maj
Światowy Dzień Raka Krwi
Światowy Dzień Hamburgera
Jan Aleksander Ludwik Karłowicz - polski etnograf, muzykolog, językoznawca, folklorysta, członek Akademii Umiejętności. Urodził się 28 maja 1836 r. w Subortowiczach koło Merecza. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Uczęszczał do gimnazjum w Wilnie, następnie na uniwersytecie w Moskwie studiował filologię i historię, uzupełniał wykształcenie w College de France w Paryżu i w Heidelbergu. Problematykę teorii i historii muzyki zgłębiał w Konserwatorium Muzycznym w Brukseli, studiował historię i filozofię na uniwersytecie w Berlinie. Przez pewien czas pracował jako kancelista Sądu Powiatowego w Wilnie. Na Litwie działał na rzecz tworzenia instytucji samopomocy społecznej na wsi. W 1882 r. uznał, iż nie może na Litwie prowadzić działalności naukowej, więc z rodziną przeprowadzał się do Heidelbergu, Drezna, Pragi, na koniec do Warszawy. Ze sobą woził ogromny księgozbiór - cztery tysiące pozycji. Od 1899 r. prowadził wykłady z etnografii na Kursie Pedagogicznym w Warszawie. Jego zainteresowania naukowe obejmowały folklor literacki, etnografię muzyczną, język polski, religioznawstwo, językoznawstwo porównawcze, lituanistykę, krajoznawstwo, notacje muzyczne. Prowadził badania porównawcze nad podaniami polskimi, wykazał czeskie pochodzenie legendy o Piaście. Badał pochodzenie imion oraz proces ich przekształcania się w nazwiska i nazwy miejscowości, wyjaśnił etymologię słowa "Polska". Opisał wiele nieznanych ludowych instrumentów muzycznych oraz przedstawił opis budowy dawnej polskiej chaty chłopskiej. Zmarł 14 czerwca 1903 r. w Warszawie.
Anonse: