Światełko pamięci dla tych, którzy odeszli...

Polityk, działacz społeczny, pedagog, muzykolog. Poseł na Sejm Litwy w latach 1992-2004, od 2007 r. aż do śmierci - wicemer rejonu wileńskiego. Był znany również jako założyciel i kierownik Zespołu Pieśni i Tańca "Wileńszczyzna". Był również założycielem zespołów "Orlęta", "Stokrotki", "Jutrzenka". W okresie sowieckim prowadził tajne kółka religijne "Promień" i "Świt". Wykonał ogromną pracę dokumentacyjną, jeżdżąc po wsiach, nagrywając melodie i zapisując słowa pieśni ludowych. Na podstawie zebranego materiału powstawały widowiska: "Zaloty", "Wesele wileńskie", "Noc Świętojańska na Wileńszczyźnie", "Kaziuki Wileńskie","Wieczorynka w Skrobuciszkach". Był też autorem książek poświęconych folklorowi Wileńszczyzny ("Pieśni Wileńszczyzny", "Nasze pieśni"), sam napisał blisko 30 utworów, które weszły do repertuaru "Wileńszczyzny" oraz innych polskich zespołów folklorystycznych. Współtworzył również podręczniki wychowania muzycznego i muzyki dla uczniów szkół polskich na Litwie. Był inicjatorem i organizatorem Festiwalu "Kwiaty Polskie" w Niemenczynie oraz Festiwalu Pieśni i Poezji Religijnej "Ciebie, Boże, wysławiamy". Zmarł nagle, 7 grudnia 2016 r. na zawał serca, w szpitalu w Santaryszkach. Miał 78 lat.

Pożegnanie w Wilnotece 

Ks. Marek Butkiewicz urodził się 10 kwietnia 1982 r. w Trokach. Ukończył Szkołę Średnią im. Henryka Sienkiewicza w Landwarowie. Był pierwszym kapłanem, absolwentem tej szkoły. Święcenia kapłańskie z rąk Jego Eminencji kardynała Audrysa Juozasa Bačkisa przyjął 12 kwietnia 2008 r. w katedrze wileńskiej. Początkowo, od 2008 do 2011 r., pełnił posługę kapłańską jako wikariusz parafii Ducha Świętego w Wilnie, od 2011 r. pracował w parafii Odnalezienia Krzyża Świętego w Kalwarii Wileńskiej. Wraz z innymi księżmi z Wileńszczyzny angażował się w organizację odbywającej się co roku w lipcu pielgrzymki Ejszyszki-Ostra Brama. Był kapłanem szanowanym i darzonym zaufaniem przez wiernych. Zmarł 14 grudnia 2016 r. w szpitalu, w wyniku ciężkiej choroby. Miał zaledwie 34 lata. 

Wileński malarz, działacz społeczny, pedagog, animator życia kulturalnego, współzałożyciel i prezes Twórczego Związku Polskich Artystów Malarzy na Litwie "Elipsa". Władysław Ławrynowicz wziął udział w ponad 120 zbiorowych i indywidualnych wystawach. Prace malarza są w galerii Malarstwa i Rzeźby Polskiej i Polonijnej w pałacu Chateau d' Halloy w Vadricourt, w kościołach i prywatnych zbiorach na Litwie i w Polsce, a także w wielu innych krajach europejskich, USA i Ameryki Południowej. Namalował IX stację drogi krzyżowej do Bazyliki Matki Boskiej z Gwadelupy w Mexico City. Był też ilustratorem. Artysta był nagrodzony wieloma dyplomami i nagrodami. Zmarł 15 grudnia 2016 r. Miał 72 lata.

Pożegnanie w Wilnotece 

Polski polityk, działacz związkowy i społeczny, wielki przyjaciel Wileńszczyzny. Pochodził z Pomorza, zawodowo związany ze Stocznią Szczecińską już w latach 70. zaangażował się w działalność opozycyjną, potem współtworzył regionalne struktury "Solidarności". W latach 1997-2001 i 2007-2011 zasiadał w Sejmie RP, w rządzie AWS przez dwa lata (1999-2001) sprawował urząd wiceprezesa Rady Ministrów oraz ministra pracy i polityki społecznej. Od 2000 do 2015 roku Longin Komołowski był także prezesem Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. Po katastrofie smoleńskiej, 13 czerwca 2010 r. zastąpił Macieja Płażyńskiego na stanowisku prezesa "Wspólnoty Polskiej". Wielokrotnie bywał na Wileńszczyźnie, wspierał działalność społeczną, kulturalną, samorządową i polityczną Polaków na Litwie oraz ich walkę o swoje prawa. Organizował poparcie środowisk polonijnych z całego świata dla rodaków na Kresach. Zmarł 30 grudnia 2016 r. po długiej i ciężkiej chorobie. Miał 68 lat.
Twórca, komandor i prezes zarządu Motocyklowych Rajdów Katyńskich oraz inicjator i organizator Motocyklowych Zlotów na Jasnej Górze im. ks. ułana Zdzisława Jastrzębiec-Peszkowskiego. Urodził się w Warszawie, ale w latach 70. wyemigrował do USA, prowadził tam księgarnię. Do Polski wrócił na przełomie lat 2000 i 2001. W 2001 r. założył Stowarzyszenie Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński, którego celem jest organizowanie rajdów motocyklowych do miejsc mordu i pochówku patriotów polskich. Jak opowiadał, po powrocie z emigracji dowiedział się, że w jakiejś szkole zrobiono test i 14 proc. uczniów powiedziało, że w Katyniu to Polacy zabijali Żydów. "Wróciłem do Chicago, do przyjaciół i zastanawiałem się, co tu zrobić. I przyszedł mi do głowy rajd motocyklowy. W Ameryce wiele takich jeździ, zwracają uwagę. I zorganizowałem taki upamiętniający zbrodnię katyńską w Polsce" - wspominał Węgrzyn. Jako komandor i uczestnik Rajdu Katyńskiego Wiktor Węgrzyn wielokrotnie bywał na Wileńszczyźnie. Zmarł 17 stycznia 2017 r. po długiej i ciężkiej chorobie. Miał 77 lat.

Pożegnanie w Wilnotece

Aktorka teatralna i filmowa, znana z ponad 100 ról filmowych i ponad 80 ról teatralnych. Legenda polskiego kina i teatru związana była z Wilnem: w 1939 r., po ukończeniu Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie debiutowała na scenie wileńskiego Teatru na Pohulance. W ciągu dwóch lat pobytu w Wilnie zagrała około 20 ról: od klasyki po komedie. Następnie wyjechała do Warszawy. W latach 1942-1943 występowała w Teatrze Podziemnym, a później w Teatrze Frontowym Armii Krajowej. W powstaniu warszawskim była łączniczką. Po wojnie zagrała główne role w "Zakazanych piosenkach" i "Skarbie", dzięki czemu została pierwszą powojenną gwiazdą filmową. Pracowała do 102 lat. W listopadzie 2016 r. po raz ostatni wyszła na scenę teatralną. Zmarła 19 lutego 2017 r. 
Literaturoznawca, krytyk literacki, tłumacz, wieloletni kierownik Centrum Polonistycznego Uniwersytetu Wileńskiego. Prof. Algis Kalėda był badaczem literatury litewskiej i polskiej, krytykiem literackim, tłumaczem (przełożył m.in. utwory Cz. Miłosza, W. Szymborskiej, S. Mrożka, S. Lema, W. Gombrowicza, B. Schulza), autorem książek "Adam Mickiewicz" (1985), "Słownik litewsko-polski" (Wilno 1991, Warszawa 2008), "Litwo, matko nasza miła... Antologia literatury polskiej o Litwie" (Wilno 1996), "Dzieje literatury litewskiej 1918-2000" (Warszawa 2000) i in., ponad 120 artykułów i recenzji. Zmarł 11 maja 2017 r. Miał 64 lata. 

Pożegnanie w Wilnotece 



Wieloletni organista parafii św. Teresy i Kaplicy Ostrobramskiej w Wilnie, pierwszy dyrygent Polskiego Artystycznego Zespołu Pieśni i Tańca "Wilia" - poprowadził chór "Wilii" podczas pierwszego koncertu zespołu, który odbył się 8 maja 1955 r. w auli Uniwersytetu Wileńskiego. Przez blisko 60 lat pełnił funkcję organisty w kościele św. Teresy i Kaplicy Ostrobramskiej. Zmarł 15 maja 2017 r. Miał 83 lata. 

Pożegnanie w Wilnotece 

Wieloletnia solistka Polskiego Artystycznego Zespołu Pieśni i Tańca "Wilia", polonistka, współzałożycielka Wileńskiego Towarzystwa Dobroczynności, które co roku organizuje wigilie Bożego Narodzenia dla osób samotnych. Należała też do świeckiego zakonu franciszkanów, którego była przełożoną. Wraz z mamą, Jadwigą Pietkiewicz, przez wiele lat należała do chóru parafii św. św. Piotra i Pawła w Wilnie. Odeszła 2 lipca 2017 r. Miała 55 lat. 

Pożegnanie w Wilnotece