czerwiec
Światowy Dzień Uchodźcy
Romuald Warakomski - artysta malarz, pracownik Komórki Legalizacyjnej Sztabu Okręgu Wileńskiego AK. Urodził się 1września 1908 r. w Wilnie. Studiował plastykę pod kierunkiem docenta Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego Jerzego Hoppena. Po klęsce wrześniowej i okupacji Wileńszczyzny przez wojska sowieckie i niemieckie wraz z młodszym bratem Michałem wstąpił w szeregi konspiracji Armii Krajowej. Obaj pracowali w Komórce Legalizacyjnej Sztabu okręgu AK, sporządzającej fałszywe dokumenty, dzięki którym oficerowie mogli uniknąć więzienia, mieli możliwość wyjazdu za granicę. Organizacja była tropiona przez zmieniających się w Wilnie okupantów, najlepsze wywiady świata - NKWD i Gestapo, jednakże uszła cało z każdej opresji - nie tylko do końca wojny, ale działała jeszcze ponad rok po jej zakończeniu, kiedy AK została już rozwiązana. Ostatnim lokalem była piwnica przy ul. Borowej 3 na Antokolu. Tam 10 sierpnia 1945 r. wytropiło ją i rozbiło NKWD. Przez całą wojnę - od października 1939 r. do 10 sierpnia 1945 r. - Wileńska Komórka Legalizacyjna wydała 85 tysięcy fałszywych dokumentów. 15 sierpnia 1945 r. Romuald Warakomski był już w Warszawie. Wojska sowieckie stacjonowały w całej Polsce, NKWD zaś przeprowadzało czystkę, porywając z ulicy ludzi, których potem wywożono za Bug, sądzono i deportowano na Sybir. W podobny sposób działał polski Urząd Bezpieczeństwa. W marcu 1947 r. Romuald Warakomski uzyskał od swego zwierzchnictwa zwolnienie z działalności konspiracyjnej i przeszedł do życia cywilnego. Dalsza działalność nie miała szans powodzenia w wyniku zaistniałej sytuacji politycznej. W kwietniu 1947 r., jako Roman Wojnicz, zgłosił się do nowicjatu w Czernej pod Krakowem z prośbą o przyjęcie do zakonu karmelitów bosych. Otrzymał habit zakonny i imię: Marian od Najświętszego Serca Jezusa. Studia filozoficzno-teologiczne ukończył w Krakowie i w dniu 28 czerwca 1953 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1954-1957 spełniał obowiązki mistrza nowicjatu. W 1957 r. został przeorem klasztoru w Krakowie. Wśród braci zakonnych nie brakło tajnych współpracowników, zatem duchowny był stale pod okiem bezpieki. Romuald Warakomski zmarł 20 czerwca 1986 r. Spoczął na zakonnym cmentarzu w Czernej jako o. Marian.