czerwiec
W Polsce: Narodowy Dzień Pamięci Poznańskiego Czerwca 1956
Maironis (wł. Jonas Mačiulis) - litewski poeta okresu romantyzmu, duchowny katolicki, filozof, pisarz. Urodził się 21 października 1862 r. w okręgu rosieńskim na Litwie. Uczył się w gimnazjum w Kownie, studiował literaturę na uniwersytecie w Kijowie. W 1882 r. wstąpił do seminarium duchownego w Kownie, po jego ukończniu kontynuował naukę w akademii duchownej w Petersuburgu. Od 1903 r. miał tytuł doktora teologii. W latach 1894-1909 był profesorem seminarium w Petersburgu, w latach 1909-1932 - rektorem kowieńskiego seminarium. W latach 1922-1932 kierował Katedrą Teologii Moralnej na Uniwerstecie Kowieńskim. Pisać zaczął jeszcze jako uczeń. Pierwsze wiersze powstały w języku polskim, później Maironis zniszczył te próbki talentu. W 1891 r., pod pseudonimem Stanislovas Zanavykas, wydał pierwszą książkę "Lietuvos istorija, arba apsakymai apie Lietuvos praeigą" ("Historia Litwy albo opowiadania o przeszłości Litwy"). W 1895 r. ukazał się tomik poezji "Pavasario balsai" ("Głosy wiosny"). W twórczości Maironisa widać wpływy A. Mickiewicza, J. Słowackiego, A. Puszkina, M. Lermontowa. Najbardziej znane utwory Maironisa to wiersze o tematyce patriotycznej "Lietuva brangi" ("Litwo droga"), "Trakų pilis" ("Zamek w Trokach"). Poeta zmarł 28 czerwca 1932 r. w Kownie.