Obóz szkolny „Entuzjaści’’ 2013

Tegoroczny obóz odbył się w Gimnazjum im. Jana Pawła II w czerwcowe upalne dni. Nie zważając na upał zaliczyliśmy niemało. „Taki obóz - to dobry sposób, by wesoło spędzić czas w murach szkolnych (i nie tylko) z kolegami i nauczycielami”.

Niezapomnianym sposobem na dobry humor i aktywny odpoczynek były zajęcia twórcze, karaoke, tańce, gry integracyjne, zawody siatkarskie oraz oglądanie filmów.

Takie obozy dają człowiekowi możliwość zrobienia rzeczy, na które sam by się nigdy nie odważył. Jedną z takich atrakcji był wyjazd do parku linowego „Uno Park” na Antokolu, gdzie każdy mógł przezwyciężyć siebie oraz dostać niemałą dawkę adrenaliny.

Celem obozu był nie tylko aktywny odpoczynek, ale też zwiedzanie ciekawych i wartościowych miejsc.

Wyjazd do Trok, miejsca znanego i wiele razy zwiedzanego przyniósł nam dużo niespodzianek i satysfakcji. „Latem są najpiękniejsze krajobrazy!”- mówi jeden z uczestników obozu. Dostaliśmy za zadanie namalować pejzaż, napisać myśli, którymi chcemy się podzielić z innymi. Oto kilka z nich: „Popatrz w niebo i poczuj piękno natury!”, „Przyrodę trzeba cenić, bo jest unikalna”. „Przyroda uspokaja, słoneczko rozwesela, woda orzeźwia”…„Chciałoby się napisać coś ładnego!... Gdy się jest okrążonym tak piękną przyrodą, lecz to miejsce nie potrzebuje mózgu, a czystej duszy, ciszy i spokoju”…

„Baw się co dzień, baw się z rana,
Będziesz życie miał wspaniałe!”

Wystawa naszych prac upiększa obecnie korytarz w szkole. „Namalowanie pejzażu nie było łatwe, lecz dzięki temu zauważyłam wiele szczegółów zamku trockiego, nieba, drzew”…Następnie zostały zorganizowane „Podchody trockie”. Gra w Trokach pozwoliła nam w nietypowy, ciekawy sposób bliżej poznać miasto, jego kulturę i tradycje. „Stare cegły trockiego zamku wspominają czasy, bohaterskie czyny, niespokojną wodę”. Podzielono nas na grupy, dostaliśmy kartki z pytaniami, na które odpowiedź musieliśmy znaleźć sami. Ostatnim punktem podchodów była „Stara kibiniarnia” („Senoji kibinine”), gdzie mieliśmy okazję samodzielnie przyrządzić swoje własne kibiny. Następnie wyruszyliśmy na zwiedzanie pałacu Tyszkiewiczów do Zatrocza. Tam obejrzeliśmy piękną wystawę „Czas i miłość”, podziwialiśmy widoki pałacu, parku, przyrody.

Edukacyjnym, wspaniałym obiektem był Uniwersytet Wileński z jego biblioteką, salami, dziedzińcami, wieżami. Dodatkową, nieplanowaną niespodzianką było uczestniczenie we wręczeniu świadectw ukończenia UW.

Zwiedziliśmy podziemia katedry. Dowiedzieliśmy się jak były przeprowadzane poszukiwania archeologiczne. Po tej wycieczce poszliśmy spacerkiem do jedynego w Wilnie renesansowego kościoła Św. Michała, gdzie znajduje się Muzeum Sztuki Sakralnej. Na wstępie przewodnik uprzedził, że pod koniec wycieczki czeka nas gra edukacyjna „Poszukiwanie skarbów”. Musieliśmy znaleźć poszczególne rzeczy.

Wiele dobrych emocji wywołała w nas wycieczka autobusem po Wilnie, mieście rodzimym, ale do końca niepoznanym i godnym uwagi o każdej porze roku, dnia i nocy. Z autobusu machaliśmy przechodniom, którzy życzliwie odpowiadali nam uśmiechem.

Jednym z punktów programu obozu było spotkanie z dziećmi z przedszkola „Kluczyk”. Przygotowaliśmy dla nich gry i zabawy, malowanie kredą, malowanie twarzy i inne atrakcje. Było ciekawie i bardzo wesoło. Koleżanka Dorota mówi: „Zabawa z dziećmi nie jest łatwa. Dzieci są tylko dziećmi, dlatego nie jest proste ich zachęcić do zabawy, ale nam się udało. Było fajnie! A dla nas to pewne zmagania i doświadczenie pracy z dziećmi”.

By upamiętnić ten obóz zrobiliśmy „Flashmobe ” przy Aniele na Zarzeczu.

Oto wypowiedzi obozowiczów:
„Uśmiechnij się, znikną wszelkie trudności i Życie nabierze sensu!”.

„To był naprawdę ciekawy obóz, podczas którego nie tylko dowiedzieliśmy się wielu nowych rzeczy, a również bardzo wesoło spędziliśmy czas”.

Patrycja wypowiedziała się o obozie w taki sposób: „Bardzo mi się spodobało zwiedzać Wilno, piękne i historyczne miejsca. Dowiedziałam się dużo ciekawych faktów o swoim mieście i słynnych osobach i zabytkach. Fajnie jest pracować i bawić się razem. Poznałam nowe osoby z naszego gimnazjum. Mam nadzieję, że i w kolejnym roku będę miała okazję uczestniczyć w obozie!”.