październik
w Polsce: Narodowy Dzień Pamięci Duchownych Niezłomnych
Anatol Stern - poeta, prozaik, krytyk filmowy i literacki, scenarzysta, tłumacz. Urodził się 24 października 1899 r. w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej jako syn dziennikarza. Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum studiował polonistykę na Uniwersytecie Wileńskim, której nie ukończył. W 1919 r., w wieku 20 lat, opublikował swój pierwszy tomik poetycki "Nagi człowiek w śródmieściu", a w 1920 r. "Futuryzje". W 1924 r. opublikował obszerny tomik wierszy "Anielski cham". W latach 1921-1923 redagował wraz z J. Iwaszkiewiczem czasopismo "Nowa Sztuka", publikował w jednodniówkach futurystycznych, a także w czasopismach "Skamander", "Wiadomości Literackie", "Zwrotnica". Twórczość Sterna niejednokrotnie była obiektem zainteresowania cenzury. W 1924 r. Stern został redaktorem dwutygodnika "Wiadomości Filmowe", był też członkiem Rady dla Spraw Kultury Filmowej, zajmował się pisaniem scenariuszy. Po wybuchu II wojny światowej udał się do Lwowa, gdzie 23 stycznia 1940 r. został aresztowany przez władze sowieckie. Przebywał w więzieniu, na mocy układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Polskiej, z którą udał się na Bliski Wschód. W latach 1942-1948 przebywał w Palestynie, gdzie publikował swoje utwory w przekładach na język hebrajski, współpracował również z "Biuletynem Wolnej Polski". Po powrocie do Polski w 1948 r. zamieszkał w Warszawie. Swoją twórczość drukował w czasopismach "Kuźnica", "Nowiny Literackie", "Odrodzenie", "Nowa Kultura", "Po prostu", "Przegląd Kulturalny". Zmarł w Warszawie 19 października 1968 r.