maj
Dzień Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych
Stanisław Moniuszko herbu Krzywda - polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista. Urodził się 5 maja 1819 r. w Ubielu. Początkowo w kierunku muzycznym kształciła go jego matka. Gdy w 1827 r. rodzina przyszłego kompozytora przeniosła się do Warszawy, ośmioletni Moniuszko rozpoczął naukę muzyki u Augusta Freyera, organisty w miejscowym kościele Świętej Trójcy. Po trzech latach rodzina przeprowadziła się do Mińska, gdzie Moniuszko kontynuował naukę u Czesława Stefanowicza. W 1837 r. wyjechał do Berlina, aby kształcić się muzycznie u Carla Friedricha Rungenhagena. Następnie zamieszkał w Wilnie, gdzie działał jako organista, kompozytor, pedagog i organizator życia muzycznego w mieście. W 1858 r. przeniósł się wraz z rodziną do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrygenta opery. Był jednocześnie wykładowcą w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Stanisław Moniuszko jest autorem operetek, baletów, oper. Do jego najsłynniejszych dzieł należą opery: "Halka", "Straszny dwór" i "Paria". Jednym z najbardziej znanych zbiorów jego utworów drobnych jest cykl dwunastu "Śpiewników domowych", zawierających pieśni do słów różnych poetów polskich i obcych w tłumaczeniu polskim oraz do słów ludowych - w sumie 268 pieśni. Stanisław Moniuszko zmarł na atak serca w 1872 r. Pogrzeb artysty stał się manifestacją narodową. Fot. Popiersie Stanisława Moniuszki w Wilnie, wilnoteka.lt
Anonse: