Własne
Walenty Wojniłło |
22.02.2012 - 13:37
Stefan Kimso, wieloletni prezes Klubu Sportowego "Polonia", złożył podanie o dymisję. Przyznaje, że na taką decyzję wpływ miało wiele czynników, jak na przykład bezowocne poszukiwania środków na występ KS "Polonia" w litewskiej I Lidze piłkarskiej, a już ostatnią kroplą goryczy była sprawa boiska Szkoły Średniej im. Władysława Syrokomli w Wilnie. Samorząd Miasta Wilna przygotował już decyzję o wynajęciu stadionu szkolnego (przy ul. Linkmenų 8), o którego zagospodarowanie przez wiele lat zabiegał polski klub sportowy, spółce publicznej, której założycielem jest litewski klub "Tukanas".
Walenty Wojniłło |
11.02.2012 - 01:58
Przytłaczająca większość, bo aż 83 procent litewskich Polaków twierdzi, że Litwa jest im bliska, ale najbliższa jest... Wileńszczyzna! Tak twierdzi 89 proc. respondentów. Równie wysoko Polacy cenią własną (polską) społeczność (81 proc.) i dopiero na czwartym miejscu jest Polska - zaledwie 44 proc. badanych uważa, że Macierz jest dla nich równie ważna. Taką hierarchię wartości wykazały badania przeprowadzone w latach 2009-2010 przez litewskie Centrum Badań Społecznych na grupie 821 respondentów (mieszkańców Litwy narodowości polskiej) w ramach europejskiego programu ENRI-East. Podobne badania sytuacji mniejszości narodowych w latach 2008-2011 prowadzono w wielu krajach, m.in. w Polsce, Rosji, Niemczech, ale też na Łotwie, Białorusi i Słowacji.
Walenty Wojniłło |
16.01.2012 - 12:56
W miniony weekend wszyscy chyba śledzili los włoskiego wycieczkowca „Costa Concordia“ – ja również. Ze szczególnym zainteresowaniem i sentymentem. Nie bym był fanem katastrof czy wyznawcą kultu „Titanica“, co najwyżej – nosicielem pewnego wirusa, bakcyla – jak kto woli. Ktoś łapie bakcyla na góry, ktoś na żagle czy narty – mnie w ostatnich latach dopadł bakcyl rejsów, a w ubiegłym roku płynąłem właśnie „Costa Concordia“. Też pechowo, ale nie aż tak...
Elita Narkiewicz |
29.12.2011 - 18:44
Spotkania opłatkowe dla osób starszych i samotnych stały się już świąteczną tradycją parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Mickunach (rejon wileński). Członkowie Ruchu Miłosierdzia Bożego, przed dziesięciu laty zainicjowanego przez byłego proboszcza ks. Henryka Naumowicza, co roku w czasie świąt Bożego Narodzenia organizują spotkanie opłatkowe, na które zapraszają osoby pragnące dzielić radość świąt z bliźnimi, nie zawsze mogące cieszyć się gronem rodziny czy przyjaciół.
Ewelina Rzeszódko |
25.12.2011 - 22:19
Maryja, Józef, Dzieciątko i pasterze czekają na wiernych w wileńskich kościołach. Prym wiodą szopki tradycyjne, tylko od czasu do czasu pojawiają się oryginalne detale, jak na przykład kaskady wodne. Nudno, bez szaleństw... Ale kto powiedział, że klasyka jest zła. Przecież nie wszystko musi iść z duchem czasu...
Edyta Maksymowicz |
25.11.2011 - 23:12
Piątek wieczór, weekend, ludzie idą na przykład, do kina. A my siedzimy w Trokach. Oglądamy czeski film. Oj, przepraszam, litewski (ktoś mnie poprawia).
Ściślej litewsko-polski: V posiedzenie Polsko-Litewskiego Zespołu Ekspertów Edukacyjnych i Przedstawicieli Mniejszości Narodowych.
Martwię się o moich czytelników i o to, by mogli pójść spać (ci, którzy nie są w kinie), więc krotko zrelacjonuję, co się działo w Trokach. Raczej - dzieje.
Walenty Wojniłło |
24.11.2011 - 13:02
Z cyklu Pl.Lt
Przyznam bez ogródek - z tradycją anglosaską, a szczególnie amerykańską - mam na bakier. Zaczęło się chyba od walentynek (z którymi mam imienno-osobiste porachunki), w miarę dorastania moich dzieci szukam sposobu na Halloween, jednak ostatnio zainteresowało mnie święto, które właśnie obchodzi druga ojczyzna Kościuszki, Pułaskiego i Adamkusa - Dzień Dziękczynienia. W istocie takie nasze dożynki, tyle że z poślizgiem. W Polsce dożynki są po żniwach, u nas, na Wileńszczyźnie - po zebraniu ziemniaków (dokopki), za oceanem - jeszcze później, by dynie przejrzały, a indyk był tłustszy. Wtedy Amerykanie mają już za co Bogu dziękować. My i tak zwykle nie mamy za co, więc cieszymy się, że przynajmniej robota skończona. Ale z tym dziękowaniem to niegłupi pomysł, szczególnie gdy magiczne „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam” powoli wypadają z obiegu. Chyba nie tylko na Litwie.
Edyta Maksymowicz |
18.11.2011 - 09:02
Hasło: Szukiszki, źródło: Wikipedia
"W okresie niepodległej Republiki Litewskiej, korzystając z ustawy reprywatyzacyjnej pozwalającej na przenoszenie ziemi w zamian za znacznie mniejszy obszar pod Kownem, Vytautas Landsbergis, symbol niepodległej Litwy, otrzymał 9-hektarowy las położony w Szukiszkach". (Dop. autorski: Las na Wileńszczyźnie, o którego zwrot w ramach zwrotu mienia zagrabionego przez sowietów ubiegało się kilku litewskich Polaków).
Wycofam każde swoje słowo, jeśli w książce "Nasz patriotyzm, ich szowinizm?", wywiadzie rzece przeprowadzonym przez dyplomatę (notabene wciąż pracownika polskiego MSZ) Mariusza Maszkiewicza z Vytautasem Landsbergisem, padnie choć jedno zdanie o konstrowersyjnym przeniesieniu ziemi przez V. Landsbergisa. Bo powiem szczerze, bardzo w to wątpię. Przy całym szacunku dla obu rozmówców.
Edyta Maksymowicz |
09.11.2011 - 14:40
Może litewscy Polacy naprawdę nie znają języka litewskiego, skoro nie mogą odczytać, jak świetna i doskonała jest nowa ustawa o oświacie... To jeden z „odkrywczych“ wniosków nasuwających się po „augustowskich nocach“, czyli czwartym spotkaniu polsko-litewskiej komisji do spraw oświaty mniejszości narodowych w Polsce i na Litwie. W zasadzie, jak i na poprzednich spotkaniach, wszystko się sprowadzało do oceny, że Polacy (ani ci „prawdziwi“ z Polski, z Ministerstwa Edukacji Narodowej, ani ci „swoi-obcy“, czyli Polacy litewscy) nie mają racji i zielonego pojęcia o dobrodziejstwach litewskiej ustawy.
Dario Malinowski |
31.10.2011 - 11:37
Zbliża się Dzień Wszystkich Świętych, a następnie Zaduszki. Dni pamięci o tych, którzy odeszli, których już nie ma wśród nas. Polska tradycja nakazuje odwiedzać w te dni groby bliskich, zapalać znicze, składać wieńce i kwiaty. Z kolei litewskie tradycje Zaduszek, głównie wspólne spożywanie potraw i palenie ognia, sięgają czasów pogańskich. Do dziś w zwyczajach zaduszkowych Litwy można się dopatrzyć się elementów ludowego obrzędu Dziadów, opisanego przez Adama Mickiewicza.
Walenty Wojniłło |
24.10.2011 - 17:51
Z okazji 220. rocznicy Zaręczenia Wzajemnego Obojga Narodów, które uzupełniło Konstytucję 3 maja w dniu 20 października 1791 r., do Wilna przybyli członkowie Litewsko-Polskiego Forum Dialogu z Polski. Była to swoista rewizyta - latem delegacja z Litwy gościła w Polsce i została przyjęta przez Marszałka Senatu RP Bogdana Borusewicza. Tym razem delegację z Polski wraz z profesorem Uniwersytetu Gdańskiego dr hab. Dariuszem Szpoperem podejmowano na Uniwersytecie Wileńskim i w litewskim sejmie. Obradującym towarzyszyli koledzy z Litwy - Litwini i litewscy Polacy. Uczestnicy Litewsko-Polskiego Forum Dialogu zostali przyjęci przez przewodniczącą Sejmu Litwy Irenę Degutienė oraz przewodniczących komitetów sejmowych: Valentinasa Stundysa (Komitet Kultury, Nauki i Oświaty) i Emanuelisa Zingerisa (Komitet Spraw Zagranicznych).
Edyta Maksymowicz |
23.10.2011 - 09:40
Litwini przez jeden dzień mieli nową bohaterkę narodową. Polkę. Jej heroizm opisywały wszystkie litewskie media. Cytowano, powielano. Szczególnie stwierdzenie o polskim skansenie, które głęboko zapadło w umysły czytelników. O autorce zaraz zapomniano, ale że Polska się ocknęła – powtarzano przez kolejny tydzień. Maria Wiernikowska i jej dzieło pod gromkim tytułem „Polski skansen na Litwie” to odpowiedź na zapotrzebowanie litewskiej racji stanu, urażone ambicje własne, a może silenie się na oryginalność. Jakiekolwiek były tego powody, od dziennikarki takiej rangi oczekiwałabym więcej. Przede wszystkim rzetelności. Pani Wiernikowska może widzieć, co chce i jak chce. To jej prawo. Miała pecha, nie spotkała prawdziwych Polaków, nie udało jej się (albo nie chciała) z nimi porozmawiać, wysłuchać ich racji. Widziała co widziała. Socjologiczny obraz całych wielonarodowościowych i wielokulturowych Solecznik zbudowała na podstawie jednego wypadu do sklepu po bułki.
Czesława Paczkowska |
18.10.2011 - 13:19
Jeden z najstarszych polskich zespołów na Litwie obchodzi w tym roku jubileusz 50-lecia. Jeśli uwzględnić fakt, że Zespół "Kotwica" powstał i działa w Kownie - ostoi litewskiego ducha - te pięćdziesiąt lat można śmiało liczyć podwójnie. Zespół, jego historię, ludzi, którzy go tworzyli, i tych, którzy są w nim dziś, w specjalnej korespondencji dla naszego portalu opisuje Czesława Paczkowska, wieloletnia dziennikarka "Tygodnika Wileńszczyzny".
Edyta Maksymowicz |
15.10.2011 - 13:28
Obowiązkowa matura z języka polskiego? Bardzo możliwe, dlaczego nie! Przedstawiciele rodziców w komisji oświatowej? Ależ oczywiście, jak najbardziej. Aż po pięciu z każdej strony. Mniejsza liczba uczniów przy kompletowaniu klas? Do przyjęcia. Ocena pracy komisji oświatowej? Najlepsza z możliwych...
Wszystko to pada z ust członków litewskiego zespołu w międzyrządowej komisji oświatowej, głównie z ust przewodniczącego litewskiego zespołu Vaidasa Bacysa...
...Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle? Dlaczego poproszono, by na końcową wersję komunikatu garstka dziennikarzy czekała do dziesiątej wieczór, a i tak otrzymała go po północy. Znów cyzelowano tekst. Z niedużą przerwą na kolację.
Beata Bużyńska |
14.10.2011 - 13:30
Przyzwyczailiśmy się, że w czasie Świąt Bożego Narodzenia albo Wielkanocy organizacje charytatywne wzmagają swoje działania. Wtedy to liczne paczki z ubraniami, zabawkami, słodyczami wędrują do potrzebujących - najczęściej do domów dziecka. Okres świąteczny szybko mija i znów wkracza szarość w i tak niewesołe życie wychowanków placówek opieki społecznej. Jak się ostatnio mogłam przekonać, o zapomniane przez własnych rodziców dzieci troszczą się dorośli wrażliwi na sierocy los, którzy nie czekają, aż nadejdą Święta...
Beata Bużyńska |
27.09.2011 - 12:57
Katedra, ulica Zamkowa, Uniwersytet Wileński, uliczki Skopówka i Szklana, kościól św. Michała i dawny klasztor sióstr klarysek. Na koniec Barbakan z mitycznym Bazyliszkiem. Historyczne postacie, budynki, dzieła sztuki trafiły na stronice powieści „Silva rerum”, której autorką jest Kristina Sabaliauskaitė. Powieść od momentu wydania cieszy się niezmienną popularnością, co skłoniło autorkę do przygotowania tematycznej wycieczki po Wilnie, śladami bohaterów. Tak jak Londyn i Paryż można zwiedzać za bohaterami „Kodu Leonarda da Vinci” Dana Browna, tak od lipca tego roku wileńskie zaułki można przemierzać śladem postaci z „Silva rerum”. Ta wycieczka tematyczna na trwałe zagościła w ofercie Wileńskiego Centrum Informacji Turystycznej. Podczas pierwszej przewodnikiem była sama Sabaliuskaitė.
Edyta Maksymowicz |
15.09.2011 - 20:30
Litewscy Polacy nie są lojalnymi obywatelami swego państwa - zagrzmiało z ust litewskiej pani Prezydent. Nie dosłownie, ale tak wszyscy to odebrali. Musi Ci być przykro? - zatrwożył się jeden z moich znajomych z Polski. Mnie?! Chyba Litwie? Przykro to mi było, kiedy przed dwoma laty po obcięciu mojej mamie (jak i wszystkim litewskim emerytom) 20 procent emerytury, lekki szmer niezadowolenia najstarszych obywateli kraju pierwsza dama litewskiej polityki skwitowała krótką ripostą: Nie akceptujesz, nie jesteś lojalnym obywatelem Litwy...
Gracjana Jagiełło |
14.09.2011 - 19:12
Wiele się teraz mówi o polskiej oświacie na Litwie i o rzekomych kłopotach, jakie litewscy Polacy mają z opanowaniem języka państwowego. Uważam, że niektóre poprawki tej ustawy faktycznie krzywdzą nasze dzieci, a już najbardziej ujednolicenie egzaminu z litewskiego. Ponoć ma to polepszyć znajomość tego języka wśród nie-Litwinów. Jako lituanistka z zawodu i wykształcenia mogę zdecydowanie stwierdzić: niewiele polepszy, ale na pewno pogorszy wyniki naszych dzieci na maturze. Może przez pierwsze kilka lat będą jakieś ulgi, ale potem - nie ma cudów. Są natomiast różne metody pedagogiczne, by usprawnić naukę języka litewskiego w ramach obecnego systemu, tylko czy władzom naprawdę na tym zależy?
Edyta Maksymowicz |
10.09.2011 - 17:19
Jak się chce jakąś sprawę zawalić, to trzeba powołać komisję - mówił słynny francuski dziewiętnastowieczny dyplomata i chyba miał rację. Nawet w XXI wieku bowiem powiedzenie to się sprawdza. Hucznie ogłoszona, a powołana do życia w ubiegłą niedzielę przez premierów Polski i Litwy, komisja międzyrządowa rozpoczyna w poniedziałek obrady. W Druskiennikach. U wód. Aby wodę z mózgu robić? Sobie nawzajem czy społeczeństwu? Chyba wszystkim naraz.
Walenty Wojniłło |
09.09.2011 - 14:24
Z cyklu PL.LT (1)
Lody ruszyły, panowie przysięgli!, jak mawiał Ostap Bender. Obserwując ostatnio rozmaite reakcje po polskiej i litewskiej stronie najbardziej uderza fakt, że tysiące przeciętnych obywateli dwóch bratnich od wieków narodów nagle spojrzało na siebie z przerażającym zdumieniem, jakby właśnie wyrwano ich z letargu! Co się dzieje??? W ostatnich tygodniach najczęstszym pytaniem, jakie zadawali mi znajomi Litwini z Litwy i Polacy z Polski, było: Nie wierzę już politykom ani mediom, powiedz, o co tak naprawdę chodzi? I jak w dwóch słowach rozsupłać ten żmut pod nazwą "Wileńszczyzna"?
Postanowiliśmy więc w nowym roku szkolnym uraczyć naszych czytelników nowym cyklem felietonów "PL.LT". Czyli coś o kimś na styku Polski i Litwy, jednym słowem o Polakach na Litwie. Ostatnio modne są te skróty, zaczerpnięte z dróg, a upowszechnione w Internecie, różne LT.United czy Tożsamość.LT. Piszący o mieszkańcach Wileńszczyzny często dość już mają lawirowania między określeniami "Polak na Litwie" czy "litewski Polak", więc dla uproszczenia - PL.LT i już. Ponadto mamy już do czynienia z nowym zjawiskiem społecznym, kulturalnym i narodowym, jak pokolenie PL.LT - pokolenie młodych Polaków Wileńszczyzny, które wyrosło i ukształtowało się w wolnej Litwie, i często już nie może zrozumieć nawet swoich rodziców lub dziadków, którzy często wciąż hołdują "zakazanej polskości" z czasów ZSRR, i w XXI w. wydają się rozbrajająco anachroniczni... Kiedyś do tego wątku powrócę.
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- następna ›
- ostatnia »
Projekt współfinansowany w ramach sprawowania opieki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za granicą.
