Gość

Pierwsza niedziela po Wielkanocy w Kościele katolickim jest obchodzona jako Niedziela Miłosierdzia Bożego. Jest to święto ustanowione w 2000 roku przez papieża Jana Pawła II. Kult Bożego Miłosierdzia zrodził się w Wilnie, a na świecie rozpowszechnił się m.in. dzięki wileńskim Polakom. „Wierni – Polacy wykonali olbrzymie dzieło, którego żaden inny naród nie mógłby wykonać – to właśnie Polacy przekazali światu przesłanie, które za pośrednictwem s. Faustyny przekazał Jezus” – przyznaje ks. Vaidas Vaišvilas, rektor Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie.

Jest to niewątpliwie bardzo ważna wizyta z uwagi na fakt, że od kilku lat spotkania na najwyższym szczeblu nie odbywały się – tak wizytę w Wilnie premiera Polski Mateusza Morawieckiego ocenia litewski politolog, prof. Instytutu Stosunków Międzynarodowych i Nauk Politycznych UW Tomas Janeliūnas. Jego zdaniem ocieplenie relacji polsko-litewskich przyczyni się nie tylko do realizacji wspólnych projektów gospodarczych i energetycznych, lecz również do rozwiązania zadawnionych problemów, przede wszystkim związanych z mieszkającymi na Litwie Polakami.

To była szczególna wizyta. Nie tylko dlatego, że pierwsza po latach: dokładnie przygotowana, wymowna, rozpoczęta od spotkania Pierwszej Pary Rzeczypospolitej z rodakami w DKP i zakończona spotkaniem z polską młodzieżą przy płycie Matki i Serca Marszałka na Rossie. Było wiele pięknych i ciepłych słów Prezydenta Polski, dających nową nadzieję, którą zresztą Polacy na Litwie są karmieni przez polityków z Wilna i Warszawy od prawie 30 lat. Była zaskakująco miła i rzeczowa wypowiedź Prezydent Litwy, po której doprawdy można było uwierzyć, że w sprawach Polaków na Litwie coś wreszcie ruszy. Niewątpliwy sukces, tak bardzo potrzebny w Wilnie i Warszawie. Padły jednak słowa, wypowiedziane trochę kurtuazyjnie, ale na polu minowym polsko-litewskich stosunków właśnie one mogą okazać się najbardziej brzemienne w konsekwencje. Tak jak w sercach i pamięci wileńskich Polaków zapadły niegdyś słowa, że „relacje między Polską a Litwą będą tak dobre, jak stosunki władz Litwy z mieszkającymi tu Polakami”, tak tym razem zauważyli oni wypowiedź o problemach rodaków na Wileńszczyźnie: „niektóre oczekiwania są trochę zbyt wygórowane i to każdy rozumie...”. Chyba jednak nie każdy.

Chyba nikogo już nie dziwi fakt, że w Solecznikach odbywają się koncerty największych gwiazd. Lombard, Skaldowie, Brathanki, Zakopower – to tylko część znanych zespołów, które zagrały na solecznickiej scenie w ciągu kilku ostatnich lat. Nie trzeba było długo czekać, by utalentowani solczanie stworzyli własną formację, która szybko podbiła serca publiczności i chociaż działa dopiero ponad rok, już jest dobrze rozpoznawalna. Grupa Art Of Music zaprosiła mnie na swoją próbę, a ja zapraszam was wszystkich do oglądania.

Archidiecezja wileńska ma drugiego biskupa pomocniczego. 16 grudnia w bazylice archikatedralnej pw. św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie odbyła się konsekracja nowego biskupa – Dariusa Trijonisa, dotychczasowego proboszcza parafii katedralnej w Telszach. Ks. biskup Darius Trijonis ma 44 lata, pochodzi ze Żmudzi, jest doktorem teologii. W wywiadzie dla Wilnoteki nowy duszpasterz archidiecezji wileńskiej opowiedział o swojej drodze do kapłaństwa, spotkaniu ze św. Janem Pawłem II, podzielił się wspomnieniami z Wigilii w rodzinnym domu. Zapewnił też, że będzie się intensywnie uczył języka polskiego, żeby porozumieć się z wiernymi – Polakami w ich ojczystym języku.

Pierwsza niezależna telewizja białoruska Biełsat TV nadaje już 10 lat! Gdy ruszała, uważano ją za eksperyment TVP, wielu nie wróżyło jej długiego nadawania. Dziś należy do najważniejszych i najbardziej słyszalnych (a raczej widocznych) wolnych mediów Białorusi. Ostatnio na Litwie głośno mówi się o potrzebie działania polskiej telewizji na Wileńszczyźnie. Jaka telewizja polska potrzebna jest Wileńszczyźnie i czy doświadczenie Biełsatu może tu być przydatne? - o tym przy okazji jubileuszu rozmawiamy z twórczynią i dyrektorką Biełsat TV (a poprzednio także TVP Polonia) - Agnieszką Romaszewską-Guzy.

Dla jednych - bliżej nieznany "czarny koń", dla innych - dobrze znany weteran Klubu Włóczęgów Wileńskich, nauczyciel i mistrz karate, od czasów szkolnych aktor Polskiego Studia Teatralnego. Zawsze aktywny, obecny na polskich imprezach, nigdy jednak nie angażował się do wielkiej polityki, dlatego zgłoszenie kandydatury Marka Kubiaka w wyborach nowego prezesa Wileńskiego Oddziału Miejskiego ZPL mogło wyglądać niezbyt poważnie. Tym bardziej w gronie tak znanych rywali jak wiceprezes Zarządu Głównego ZPL Edward Trusewicz czy wicemer Wilna Edyta Tamošiūnaitė. A jednak...

"Mam ogromny sentyment do Wileńszczyzny. Wspominam Wilno z ogromnym wzruszeniem. Czuję się tu jak w domu, jest to ta ziemia, która jest mi najbliższa" - mówi polski aktor, reżyser i scenarzysta Zygmunt Malanowicz, znany z ról w "Nożu w wodzie" Romana Polańskiego, filmów Andrzeja Wajdy, serialu "Dom", również jako aktor Nowego Teatru Krzysztofa Warlikowskiego. Zygmunt Malanowicz urodził się w Wilnie, pierwsze lata dzieciństwa spędził w domu babci w Podbrodziu - chętnie wraca do wspomnień z tamtych lat.

Przemysław Tejkowski, polski aktor filmowy i teatralny, a obecnie członek Rady Nadzorczej TVP po raz kolejny odwiedził Litwę przy okazji Wileńskich Spotkań Sceny Polskiej. Tym razem zasiadł wśród publiczności. Jak podkreśla, kiedy odbywa się festiwal polskiego teatru, nie można na nim nie być, bo wileńscy aktorzy zawsze potrafią zaskoczyć czymś nowym. Tejkowski, opowiadając o planach na przyszłość, dopuszcza myśl powrotu na deski Teatru na Pohulance w następnych edycjach festiwalu.