"Magazyn Wileński"

Na Krymie, dziś już niestety nie ukraińskim tylko rosyjskim, znajduje się kilka organizacji polonijnych. Są to: Stowarzyszenie Polaków na Krymie w Symferopolu (ul. Mate Załki 3), Polski Ośrodek Kulturalno-Oświatowy im. A. Mickiewicza na Krymie w Symferopolu (ul. Kujbyszewa 91), Zjednoczenie Polaków Sewastopola „Jedność” w Sewastopolu, Towarzystwo Kultury Polskiej „Polonia” w Sewastopolu (pl. Wosstawszych 6), Stowarzyszenie Obywateli Polskiej Narodowości „Nadzieja” w Kerczu (ul. Gorkiego 30), Stowarzyszenie Polaków w Jałcie „Odrodzenie” (ul. Puszkinskaja 25), Stowarzyszenie Kulturalno-Oświatowe Przyjaźni Ukraińsko-Polskiej „Wisła” w Jałcie (ul. Spendiarowa 6) oraz Stowarzyszenie Polaków Dżankoja (we wsi Zarecznoje w rejonie dżankojskim). Zdecydowana większość Polaków tam mieszkających – to ludzie wierzący, wyznający wiarę katolicką.

W Miednikach Królewskich przyszedł na świat Zygmunt Marcinkiewicz. Tam, gdzie po dzień dzisiejszy pozostały ruiny okazałej warowni, która przez długie lata przegradzała łupieżczym Krzyżakom drogę na Wilno, a gdy tych Grunwald wykończył, służyła wspólnym królom Orła Białego i Pogoni za rezydencję. Przez co miejscowość ta przewija się również przez życiorys samego patrona Litwy św. Kazimierza Jagiellończyka, którego wraz z braćmi edukował specjalnie w tym celu tu sprowadzony słynny Jan Długosz.

Uzasadnieniem życia dla kundla jest cudza łydka. Uzasadnieniem życia dla polityków nieustannie główkujących, jak wzniośle przejść do historii, jest polska mniejszość narodowa. Znacie agar? To polisacharyd, na którym w mikrobiologicznych laboratoriach hoduje się bakterie. Otóż Polacy na Litwie są dla niektórych jak ten agar. Bez nas panowie pokroju Songaily czy Kupčinskasa nie wykiełkowaliby do poziomu polityków-ekspertów od polskich zagrożeń, a rodzimi dziennikarze, zamiast powielać produkowane przez nich farmazony, rechotaliby na ich konferencjach prasowych z uciechy. Jak na kabaret przystało.