Uroczysty pogrzeb żołnierza Armii Krajowej ppor. Apoloniusza Duszkiewicza
Msza żałobna rozpocznie się o godz. 13.00 w kościele pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Rudominie, następnie kondukt pogrzebowy przejedzie na miejsce złożenia szczątków.
Uroczysty pogrzeb wraz ze starostą gminy mariampolskiej organizują prezes Instytutu Pamięci Narodowej oraz dyrektor generalny Centrum Badania Ludobójstwa i Ruchu Oporu Mieszkańców Litwy.
W pogrzebie wezmą udział przedstawiciele władz państwowych, środowisk kombatanckich oraz harcerze. Asystę honorową będą pełnić żołnierze z Pułku Reprezentacyjnego Wojska Polskiego.
Szczątki Apoloniusza Duszkiewicza zostały odnalezione w sierpniu 2019 r. w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN w miejscowości Miguny w gminie rudomińskiej.
A. Duszkiewicz znalazł się wśród 26 zidentyfikowanych przez IPN ofiar reżimów totalitarnych, których imiona i nazwiska zostały ogłoszone 12 sierpnia br. w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. W trakcie uroczystości rodzinom ofiar wręczono noty identyfikacyjne.
W imieniu rodzin zidentyfikowanych ofiar głos zabrał wtedy prof. Marian Dygo, siostrzeniec odnalezionego A. Duszkiewicza.
Powiedział: „Wydaje mi się, że ważnym aspektem jest to, że ta nota to jest dokument prawdy, a my stajemy się swoistymi świadkami wydarzeń tragicznych, które dokonały się w czasie II wojny światowej i po wojnie. A jak wiadomo zadaniem świadka jest świadczyć o prawdzie” – mówił.
„Ta nota też uświadamia nam, że jesteśmy dziedzicami tego czynu zbrojnego. Ktoś powiedział, że umarli zobowiązują mocniej, niż żywi, a to jest szczególne zobowiązanie, żeby je kultywować i o nim pamiętać” – wskazał prof. Dygo.
Apoloniusz Duszkiewicz urodził się 17 listopada 1910 roku w Wilnie. W okresie międzywojennym pełnił służbę w 19 pułku artylerii lekkiej. Od września 1929 roku do czerwca 1930 roku odbył kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu. W okresie okupacji był oficerem dyspozycyjnym w oddziale AK „Solcza” dowodzonym przez por. Antoniego Boryczkę ps. „Tońko”, który operował w rejonie Wilna. Poległ w nocy z 3 na 4 marca 1944 r., dowodząc atakiem oddziału na posterunek chroniący magazyny zbożowe w majątku Kiejdzie. 
Fot. ipn.gov.pl
Na podstawie: Ambasada RP w Wilnie, ipn.gov.pl, PAP
