kwiecień
Międzynarodowy Dzień Wolnej Prasy
Dzień Języka Chińskiego
Cmentarz na Rossie w Wilnie, w dzielnicy Rossa, został założony w 1769 r., a 20 kwietnia 1801 r. oficjalnie zalegalizowany przez magistrat wileński. Inicjatorem założenia cmentarza był burmistrz wileński Bazyli Miller. Cmentarz na Rossie jest jedną z czterech polskich nekropolii narodowych (obok warszawskich Powązek, krakowskiego Cmentarza Rakowickiego i lwowskiego Łyczakowa), a przy tym jest to bezcenny zabytek architektoniczno-parkowy. Nagrobki Rossy stanowią wyjątkową kolekcję sztuki sepulkralnej o randze europejskiej. W skład zespołu wchodzi Stara Rossa z 1769 r., Nowa Rossa z 1847 r., Cmentarz Wojskowy z 1920 r. oraz Mauzoleum Matka i Serce Syna z 1936 r. Na cmentarzach spoczywają polscy żołnierze polegli w bojach w latach 1919, 1920, 1939 i 1944, a także znane postaci historii polskiej, białoruskiej i litewskiej. Cmentarz ma łączną powierzchnię 10,8 ha. Jeżeli wchodzi się na Starą Rossę od strony ulicy Rossa, przed wejściem znajduje się urządzony w latach 1935-1936 cmentarz wojskowy z grobowcem kryjącym serce marszałka Piłsudskiego i szczątki jego matki, Marii z Billewiczów. Uroczysty pogrzeb serca Piłsudskiego odbył się 12 V 1936 r., a towarzyszył mu pochówek matki, zmarłej w 1884 r. i pochowanej do tego czasu w Sugintach, na ówczesnej Litwie Kowieńskiej. W 1967 r. Cmentarz na Rossie został zamknięty jako miejsce pochówków, a w 1969 r. wpisany do rejestru zabytków. Mimo przyznania statusu zabytku, porządkowaniem zajęto się dopiero w 1988 r. W Wilnie przy Związku Polaków na Litwie powstał Społeczny Komitet Odnowy Starej Rossy. Fot. wilnoteka.lt
Anonse: