Feliks Janiewicz - skrzypek, kompozytor, dyrygent, pedagog. Urodził się w Wilnie w 1762 r. W wieku 15 lat został skrzypkiem wawelskiej kapeli królewskiej. Następie od 1784 r. przebywał na stypendium królewskim w Nancy, a rok później przeniósł się do Wiednia, gdzie zaprzyjaźnił się m.in. z Mozartem, Nardinim oraz Haydnem. Po krótkim pobycie w Wiedniu przeniósł się do Włoch, a później na krótko do Paryża. Po tych wojażach, gdzie tworzył i poznawał nowe style muzyczne, przeniósł się do Wielkiej Brytanii. Pracował w Londynie, w Liverpoolu, a także od 1815 r. w Edynburgu. Do 1831 r. nie przestawał koncertować, organizować imprez kulturalnych i muzycznych, prowadził działalność wydawniczą i kierował orkiestrami. Mimo ciągłych podróży nie przestawał aktywnie kreować życia muzycznego. Feliks Janiewicz uznawany jest za najlepszego skrzypka klasycystycznego. Jego utwory były zapowiedzią takich wirtuozów, jak Wieniawski czy Lipiński. Dorobek kompozytorski Janiewicza jest niezbyt wielki, jednak mimo to mocno wpisuje się w styl muzyki klasycznej. Wykorzystuje w swoich dziełach walory wyrazowo-brzmieniowe skrzypiec. Do jego najważniejszych dzieł można zaliczyć pięć koncertów skrzypcowych, sześć trio (na dwoje skrzypiec i wiolonczelę), sześć divertimenti (na dwoje skrzypiec), koncert fortepianowy oraz liczne utwory kameralne, fortepianowe i pieśni. Feliks Janiewicz zmarł 21 maja 1848 r. w Edynburgu.