W Pałacu Balińskich w Jaszunach odbyła się prezentacja książki „Piękno w lesie”


Wicemer rejonu solecznickiego Beata Pietkiewicz podczas prezentacji książki, fot. salcininkai.lt/Irena Kołosowska
W Pałacu Balińskich w Jaszunach odbyła się prezentacja książki znanego w okresie międzywojennym przyrodnika, podróżnika, Naczelnego Łowczego Rzeczypospolitej Polskiej Włodzimierza Korsaka „Piękno w lesie”. Na podstawie zachowanych rękopisów opracował ją Henryk Leśniak, pracownik Lasów Państwowych, wiceprezes Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej im. Włodzimierza Korsaka w Gorzowie Wielkopolskim.



Włodzimierz Korsak
(1986-1973) z racji obowiązków służbowych często bywał na Wileńszczyźnie, ale przede wszystkim w Puszczy Rudnickiej. Poświęcił jej jedną ze swych książek. Był towarzyszem prezydenta RP Ignacego Mościckiego podczas jego pobytów w pałacyku myśliwskim w Sędkowie, jak też podczas polowań w okolicznych lasach. W wileńskim dzienniku „Słowo” z 18 września 1935 roku w artykule zatytułowanym „W żywicznym oddechu Puszczy Rudnieckiej Pan Prezydent zabił łosia” jest wzmianka o mającej się ukazać książce Korsaka: „Fotografije p. Włodzimierza Korsaka, zapożyczone są łaskawie z przygotowywanej do druku książki jego, p. t. «Piękno w lesie», która niebawem ukaże się na półkach księgarskich”. Niestety, do wydania książki wówczas nie doszło.

Udało się to dopiero teraz, dzięki zaangażowaniu Henryka Leśniaka z Gorzowa Wielkopolskiego, Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Zbigniewa Herberta, Klubowi Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej PZŁ Oddział Gorzowski im. Włodzimierza Korsaka, Zarządowi Okręgowemu Polskiego Związku Łowieckiego.

Książka Włodzimierza Korsaka została uzupełniona o współczesne zdjęcia Puszczy Rudnickiej. „Puszcza Rudnicka niewątpliwie jest ósmym cudem świata. I o ile zapoznanie się z siedmioma z nich jest dla nas nieco skomplikowane, to ósmy jest w zasięgu ręki. Niniejsze wydanie jest przepięknym dziełem Włodzimierza Korsaka i wydawców książki, doskonale odzwierciedlającym piękno Puszczy Rudnickiej. Gorąco zachęcam do lektury, wyrażając jednocześnie nadzieję, że nie będzie to ostatnia publikacja o perełce rejonu solecznickiego, jaką jest nasza puszcza” – powiedziała podczas prezentacji wydania wicemer rejonu solecznickiego Beata Pietkiewicz.

Henryk Leśniak zaznaczył, że las od zawsze był jednym z elementów kultu, tutaj bowiem ludzie czerpali energię duchową, stąd mieli pożywienie, często też schronienie. Zainteresowanie lasem nigdy nie minie, dlatego książki Korsaka zawsze będą aktualne nie tylko dla leśników i łowczych, ale też dla zwykłych ludzi, chcących poznać i zrozumieć piękno lasu.

Włodzimierz Korsak urodził się 1 sierpnia 1886 roku w Anińsku, w ówczesnej guberni witebskiej (Białoruś) w rodzinie ziemiańskiej. Początkowo naukę pobierał od guwernerów w domu, następnie kształcił się w Gimnazjum im. Mikołaja I w Rydze, a później na Akademii Rolniczej w Taborze (Czechy). Po ich ukończeniu zarządzał majątkiem rodzinnym. W 1916 r. podjął szereg wypraw myśliwsko-przyrodniczych do Azji. Po zakończeniu I wojny światowej i konfiskacie dóbr w Anińsku przez władze radzieckie, osiadł w Warszawie, gdzie pracował jako rachmistrz w banku, kartograf i tłumacz w Wojskowym Instytucie Geograficznym. W latach 1923-1925 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych jako główny łowczy Rzeczypospolitej. Następnie doglądał dóbr Jarosława Potockiego na Polesiu, a od 1929 r. aż do wybuchu II wojny światowej był łowczym na Wileńszczyźnie. Po wojnie, osiadł w Gorzowie, gdzie do chwili przejścia na emeryturę w 1949 r. również pracował jako łowczy.

Debiutował opowiadaniami, które w latach 1904-1907 drukowane były na łamach „Łowca Polskiego”. W 1922 roku wydał swą pierwszą książkę „Rok myśliwego”, która stała się popularnym podręcznikiem myślistwa. W okresie międzywojennym ukazało się jeszcze 10 jego książek o tematyce przyrodniczej i myśliwskiej, w tym „Na tropach przyrody”, która była lekturą szkolną.
Książki swe sam ilustrował, początkowo tylko rysunkami, później także zdjęciami. Był też prekursorem ochrony przyrody w Polsce – w 1936 roku proponował utworzenie pierwszego parku narodowego w okolicach Wilna. Zmarł 22 września 1973 r.

Na podstawie: salcininkai.lt, echogorzowa.pl