Przyjeżdżają po zwycięstwo?

Mamy za sobą osiemnastą edycję Festiwalu Polskiej Piosenki Dzieci i Młodzieży Szkolnej na Litwie. Od kilku lat konkurs odbywa się w wileńskim Domu Kultury Polskiej. Pieczę nad organizacją festiwalu sprawuje Macierz Szkolna. W komisji zasiadają przedstawiciele świata muzyki. W tym roku, ku miłemu zaskoczeniu zgromadzonych, występy oceniała Ewelina Saszenko - piosenkarka, która rozpoczynała karierę od występów na festiwalach szkolnych, między innymi na "Festiwalu polskiej piosenki dzieci i młodzieży szkolnej na Litwie" organizowanym w Rudziszkach.

Festiwal Polskiej Piosenki Dzieci i Młodzieży Szkolnej na Litwie ma swoją długoletnią tradycję. Pierwszy konkurs został zorganizowany przez Włodzimierza Saszenko. Na przestrzeni lat festiwal ewoluował. Zmieniały się frekwencja, skład jury i miejsce występów. Niektóre edycje były bardziej, inne mniej udane, to jednak zostawiamy indywidualnej ocenie. Różnorodność wykonawców, utworów i zmieniające się okoliczności sprawiają, że każdy festiwal polskiej piosenki wyróżnia się na tle pozostałych. Poprzedni, XVII Festiwal Polskiej Piosenki Dzieci i Młodzieży Szkolnej na Litwie zaskoczył swoim zasięgiem - prowadzoną wówczas przez portal Wilnoteka transmisję oglądało na żywo kilkaset osób. Wydaje się, że w Domu Kultury Polskiej zgromadziło się wtedy znacznie więcej widzów niż w tym roku. W ubiegłym roku na festiwal przyjechał Włodzimierz Saszenko, osoba, której festiwal zawdzięcza swoje istnienie i hymn: "A więc weźmy się za ręce". Smuci fakt, że po latach, dzieci niechętnie wychodzą na scenę, aby "zawiązywać nić przyjaźni".

Mam nieodparte wrażenie, że formuła konkursu wyewoluowała do rangi lokalnej dziecięcej Eurowizji. Rywalizacji towarzyszą silne emocje. Nagrodzeni, oczywiście, cieszą się ze swoich zwycięstw, a nienagrodzeni lub zbyt nisko ocenieni są na tyle rozczarowani, że opuszczają salę przed zakończeniem festiwalu. Nie sposób nie odnieść wrażenia, że dzieci i młodzież przyjeżdżają na konkurs w jednym celu - żeby wygrywać. Nie powinno to bynajmniej być zaskoczeniem. W reguły konkursu wpisane jest nagradzanie najlepszych. Mimo wszystko szkoda że werdykt jury potrafi dzielić wykonawców. Wspominając tegoroczną edycję festiwalu piosenki, niektórzy może będą ją kojarzyć z zaskakującym werdyktem sędziów. Jeżeli zasiadający na widowni specjaliści typują na zwycięzcę osobę, która nie otrzymuje nawet wyróżnienia, można być zbitym z tropu. 
W wywiadzie dla Wilnoteki Ewelina Saszenko oceniła, że w porównaniu z pierwszymi edycjami konkursu, poziom wokalistów znacznie się podniósł. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że tegoroczni uczestnicy, również ci rozczarowani werdyktem jury, nie obrażą się na komisję, nie zniechęcą się i przyjadą na festiwal za rok, żeby udowodnić, na co ich stać.

Podsumowując XVIII Festiwal Polskiej Piosenki Dzieci i Młodzieży Szkolnej na Litwie, chciałoby się napisać: "na zakończenie wszyscy uczestnicy festiwalu wspólnie wykonali hymn". Żeby jednak nie rozminąć się z prawdą należy ująć to inaczej - ostatnią piosenkę zaśpiewali najwytrwalsi i najbardziej cierpliwi uczestnicy festiwalu oraz osoby, które przynajmniej w jakimś stopniu zaaprobowały werdykt jury.

Poniżej prezentujemy nazwiska zwycięzców w poszczególnych kategoriach wiekowych:

Pierwsza kategoria - do lat 8:
I miejsce: Paulina Jankowska z Gimnazjum w Awiżeniach, piosenka "Cała doskonała", nauczyciel - Elżbieta Karpowicz;
II miejsce: Aneta Rafałowicz z Gimnazjum im. J.I. Kraszewskiego w Wilnie, piosenka "Kaczka dziwaczka", nauczyciel Janina Stupenko;
III miejsce: Marta Walukiewicz z Gimnazjum im. A. Krepsztul w Butrymańcach, piosenka "Deszczowy berek", nauczyciel Lila Ozarowskaja.