Maciej Marszał Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Prof. UWM, dr hab. Roman Jurkowski Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Prof. zw. dr hab. Andrzej Romanowski Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Prof. UMK, dr hab. Ewa Bagińska Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Prof. UMCS, dr hab. Krzysztof Amielańczyk Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Prof. UAM, dr hab. Krzysztof Pietkiewicz Instytut Wschodni Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu Prof. zw. dr hab. Tadeusz Bujnicki Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Dr Michał Gałędek Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański Prof. zw. dr hab. Mirosław Nesterowicz Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Prof. zw. dr hab. Leonard Etel Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet w Białymstoku Ks. dr Witold Dorsz Wydział Teologiczny Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Dr hab. Michał Korwin-Kossakowski Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie Prof. UMK, dr hab. Zbigniew Naworski Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Dr Marceli Antoniewicz Wydział Historyczno-Filologiczny Akademia Jana Długosza w Częstochowie Dr Grażyna Woźniewska Katedra Bankowości Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
Po prostu totalnie nie zorientowani w sytucji. Pokutuje ostatnie 20 lat zakłamywania stosunków RP-RL. Jedynym adresatem takiego listu w sprawie Polaków na LT powinny być notorycznie dyskryminujące polska mniejszość na Lt władze lietwskie. Polske władze co najwyżej należy zachęcać do zajęcia bardziej zdeterminowanego stanowiska. Już pierwszy z listy wskazuje na szczególny dobór „intelektualistów” Rada Naukowa Instytutu Slawistyki im. Czesława Miłosza przy Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie Rada Naukowa Instytutu Wielkiego Księstwa Litewskiego przy Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie Laureat Nagrody Obojga Narodów (Zgromadzenia Parlamentarnego Polski i Litwy) Laureat Orderu Republiki Litewskiej ,,Za zasługi wobec Litwy
\POLSKA ELITA W OBRONIE RODAKÓW Z LITWY list 72 naukowców
Opublikowano 3 czerwca 2011, autor: siecwilno
Pan
Radosław Sikorski
Minister Spraw Zagranicznych
Rzeczypospolitej Polskiej
Ul. Al. Jana Christiana Szucha 23,
00-580 Warszawa
Szanowny Panie Ministrze,
W niezwykłym smutku obserwujemy dyskryminację Polaków na Wileńszczyźnie. Jednocześnie z ogromnym optymizmem przyjmujemy działania Ministerstwa Spraw Zagranicznych w obronie naszych rodaków, mając nadzieję, że będą one wystarczające, by trwale poprawić los ludności polskiej na Litwie.
Przyjaźń polsko-litewska, w przeszłości oraz, jak tego byśmy sobie życzyli, w przyszłości ma dla nas wartość trudną do przecenienia. Jesteśmy jednak przekonani, że można ją osiągnąć tylko w prawdzie, nie opierając się wyłącznie na pozornych ruchach dyplomatycznych, przechodzących do porządku dziennego nad kwestią łamania praw człowieka, a te są najważniejszym osiągnięciem zjednoczonej Europy.
Do przedstawienia powyższego stanowiska skłania nas wiele powodów, a pośród nich nauki Jana Pawła II o roli wychowania młodzieży w prawdzie. Apelujemy więc do Pana Ministra by wytrwał w swoich działaniach na rzecz skłonienia rządu Republiki Litewskiej do prowadzenia polityki rzeczywistego pojednania. Tylko odpowiednie podjęcie tego niełatwego wyzwania zaowocuje rzeczywistym porozumieniem, niepozwalającym na powtórzenie w przyszłości niechcianego procesu ochładzania wzajemnych stosunków. Prowadzenie działań w sposób nieodpowiedni, zamykający oczy na zło, doprowadzi tylko do powstania następnych zadrażnień, a w konsekwencji zrodzi brak zaufania między stronami. W naszym przekonaniu dyplomata, prowadzący działania w kierunku naprawienia stosunków między dwoma państwami, powinien być jak najlepszy lekarz. Tym samym skupiać się nie tylko na łagodzeniu bólu, będącego skutkiem przewlekłej choroby, lecz wyleczeniem jej rzeczywistych przyczyn
. Jesteśmy przekonani, iż nie zawsze ten proces odbywa się bez uciążliwości tak dla pacjenta, jak i samego lekarza. Tylko solidnie naprawione stosunki polsko-litewskie mogą przetrwać rozmaite przeciwności i przyczynić się do budowy wspólnej Europy bez szowinizmów i konfliktów, które ją tak bardzo w przeszłości nękały
Prof. Andrzej Chojnowski IH UW (Instytut Historyczny, Uniwersytet Warszawski)
Prof. Romuald Turkowski, IH UW
Prof. dr hab. Jolanta Choińska-Mika IH UW
Prof. UKSW Jan Żaryn UKSW
Prof. UW dr hab. Tadeusz Cegielski, IH
Dr hab. Mirosław Nagielski prof. UW, IH
Dr Paweł Perecki IH UW
Dr Michał Kopczyński IH UW
Dr Krzysztof Skwierczyński IH UW
Prof. UW Sławomir Gawlas IH
Prof. dr hab. Zofia Zielińska IH UW
Ks. dr Roman Piwowarczyk, Podyplomowe Studium Filozoficzne (Łódź)
Prof. Jakub Z. Lichański IPS UW
Dr Marcin Zaremba IH UW
Dr hab. Michał Leśniewski IH UW
Prof. dr hab. Marek J. Malinowski
Prof. dr hab. B. Kowalewska-Kantecka I. M i Dz.
Dr hab. Roman Krzywy ILP UW
Dr Robert Staniszewski WDiNP
Dr Jolanta Wojciechowska-Maksymiuk ILP UW
Prof. dr hab. Andrzej Zieniewicz ILP UW
Ks. dr Kazimierz Kurek SDB
Romuald Niedzielko IPN
Dr hab. Stefan Ciara, prof. UW, IH
Dr Marek Piotr Deszczyński IH UW
Prof. Jacek Banaszkiewicz IH UW
Dr hab. Jolanta Sikorska-Kulesza
Dr. hab. Alicja Kulecka IH UW
Dr Piotr Ugniewski IH UW
Ks. dr Bolesław Karcz UP JPII
Dr Adrianna Łukaszewicz ISM UW
Dr Władysław T. Kulesza WPiA UW
Prof. dr hab. Bogdan Gregor Wydział Zarządzania Uniwersytet Łódzki
Prof. dr hab. Antoni Różanski Wydział BiOŚ UŁ
Prof. dr hab. Eugeniusz Ponczek Zakład Teorii Polityki i Myśli Politycznej UŁ
Prof. dr hab. Maria Ławrynowicz BiOŚ UŁ
Prof. dr hab. Marek Dziekan. Kat. Blliskiego Wschodu i Północnej Afryki UŁ
Prof. dr hab. Julian Ławrynowicz Wydz. Fizyki i Informatyki stosowanej UŁ
Prof.dr hab. Piotr Bohdziewicz Katedra Pracy i Polityki Społecznej UŁ
Prof. dr hab. Zofia Szweda-Lewandowska BiOŚ UŁ
Prof. dr hab. Radosław Żurawski vel Grajewski IH UŁ
Dr Przemysław Żurawski vel Grajewski Instytut Politologii UŁ
Prof. dr hab. Bogusława Urbaniak Kat. Polityki i Pracy Społ. UŁ
Prof. dr hab. Robert Łoś Katedra Teorii Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UŁ
Prof. dr hab. Kazimierz Doklir, Członek Komitetu Socjologii PAN
Prof. dr hab. Jerzy Gajdka Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny UŁ
Prof. dr hab. Sylwia Plaugo-Wójtowicz Kat Badań Niemcoznawczych UŁ
Prof. dr hab. Bogusława Urbaniak Kat. Polityki i Pracy Społecznej UŁ
Prof. dr hab. Marek Olędzki Instytut Politologii Uniwersytet Łódzki
Prof. dr hab. Stanisław Konopacki Instytut Politologii UŁ
Dr hab. Zofia Sztromajer Politechnika Łódzka
Dr hab. Stefan Sztromajer Politechnika Łódzka
Dr hab.Antonina Magdalena Śniadecka Kotarska Instytut Politologii UŁ
Dr hab. Radosław Bania Instytut Politologii UŁ
Dr hab. Magdalena Krysińska – Kałużna Instytut Politologii UŁ
Dr Monika Zielińska- Sitkiewicz Katedra Metod Statystycznych UŁ
Dr Z. Pawlak Instytut Politologii UŁ
Dr Michał Klonowski Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Dr Katarzyna Wiliams Instytut Politologii UŁ
Dr Jacek Reginia- Jachorski Katedra Teorii Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UŁ
Prof. dr hab. Teresa Dębowska- Romanowska Wydział Prawa i Administracji UŁ
W 2010, za wybitne zasługi w kształtowaniu orzecznictwa konstytucyjnego oraz
zasad demokratycznego państwa prawa i kultury prawnej, za osiągnięcia w
działalności naukowej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem
Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Prof.dr hab.Zygfryd Rymaszewski Wydział Prawa i Administracji UŁ Prezes Stowarzyszenia „Rubież”
Prof. dr hab.Michał Kosiński Wydział Prawa i Administracji UŁ
Dr,Ryszarda Michalska- Badzioł Wydział Prawa i Administracji UŁ
Prof.dr hab.Henryk Dzwonkowski Katedra Prawa Finanasowego UŁ
Dr. Rafał Kasprzyk Adwokat, działacz byłej opozycji demokratycznej
Dr. Katarzyna Wlażlak Wydział Prawa i Administracji UŁ
Dr.Przemysław Wilczyński Wydział Prawa i Administracji UŁ
Prof.dr hab. Andrzej Sepkowski
Kierownik Zakładu Metodologii Badań Politologicznych i Prognozowania Politycznego UŁ
Prof.dr hab.Lucjan Kiela WCH UW
Dr hab.Grzegorz Litwinienko WCH UW
ps.
reakcja internautów na list (25, Szpoper)
W odpowiedzi na list 25 pracowników uniwersyteckich broniących ( zapewne w dużej mierze nieświadomie ) dotychczasowej zupełnie nieskutecznej polityki polskiej wobec szowinistycznych zapędów Lietuvy w stosunku do miejscowych Polaków ...
Szanowni Państwo
W związku z podpisanym przez Państwa listem otwartym do Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego w kwestii stosunków polsko litewskich z głębokim smutkiem konstatuję, że problematyka w/w stosunków zwłaszcza w kwestii DYSKRYMINACJI Polaków na Litwie jest Państwu zupełnie nieznana. W liście otwartym sygnowanym przez 25 luminarzy polskiej nauki postulujecie Państwo m.in. „kontynuowania efektywnego dialogu z poszanowaniem wrażliwości politycznej współczesnego społeczeństwa litewskiego
oraz jego dorobku wypracowanego przez ponad ostatnich sto lat, a opartego na dokonaniach litewskiego ruchu odrodzenia narodowego”. Nie zauważając że w istocie ramy owego 100 letniego ruchu narodowego wyznaczają :
I. udział w wojnie polsko bolszewickiej w 1920 r. po stronie bolszewickiej
II. przymusowe wynarodowienie kilkusettysięczniej rzeszy Polaków Kowna i Laudy ( proces prowadzony do dziś, tamtejsi Polacy nie mają nawet prawa do polskiej mszy )
III. wymordowanie 100 000 Żydów i Polaków w Ponarach podczas II wojny światowej
IV. dyskryminacja i prześladowania Polaków wileńskich w czasach obecnych
Państwa uwadze pozostawiam fakt, że Polacy na wileńszczyźnie są AUTOCHTONAMI, rodzimą ludnością tych ziem. Kolonizatorami i przybyszami są Lietuvisi lub nowolitwini przybyli z północy po 1945 r. Do tego czasu było ich tam do 2 % a i dziś poza samym miastem Wilnem stanowią mniejszość. Litwa historyczna to było państwo wielonarodowe oparte na słowiańsko-polskiej większości, a jego podstawą terytorialną były w większości tereny dzisiaj znane jako Białoruś. Obecna Lietuva to państwo bałtyjskie z zasady dążące do MONOETNICZNOŚCI i ASYMILACJI mniejszości wypierające się wszelkich związków z Rzeczpospolitą a słowiańszczyzną w szczególności.
W związku z tym pozwalam sobie przedstawić Państwu listę podstawowych problemów Polaków na wileńszczyźnie, a także w Kownie i Laudzie :
- problem ziemi którą zabrało ZSRR w 1945 a teraz „zwraca” się ją nie właścicielom lub ich spadkobiercom ( Polakom ) a kolonistom z głębi Lietuvy. Odbywa to się na podstawie ustawy o przeniesieniach kuriozum, która nie ma odpowiednika w żadnym z cywilizowanych państw. Polega ona na tym ze jeśli ktoś miał np. 4 ha ziemi V klasy to może otrzymać np. 2 ha działkę III klasy ( bo ziemia teoretycznie lepsza ) w arbitralnie wyznaczonym przez państwową administracje terenie. Krzywda polega na tym że
Polacy mieli ziemię w Wilnie ( stolica ) i okolicach a jeśli dostają zwroty, to w praktycznie wymarłych rejonach na granicy z Łotwą. Ich ziemie przejmują koloniści wzmacniający żywioł lietuvski na wileńszczyźnie. Aby oddać analogię to tak, jakby ktoś miał 4 ha ziemi w Łomiankach pod Warszawą a zamiast niej dostał 2 ha „lepszego” gruntu w upadłym PGR w zachodnio – pomorskim. Różnica w cenie kilkusetkrotna i tak to mniej więcej wygląda w stosunku do naszych rodaków.
- problem szkół : połowa szkół polskich ma być zlikwidowana a reszta zlituanizowana
- zakaz używania języka polskiego : na szyldach, tabliczkach nawet na prywatnych posesjach, nawet tam gdzie Polacy stanowią 80 – 90 % ludności. Dotkliwe grzywny w trybie administracyjnym za wywieszenie polskich napisów. Absolutny zakaz używania języka polskiego jako pomocniczego obok języka lt.
- problem pisowni nazwisk : zgodnie z ich rzeczywistym brzmieniem i polską formą.
- problem dyskryminacji : Polacy są niedopuszczani do administracji państwowej, policji i innych służb oraz dyskryminowani w życiu codziennym.
- problem reprezentacji : obwody wyborcze stworzone celowo w sposób skrajnie niekorzystny dla polskich wyborców, 5% próg wyborczy dla mniejszości narodowych
Lietuva cynicznie i od lat wykorzystuje ludzi słabo zorientowanych nawołując do pozornego dialogu, który ma stanowić tylko parawan dla dalszych akcji wynaradawiania i niszczenia mniejszości narodowych, zwłaszcza polskiej. Lietuva narusza także Konwencję Ramową o Ochronie Mniejszości Narodowych Rady Europy, oraz Traktat Polsko Litewski z 1994 r oraz szereg innych podpisanych i ratyfikowanych przez siebie aktów prawnych. Dlatego dziś, gdy państwo polskie wreszcie zaczyna zwracać uwagę na cyniczną grę RL, a na samej wileńszczyźnie podnoszą się głosy żądające autonomii ( już jesienią może wybuchnąć strajk szkolny jak we Wrześni za zaboru pruskiego ) Państwa list robi szczególnie złe wrażenie i przez miejscowych Polaków odbierany jest jako kolejna zdrada ze strony Macierzy. Mam nadzieję, że nie takie były Państwa intencje. Dlatego zachęcam do pogłębienia swojej wiedzy zanim zdecydują się Państwo sygnować swoim nazwiskiem list będący w zasadzie elementem strategii LT skierowanej na ciche lecz ostateczne rozwiązanie problemu polskiego.
ps1.
Prof. zw. dr hab. Dariusz Szpoper
Wydział Prawa i Administracji
Uniwersytet Gdański
Laureat Nagrody Obojga Narodów Telefon: 523 29 17 (sekretariat: 523 28 79 lub wewn. 28 79, fax 523 29 41 ) hispow@prawo.univ.gda.pl,
ps2.
Wykladowca na litewskich uczelniach, nieznany dotąd z dobrej strony litewskim Polakom, raczej litwinofil niz obrońca Polaków na LT.
Trudno o "adwokata" bardziej niezaangażowanego w sprawy polskie na LT . tu powinien się wypowiadać Wilnianin z pochodzenia , Rymkiewicz (!)
ps 3;
krzysztof ( Bydgoszcz) pisze:
30 maja 2011 o 09:26
Inicjatorem spłodzenia omawianego listu intelektualistów polskich był bez wątpienia profesor Dariusz Szpoper. Zasiada w jakiejś radzie naukowej Uniwersytetu Kowieńskiego ( im. Witolda Wielkiego), wykłada także na Uniwersytecie Wileńskim. Został oznaczony przez władze RL orderem ” Za zaslugi dla Litwy” . Myślę, że więcej dodawać na temat źródeł inspiracji stworzenia tej odezwy nie trzeba. Szpoper robił zarówno doktorat jak i habilitację na UMK w Toruniu. Były to prace z zakresu myśli politycznej na terenach dawnego WKL. Mam w domu jego książkę, wydaną na bazie doktoratu. Z całym szacunkiem, ale przeczytać jej się nie da. Napisana drętwym językiem, w nużącym stylu, bez polotu, nie mówiąc o śladach chociażby talentu literackiego. Typowa „cegła” naukowego wyrobnika. Skoro zaś zdobywał tytuly naukowe na UMK, to poznał tam bliżej kilku naukowców i pewnie zachęcił ich do podpisania apelu do Sikorskiego. Historykiem prawa jest profesor Naworski .
Ostatnio Szpoper miał konflikt ze studentami na tle nadmiernego zaostrzenia kryteriów egzaminacyjnych. Konflikt zostal nagłośniony w prasie gdańskiej. Można to znaleźć w internecie.
W związku z tym wszystkim warto się zastanowić nad napisaniem odrębnych maili do władz Wydzialu Prawa UG i przesłać je na wszystkie możliwe adresy mailowe w tym wydziałe, tak aby przeczytało to jak najwięcej osób. Wskazać warto na powiązania Szpopera z władzami Litwy, ergo na interes osobisty w obronie litewskich nacjonalistów z pokrzywdzeniem mniejszości polskiej.
---------------
Kmicic pisze:
30 maja 2011 o 09:08
Do Krzysztof (Bydgoszcz):
Masz wiele racji, o ile znajdziesz chwilę czasu , to napisz poprawiony przez siebie tekst.
do Ryszard:
Znajdziesz adresy tutaj pod „atrofia patriotyzmu”. Polecam nie obrażaj , bo część z sygnotariuszy miała najlepsze intencje. Merytorycznie uświadom ich co czynią.Najbardziej zawinili tutaj inicjatorzy tego listu. To nic innego jak krecia robota, jak na litewskie zamówienie.
Wraz z ochłodzeniem się Wilno i wiele innych miast oraz rejonów kraju wznawia lub kontynuuje sezon grzewczy. Valdas Lukoševičius, prezes Litewskiego...
29-letni Polak z Wilna, mistrz Europy w gimnastyce sportowej Robert Tworogal w sobotę, 20 kwietnia, podczas rozgrywanego w stolicy Kataru Dosze etapu...
Na Zamku w Miednikach w czwartek, 25 kwietnia, rozpoczęło się wydarzenie polityczno-społeczne organizowane z okazji 30. rocznicy Traktatu o przyjaznych...
Rząd ukraiński we środę, 24 kwietnia, zatwierdził przepisy, zgodnie z którymi mężczyźni w wieku 18-60 lat, którzy będą chcieli wyjechać z Ukrainy lub...
Publikacje wyrażają jedynie poglądy autorów i nie mogą być utożsamiane z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie"
Komentarze
#1 Ten film przywraca wiarę w
Ten film przywraca wiarę w to, że na Litwie są jeszcze normalni i inteligentni ludzie.Mam oczywiście na myśli litewskich intelektualistów, którzy dostrzegają szowinizm swoich rodaków skupionych wokół Songajły i potrzebę uzdrowienia polsko-litewskich stosunków.Te łyse głowy litewskich nazistów śpiewające antypolskie piosenki i zabierający na tym forum głos Litwini odebrali mi wiarę w to, że tym państwie są jeszcze jacyś ludzie na poziomie.
#2 List (25) podpisany przez
List (25) podpisany przez Szpopera nie wspominał o dyskryminacji Polaków na LT.Wzywał Ministra Sikorskiego do "poprawy" stosunków miedzy wladzami obydwu państw nie wspominając nawet o powodach zamrozenia 'strtegicznej-jednostronnej" przyjażni.
ŚLEPOTA „elyt” czy ATROFIA PATRYJOTYZMU !!!
Opublikowano 26 maja 2011, autor: siecwilno
Poniżej zamieszczamy pełen tekst listu „intelektualistów” polskich do ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego Należy dodać, że tylko 2 pierwszych z listy których dotychczas zdążyliśmy sprawdzić ma lietuvskie odznaczenia i wykłada na Lietuvie ( pewnie za konkretne wynagrodzenie ) część nie zdaje sobie sprawy co podpisała i jak w ten sposób wpisała się w lietuvskie plany zniszczenia polskości Wileńszczyzny. Być może niektórych to nie obchodzi. Na szczęście ani pozycja ani liczba podpisujących ten list „intelekrualistów” nie jest imponująca :
Głęboko zaniepokojeni informacjami świadczącymi o dramatycznym regresie stosunków polsko-litewskich, pragniemy wyrazić swój żal spowodowany pogarszającymi się nieustannie w ostatnich latach relacjami pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską. Pochylając się z troską nad zaistniałą sytuacją, kierujemy jednocześnie apel do konstytucyjnych władz Rzeczpospolitej, w tym w szczególności do Pana Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego, o podjęcie efektywnego dialogu, prowadzonego w duchu obustronnego zrozumienia i poszanowania, przy uwzględnieniu zarazem wielowiekowej tradycji współpracy i rozwoju obu państw. Wszelkie działania podejmowane w tym kierunku powinny być oparte na dorobku wielu pokoleń Litwinów i Polaków, którzy razem, ramię w ramię, tworzyli w ciągu kilku minionych wieków wspólną historię. Nie powinniśmy pomijać jednak przy tym wrażliwości politycznej współczesnego społeczeństwa litewskiego oraz jego dorobku wypracowanego przez ponad ostatnich sto lat, a opartego na dokonaniach litewskiego ruchu odrodzenia narodowego. Brak zaufania w naszych stosunkach nie leży ani w polskim, ani w litewskim interesie narodowym. Wydaje się, iż jedyną szansą na zahamowanie najgłębszego od 1989 roku regresu w stosunkach dyplomatycznych pomiędzy naszymi państwami jest podjęcie wspólnego, szczerego dialogu, który byłby w stanie wyjaśnić i przełamać wzajemną nieufność. Wierzymy, iż osiągnięcie takiego kształtu obopólnych relacji stanowić jednocześnie będzie szansę na dalszą efektywną współpracę Litwy i Polski, państw tworzących niegdyś równoprawny związek w ramach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a obecnie członków tej samej Unii Europejskiej.
Prof. zw. dr hab. Dariusz Szpoper Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański Laureat Nagrody Obojga Narodów Krzysztof Czyżewski dyrektor Ośrodka „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” w Sejnach Prof. zw. dr hab. Bohdan Szlachta Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Prof. UE, dr hab. Maria Piotrowska kierownik Katedry Ekonomii Matematycznej Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Prof. UW, dr hab. Andrzej Zakrzewski Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warszawski Dr Przemysław Dąbrowski Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański Prof. zw. dr hab. Andrzej Gospodarowicz Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Prof. zw. dr hab. Leszek Zasztowt Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk Studium Europy Wschodniej Uniwersytet Warszawski Prof. dr hab. Jan Jurkiewicz Instytut Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu Prof. UwB, dr hab. Krzysztof Buchowski Instytut Historii i Nauk Politycznych Uniwersytet w Białymstoku Prof. UWr, dr hab. Maciej Marszał Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Prof. UWM, dr hab. Roman Jurkowski Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Prof. zw. dr hab. Andrzej Romanowski Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Prof. UMK, dr hab. Ewa Bagińska Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Prof. UMCS, dr hab. Krzysztof Amielańczyk Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Prof. UAM, dr hab. Krzysztof Pietkiewicz Instytut Wschodni Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu Prof. zw. dr hab. Tadeusz Bujnicki Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Dr Michał Gałędek Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański Prof. zw. dr hab. Mirosław Nesterowicz Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Prof. zw. dr hab. Leonard Etel Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet w Białymstoku Ks. dr Witold Dorsz Wydział Teologiczny Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Dr hab. Michał Korwin-Kossakowski Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie Prof. UMK, dr hab. Zbigniew Naworski Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Dr Marceli Antoniewicz Wydział Historyczno-Filologiczny Akademia Jana Długosza w Częstochowie Dr Grażyna Woźniewska Katedra Bankowości Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
Po prostu totalnie nie zorientowani w sytucji. Pokutuje ostatnie 20 lat zakłamywania stosunków RP-RL. Jedynym adresatem takiego listu w sprawie Polaków na LT powinny być notorycznie dyskryminujące polska mniejszość na Lt władze lietwskie. Polske władze co najwyżej należy zachęcać do zajęcia bardziej zdeterminowanego stanowiska. Już pierwszy z listy wskazuje na szczególny dobór „intelektualistów” Rada Naukowa Instytutu Slawistyki im. Czesława Miłosza przy Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie Rada Naukowa Instytutu Wielkiego Księstwa Litewskiego przy Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie Laureat Nagrody Obojga Narodów (Zgromadzenia Parlamentarnego Polski i Litwy) Laureat Orderu Republiki Litewskiej ,,Za zasługi wobec Litwy
\http://blog.kurierwilenski.lt/siecwilno/2011/06/03/polska-elita-w-obronie-rodakow-z-litwy-list-65-naukowcow/
LIST , OKTÓRYM SZPOER NAWET NIE WSPOMNI::\
\POLSKA ELITA W OBRONIE RODAKÓW Z LITWY list 72 naukowców
Opublikowano 3 czerwca 2011, autor: siecwilno
Pan
Radosław Sikorski
Minister Spraw Zagranicznych
Rzeczypospolitej Polskiej
Ul. Al. Jana Christiana Szucha 23,
00-580 Warszawa
Szanowny Panie Ministrze,
W niezwykłym smutku obserwujemy dyskryminację Polaków na Wileńszczyźnie. Jednocześnie z ogromnym optymizmem przyjmujemy działania Ministerstwa Spraw Zagranicznych w obronie naszych rodaków, mając nadzieję, że będą one wystarczające, by trwale poprawić los ludności polskiej na Litwie.
Przyjaźń polsko-litewska, w przeszłości oraz, jak tego byśmy sobie życzyli, w przyszłości ma dla nas wartość trudną do przecenienia. Jesteśmy jednak przekonani, że można ją osiągnąć tylko w prawdzie, nie opierając się wyłącznie na pozornych ruchach dyplomatycznych, przechodzących do porządku dziennego nad kwestią łamania praw człowieka, a te są najważniejszym osiągnięciem zjednoczonej Europy.
Do przedstawienia powyższego stanowiska skłania nas wiele powodów, a pośród nich nauki Jana Pawła II o roli wychowania młodzieży w prawdzie. Apelujemy więc do Pana Ministra by wytrwał w swoich działaniach na rzecz skłonienia rządu Republiki Litewskiej do prowadzenia polityki rzeczywistego pojednania. Tylko odpowiednie podjęcie tego niełatwego wyzwania zaowocuje rzeczywistym porozumieniem, niepozwalającym na powtórzenie w przyszłości niechcianego procesu ochładzania wzajemnych stosunków. Prowadzenie działań w sposób nieodpowiedni, zamykający oczy na zło, doprowadzi tylko do powstania następnych zadrażnień, a w konsekwencji zrodzi brak zaufania między stronami. W naszym przekonaniu dyplomata, prowadzący działania w kierunku naprawienia stosunków między dwoma państwami, powinien być jak najlepszy lekarz. Tym samym skupiać się nie tylko na łagodzeniu bólu, będącego skutkiem przewlekłej choroby, lecz wyleczeniem jej rzeczywistych przyczyn
. Jesteśmy przekonani, iż nie zawsze ten proces odbywa się bez uciążliwości tak dla pacjenta, jak i samego lekarza. Tylko solidnie naprawione stosunki polsko-litewskie mogą przetrwać rozmaite przeciwności i przyczynić się do budowy wspólnej Europy bez szowinizmów i konfliktów, które ją tak bardzo w przeszłości nękały
Prof. Andrzej Chojnowski IH UW (Instytut Historyczny, Uniwersytet Warszawski)
Prof. Romuald Turkowski, IH UW
Prof. dr hab. Jolanta Choińska-Mika IH UW
Prof. UKSW Jan Żaryn UKSW
Prof. UW dr hab. Tadeusz Cegielski, IH
Dr hab. Mirosław Nagielski prof. UW, IH
Dr Paweł Perecki IH UW
Dr Michał Kopczyński IH UW
Dr Krzysztof Skwierczyński IH UW
Prof. UW Sławomir Gawlas IH
Prof. dr hab. Zofia Zielińska IH UW
Ks. dr Roman Piwowarczyk, Podyplomowe Studium Filozoficzne (Łódź)
Prof. Jakub Z. Lichański IPS UW
Dr Marcin Zaremba IH UW
Dr hab. Michał Leśniewski IH UW
Prof. dr hab. Marek J. Malinowski
Prof. dr hab. B. Kowalewska-Kantecka I. M i Dz.
Dr hab. Roman Krzywy ILP UW
Dr Robert Staniszewski WDiNP
Dr Jolanta Wojciechowska-Maksymiuk ILP UW
Prof. dr hab. Andrzej Zieniewicz ILP UW
Ks. dr Kazimierz Kurek SDB
Romuald Niedzielko IPN
Dr hab. Stefan Ciara, prof. UW, IH
Dr Marek Piotr Deszczyński IH UW
Prof. Jacek Banaszkiewicz IH UW
Dr hab. Jolanta Sikorska-Kulesza
Dr. hab. Alicja Kulecka IH UW
Dr Piotr Ugniewski IH UW
Ks. dr Bolesław Karcz UP JPII
Dr Adrianna Łukaszewicz ISM UW
Dr Władysław T. Kulesza WPiA UW
Prof. dr hab. Bogdan Gregor Wydział Zarządzania Uniwersytet Łódzki
Prof. dr hab. Antoni Różanski Wydział BiOŚ UŁ
Prof. dr hab. Eugeniusz Ponczek Zakład Teorii Polityki i Myśli Politycznej UŁ
Prof. dr hab. Maria Ławrynowicz BiOŚ UŁ
Prof. dr hab. Marek Dziekan. Kat. Blliskiego Wschodu i Północnej Afryki UŁ
Prof. dr hab. Julian Ławrynowicz Wydz. Fizyki i Informatyki stosowanej UŁ
Prof.dr hab. Piotr Bohdziewicz Katedra Pracy i Polityki Społecznej UŁ
Prof. dr hab. Zofia Szweda-Lewandowska BiOŚ UŁ
Prof. dr hab. Radosław Żurawski vel Grajewski IH UŁ
Dr Przemysław Żurawski vel Grajewski Instytut Politologii UŁ
Prof. dr hab. Bogusława Urbaniak Kat. Polityki i Pracy Społ. UŁ
Prof. dr hab. Robert Łoś Katedra Teorii Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UŁ
Prof. dr hab. Kazimierz Doklir, Członek Komitetu Socjologii PAN
Prof. dr hab. Jerzy Gajdka Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny UŁ
Prof. dr hab. Sylwia Plaugo-Wójtowicz Kat Badań Niemcoznawczych UŁ
Prof. dr hab. Bogusława Urbaniak Kat. Polityki i Pracy Społecznej UŁ
Prof. dr hab. Marek Olędzki Instytut Politologii Uniwersytet Łódzki
Prof. dr hab. Stanisław Konopacki Instytut Politologii UŁ
Dr hab. Zofia Sztromajer Politechnika Łódzka
Dr hab. Stefan Sztromajer Politechnika Łódzka
Dr hab.Antonina Magdalena Śniadecka Kotarska Instytut Politologii UŁ
Dr hab. Radosław Bania Instytut Politologii UŁ
Dr hab. Magdalena Krysińska – Kałużna Instytut Politologii UŁ
Dr Monika Zielińska- Sitkiewicz Katedra Metod Statystycznych UŁ
Dr Z. Pawlak Instytut Politologii UŁ
Dr Michał Klonowski Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Dr Katarzyna Wiliams Instytut Politologii UŁ
Dr Jacek Reginia- Jachorski Katedra Teorii Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UŁ
Prof. dr hab. Teresa Dębowska- Romanowska Wydział Prawa i Administracji UŁ
W 2010, za wybitne zasługi w kształtowaniu orzecznictwa konstytucyjnego oraz
zasad demokratycznego państwa prawa i kultury prawnej, za osiągnięcia w
działalności naukowej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem
Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Prof.dr hab.Zygfryd Rymaszewski Wydział Prawa i Administracji UŁ Prezes Stowarzyszenia „Rubież”
Prof. dr hab.Michał Kosiński Wydział Prawa i Administracji UŁ
Dr,Ryszarda Michalska- Badzioł Wydział Prawa i Administracji UŁ
Prof.dr hab.Henryk Dzwonkowski Katedra Prawa Finanasowego UŁ
Dr. Rafał Kasprzyk Adwokat, działacz byłej opozycji demokratycznej
Dr. Katarzyna Wlażlak Wydział Prawa i Administracji UŁ
Dr.Przemysław Wilczyński Wydział Prawa i Administracji UŁ
Prof.dr hab. Andrzej Sepkowski
Kierownik Zakładu Metodologii Badań Politologicznych i Prognozowania Politycznego UŁ
Prof.dr hab.Lucjan Kiela WCH UW
Dr hab.Grzegorz Litwinienko WCH UW
ps.
reakcja internautów na list (25, Szpoper)
W odpowiedzi na list 25 pracowników uniwersyteckich broniących ( zapewne w dużej mierze nieświadomie ) dotychczasowej zupełnie nieskutecznej polityki polskiej wobec szowinistycznych zapędów Lietuvy w stosunku do miejscowych Polaków ...
Szanowni Państwo
W związku z podpisanym przez Państwa listem otwartym do Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego w kwestii stosunków polsko litewskich z głębokim smutkiem konstatuję, że problematyka w/w stosunków zwłaszcza w kwestii DYSKRYMINACJI Polaków na Litwie jest Państwu zupełnie nieznana. W liście otwartym sygnowanym przez 25 luminarzy polskiej nauki postulujecie Państwo m.in. „kontynuowania efektywnego dialogu z poszanowaniem wrażliwości politycznej współczesnego społeczeństwa litewskiego
oraz jego dorobku wypracowanego przez ponad ostatnich sto lat, a opartego na dokonaniach litewskiego ruchu odrodzenia narodowego”. Nie zauważając że w istocie ramy owego 100 letniego ruchu narodowego wyznaczają :
I. udział w wojnie polsko bolszewickiej w 1920 r. po stronie bolszewickiej
II. przymusowe wynarodowienie kilkusettysięczniej rzeszy Polaków Kowna i Laudy ( proces prowadzony do dziś, tamtejsi Polacy nie mają nawet prawa do polskiej mszy )
III. wymordowanie 100 000 Żydów i Polaków w Ponarach podczas II wojny światowej
IV. dyskryminacja i prześladowania Polaków wileńskich w czasach obecnych
Państwa uwadze pozostawiam fakt, że Polacy na wileńszczyźnie są AUTOCHTONAMI, rodzimą ludnością tych ziem. Kolonizatorami i przybyszami są Lietuvisi lub nowolitwini przybyli z północy po 1945 r. Do tego czasu było ich tam do 2 % a i dziś poza samym miastem Wilnem stanowią mniejszość. Litwa historyczna to było państwo wielonarodowe oparte na słowiańsko-polskiej większości, a jego podstawą terytorialną były w większości tereny dzisiaj znane jako Białoruś. Obecna Lietuva to państwo bałtyjskie z zasady dążące do MONOETNICZNOŚCI i ASYMILACJI mniejszości wypierające się wszelkich związków z Rzeczpospolitą a słowiańszczyzną w szczególności.
W związku z tym pozwalam sobie przedstawić Państwu listę podstawowych problemów Polaków na wileńszczyźnie, a także w Kownie i Laudzie :
- problem ziemi którą zabrało ZSRR w 1945 a teraz „zwraca” się ją nie właścicielom lub ich spadkobiercom ( Polakom ) a kolonistom z głębi Lietuvy. Odbywa to się na podstawie ustawy o przeniesieniach kuriozum, która nie ma odpowiednika w żadnym z cywilizowanych państw. Polega ona na tym ze jeśli ktoś miał np. 4 ha ziemi V klasy to może otrzymać np. 2 ha działkę III klasy ( bo ziemia teoretycznie lepsza ) w arbitralnie wyznaczonym przez państwową administracje terenie. Krzywda polega na tym że
Polacy mieli ziemię w Wilnie ( stolica ) i okolicach a jeśli dostają zwroty, to w praktycznie wymarłych rejonach na granicy z Łotwą. Ich ziemie przejmują koloniści wzmacniający żywioł lietuvski na wileńszczyźnie. Aby oddać analogię to tak, jakby ktoś miał 4 ha ziemi w Łomiankach pod Warszawą a zamiast niej dostał 2 ha „lepszego” gruntu w upadłym PGR w zachodnio – pomorskim. Różnica w cenie kilkusetkrotna i tak to mniej więcej wygląda w stosunku do naszych rodaków.
- problem szkół : połowa szkół polskich ma być zlikwidowana a reszta zlituanizowana
- zakaz używania języka polskiego : na szyldach, tabliczkach nawet na prywatnych posesjach, nawet tam gdzie Polacy stanowią 80 – 90 % ludności. Dotkliwe grzywny w trybie administracyjnym za wywieszenie polskich napisów. Absolutny zakaz używania języka polskiego jako pomocniczego obok języka lt.
- problem pisowni nazwisk : zgodnie z ich rzeczywistym brzmieniem i polską formą.
- problem dyskryminacji : Polacy są niedopuszczani do administracji państwowej, policji i innych służb oraz dyskryminowani w życiu codziennym.
- problem reprezentacji : obwody wyborcze stworzone celowo w sposób skrajnie niekorzystny dla polskich wyborców, 5% próg wyborczy dla mniejszości narodowych
Lietuva cynicznie i od lat wykorzystuje ludzi słabo zorientowanych nawołując do pozornego dialogu, który ma stanowić tylko parawan dla dalszych akcji wynaradawiania i niszczenia mniejszości narodowych, zwłaszcza polskiej. Lietuva narusza także Konwencję Ramową o Ochronie Mniejszości Narodowych Rady Europy, oraz Traktat Polsko Litewski z 1994 r oraz szereg innych podpisanych i ratyfikowanych przez siebie aktów prawnych. Dlatego dziś, gdy państwo polskie wreszcie zaczyna zwracać uwagę na cyniczną grę RL, a na samej wileńszczyźnie podnoszą się głosy żądające autonomii ( już jesienią może wybuchnąć strajk szkolny jak we Wrześni za zaboru pruskiego ) Państwa list robi szczególnie złe wrażenie i przez miejscowych Polaków odbierany jest jako kolejna zdrada ze strony Macierzy. Mam nadzieję, że nie takie były Państwa intencje. Dlatego zachęcam do pogłębienia swojej wiedzy zanim zdecydują się Państwo sygnować swoim nazwiskiem list będący w zasadzie elementem strategii LT skierowanej na ciche lecz ostateczne rozwiązanie problemu polskiego.
ps1.
Prof. zw. dr hab. Dariusz Szpoper
Wydział Prawa i Administracji
Uniwersytet Gdański
Laureat Nagrody Obojga Narodów Telefon: 523 29 17 (sekretariat: 523 28 79 lub wewn. 28 79, fax 523 29 41 )
hispow@prawo.univ.gda.pl,
ps2.
Wykladowca na litewskich uczelniach, nieznany dotąd z dobrej strony litewskim Polakom, raczej litwinofil niz obrońca Polaków na LT.
Trudno o "adwokata" bardziej niezaangażowanego w sprawy polskie na LT . tu powinien się wypowiadać Wilnianin z pochodzenia , Rymkiewicz (!)
ps 3;
krzysztof ( Bydgoszcz) pisze:
30 maja 2011 o 09:26
Inicjatorem spłodzenia omawianego listu intelektualistów polskich był bez wątpienia profesor Dariusz Szpoper. Zasiada w jakiejś radzie naukowej Uniwersytetu Kowieńskiego ( im. Witolda Wielkiego), wykłada także na Uniwersytecie Wileńskim. Został oznaczony przez władze RL orderem ” Za zaslugi dla Litwy” . Myślę, że więcej dodawać na temat źródeł inspiracji stworzenia tej odezwy nie trzeba. Szpoper robił zarówno doktorat jak i habilitację na UMK w Toruniu. Były to prace z zakresu myśli politycznej na terenach dawnego WKL. Mam w domu jego książkę, wydaną na bazie doktoratu. Z całym szacunkiem, ale przeczytać jej się nie da. Napisana drętwym językiem, w nużącym stylu, bez polotu, nie mówiąc o śladach chociażby talentu literackiego. Typowa „cegła” naukowego wyrobnika. Skoro zaś zdobywał tytuly naukowe na UMK, to poznał tam bliżej kilku naukowców i pewnie zachęcił ich do podpisania apelu do Sikorskiego. Historykiem prawa jest profesor Naworski .
Ostatnio Szpoper miał konflikt ze studentami na tle nadmiernego zaostrzenia kryteriów egzaminacyjnych. Konflikt zostal nagłośniony w prasie gdańskiej. Można to znaleźć w internecie.
W związku z tym wszystkim warto się zastanowić nad napisaniem odrębnych maili do władz Wydzialu Prawa UG i przesłać je na wszystkie możliwe adresy mailowe w tym wydziałe, tak aby przeczytało to jak najwięcej osób. Wskazać warto na powiązania Szpopera z władzami Litwy, ergo na interes osobisty w obronie litewskich nacjonalistów z pokrzywdzeniem mniejszości polskiej.
---------------
Kmicic pisze:
30 maja 2011 o 09:08
Do Krzysztof (Bydgoszcz):
Masz wiele racji, o ile znajdziesz chwilę czasu , to napisz poprawiony przez siebie tekst.
do Ryszard:
Znajdziesz adresy tutaj pod „atrofia patriotyzmu”. Polecam nie obrażaj , bo część z sygnotariuszy miała najlepsze intencje. Merytorycznie uświadom ich co czynią.Najbardziej zawinili tutaj inicjatorzy tego listu. To nic innego jak krecia robota, jak na litewskie zamówienie.