lipiec
W Polsce: Święto Policji
Jakub Krzysztof Ignacy Jasiński - polski szlachcic herbu Rawicz, generał lejtnant wojsk litewskich, działacz polityczny, poeta, inżynier. Urodził się 24 lipca 1761 r. w Węglewie koło Pyzdr w Wielkopolsce. W 1773 r. został przyjęty do Szkoły Rycerskiej zwanej Korpusem Kadetów. W Korpusie Jasiński zapoznał się z systemami fortyfikacji i umocnień polowych budowanych z wykorzystaniem terenu. Opanował budownictwo koszar i mostów, poznał zasady miernictwa i kartografii. Poznał też zasady walki i dowodzenia oddziałami. Od 1783 r. wykładał na uczelniach wojskowych w Warszawie. W 1789 r. Stanisław August powierzył Jasińskiemu zorganizowanie Korpusu Inżynierów Wielkiego Księstwa Litewskiego, którego szefem został Kazimierz Nestor Sapieha - marszałek konfederacji litewskiej na Sejm Czteroletni. Za zasługi w organizacji Korpusu został awansowany na pułkownika. 18 maja 1792 r. wojska rosyjskie wkroczyły w granice Rzeczypospolitej. Jasiński w tym czasie był na Białorusi, gdzie prowadził rozpoznanie topograficzne granicy z Rosją, w celu opracowania map militarnych, a także sporządzał plany obronne miast i trasy przemarszu wojsk. Przygotował Brześć do obrony i walk ulicznych. Gdy rozegrała się bitwa o Brześć przewaga wojsk rosyjskich spowodowała konieczność opuszczenia miasta. Za obronę Brześcia płk Jasiński został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Wojennego Virtuti Militari. W 1793 r. objął dowództwo nad Korpusem Inżynierów w Wilnie. Podczas insurekcji kościuszkowskiej 1794 r. organizacja powstania w Wilnie znalazła się w jego rękach. Jasińskiemu powierzono komendę miasta tworząc w Wilnie Najwyższą Radę Tymczasową Zastępczą Wielkiego Księstwa Litewskiego. W trzecią rocznicę Konstytucji 3 Maja płk Jasińskiemu powierzono "generalną komendę siły zbrojnej narodowej Księstwa Litewskiego". 11 maja 1794 r. Jasiński został mianowany generałem lejtnantem za zasługi w insurekcji wileńskiej. Gen. Jasiński był zwolennikiem walki w sposób rewolucyjny tzn. opierając się na chłopskich masach. Planował dalszą mobilizację ludności na Litwie i Białorusi. W wyniku fałszywych oskarżeń i donosów został posądzony o bycie niebezpiecznym rewolucjonistą typu Robespierre'a. W wyniku proklamacji T. Kościuszki został zdjęty z Naczelnego Wodza wojsk litewskich i wyznaczony na jednego z dowódców korpusów, następnie został wyznaczony na dowódcę Dywizji Nadnarwiańskiej. W związku ze zbliżaniem się wojsk A. Suworowa Jasiński przybył do Warszawy i zajął się obroną warszawskiej Pragi. 4 listopada Rosjanie rozpoczęli szturm Pragi. Gen. Jasiński zginął 4 listopada 1794 r. podczas drugiego szturmu Suworowa. Wojska rosyjskie zdobyły Pragę. Oznaczało to koniec Powstania Kościuszkowskiego.