W obiektywie

U zbiegu dzisiejszych ulic Vytenio i Vivulskio w Wilnie miał kiedyś powstać imponujący kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, zaprojektowany przez znanego architekta i rzeźbiarza Antoniego Wiwulskiego. Choć projekt ostatecznie nie został zrealizowany, jego ślady można dziś odnaleźć w budynku Pałacu Kultury Budowlanych. Od 6 listopada na skwerze przed wejściem stoi także odlana z brązu makieta kościoła – znak upamiętniający odważny projekt Wiwulskiego.

1 listopada to w Kościele katolickim dzień, w którym wspominamy świętych. Jak podkreślają hierarchowie, jest to radosne święto, ponieważ przypomina, że każdy powinien dążyć do doskonałości i ma na nią szansę. Dla wielu to jednak przede wszystkim okazja do odwiedzenia grobów bliskich. Ale są miejsca, do których rodziny nie docierają.

Już dziś zapraszamy na cotygodniowy magazyn „Wilnoteka”.

Amator – to słowo pochodzące od czasownika amare, oznaczającego kochać. Amatorski znaczy więc nie tylko nieprofesjonalny, lecz także kochający, robiący coś z miłości. Amatorzy to inaczej entuzjaści, miłośnicy teatru. Właśnie oni przyjechali na Litwę na 9 Wileńskie Spotkania Sceny Polskiej, by spotkać się z polskim teatrem z całego świata.

Jedno z najstarszych i bardziej aktywnych środowisk harcerskich na Litwie – Związek Drużyn Harcerskich „Trop” obchodziło 30-lecie działalności. Pierwsza drużyna powstała w Gimnazjum im. Władysława Syrokomli. I to właśnie w tej szkole odbyło się urodzinowe spotkanie „tropowców”.

Polskie Studio Teatralne zaprasza na IX edycję Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Wileńskie Spotkania Sceny Polskiej”. Festiwal odbędzie się 24–28 października. Jego motto brzmi: „Tylko prawdziwe przeżycia”.

W formie widowiska o tematyce dożynkowej Zespół Folklorystyczny „Rudomianka” zaprezentował dorobek 30 lat działalności. Było barwnie, hucznie i wesoło. Zarówno publiczność na sali, jak też artyści na scenie z trudem mieścili się w auli Domu Kultury Polskiej w Wilnie.

Małgorzata Mozyro – podróżniczka i fotografka. Nie potrafi odpowiedzieć, która z tych pasji była pierwsza. W podróż bez aparatu fotograficznego – to się jej nie zdarzyło i raczej się nie zdarzy. Nawet jeżeli w czasie wędrówki po nieznanym dotąd kraju coś jej umyka. Świat ogląda przez obiektyw aparatu. Czasem nowy kraj to głównie kadry, fragmenty, twarze. Również emocje. Na jej zdjęciach to dosłownie czuć.

Już dziś zapraszamy na cotygodniowy magazyn „Wilnoteka”.