wrzesień
Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej
W Polsce: Dzień Bluesa
Witold Staniewicz - polski naukowiec, ekonomista rolny, adiutant gen. L. Żeligowskiego, rektor Uniwersytetu Wileńskiego, redaktor „Kuriera Wileńskiego”, działacz państwowy II Rzeczypospolitej. Urodził się 16 września 1887 r. w Wilnie. Po przewrocie majowym w okresie od 20 czerwca 1926 r. do 4 grudnia 1930 r. był ministrem reform rolnych w ośmiu kolejnych gabinetach. Był też posłem na sejm w dwóch kadencjach z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Zachowywał niezależne stanowisko - w 1930 r. odmówił głosowania nad wnioskiem o przejściu do porządku dziennego nad interpelacją opozycji w sprawie traktowania więźniów w Brześciu, a w 1932 r. zrzekł się mandatu, gdyż nie zgadzał się ze stanowiskiem swego klubu podczas głosowania nad ustawą ograniczającą autonomię uniwersytetów. Do 1931 r. był profesorem Politechniki Lwowskiej, w latach 1931-1939 - Uniwersytetu Stefana Batorego, w latach 1933-1936 - jego rektorem. Od 1930 r. pracował jako kierownik wydziału ekonomiki drobnych gospodarstw wiejskich Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach. Był kierownikiem sekcji gospodarczej Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej w Wilnie. Od 1946 r. pracował w Uniwersytecie Poznańskim, następnie w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu. Witold Staniewicz jest autorem wielu prac z zakresu ekonomiki rolnictwa oraz polityki agrarnej. Zmarł 14 czerwca 1966 r. w Poznaniu.