Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki

Nie jest łatwo żyć ze świadomością, że w każdej chwili możesz stracić swój najcenniejszy skarb, swoje dziecko – Elvyra o trudnych doświadczeniach w opiece nad nieuleczalnie chorą córką.

Płakałam i błagałam, żeby zabrali mamę do szpitala, żeby nie odsyłali jej do domu, żeby jej pomogli – zwierzenia wilnianki Krystyny o doświadczeniu, które zmieniło jej życie.

„700 lat temu powstało Wilno. Właśnie w ramach obchodów tego wyjątkowego wydarzenia, tej rocznicy Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki wpisuje się w te obchody. Wilno – to miasto przyszłości. Wilno – to miasto nadziei. Wilno – to miasto naszej jedności. Jesteśmy właśnie w tych wyjątkowych obchodach razem, jako wspólnota Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki” – mówi założycieka i dyrektor hospicjum s. Michaela Rak.

Kontakt z tymi ludźmi to wyjątkowe doświadczenie, którego nie zdobywa się w „normalnym” życiu – nauczyciel Artur o nieocenionej szkole życia.

O chorobie genetycznej córki dowiedziałam się w 12 tygodniu ciąży – matka 13 dzieci o wyzwaniach losu i wolontariacie.

Lekarze ostrzegali mnie, żebym przygotowała się na najgorsze – Lina o opiece nad ciężko chorym synem.

– Moja ciąża przebiegała normalnie, badania nie wykazały żadnych nieprawidłowości – mówi Iveta Mikulskaitė-Plikienė. – Ale kiedy przyjechałam do szpitala na poród i podano mi środki przeciwbólowe, zaczęło się dziać coś dziwnego – przestałam odczuwać skurcze, tony serca dziecka zaczęły skakać.

W poniedziałek, 17 października, już po raz dziewiąty odbyła się Kampania „Pola Nadziei” organizowana przez Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie. Z okazji zbliżających się siedemsetnych urodzin Wilna dostojni goście oraz wspólnota hospicyjna zasadzili przy placu Katedralnym cebulki żonkili w formie liczby „700”.

W dniu 9 kwietnia wspólnota Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki przeżywała wyjątkowy dzień. Podczas uroczystej Mszy Świętej Ksiądz Arcybiskup Metropolita Wileński Gintaras Grušas dokonał poświęcenia ołtarza i nowopowstałej kaplicy pw. Wszystkich Świętych.