Dodaj wpis w blogu |  Dodaj bezpłatne ogłoszenie |  Dodaj wydarzenie do anonsów

Nr 1/77 (wiosenny) kwartalnika „Znad Willi” z Wilna

Romuald Mieczkowski, 15 kwietnia 2019, 12:10

Fot. organizatorów
Szanowni Państwo, Czytelnicy i Sympatycy „Znad Willi”, przede wszystkim proszę przyjąć najlepsze życzenia z okazji Świąt Wielkanocnych. Miło mi poinformować, że w dystrybucji jest 1/77 numer (wiosenny) kwartalnika, który z nim wkroczył w 30. rok istnienia tytułu. Nabywając go, wspieracie Drodzy Państwo polskie słowo z Litwy! Informacja, gdzie można czasopismo nabyć, po omówieniu treści.


„Znad Willi” to 160 stron fascynującej i różnorodnej, fachowo podanej lektury. Polecam m.in. w numerze: 
  • Mój kąt Europy 30-lecia „Znad Willi” dotyczy felieton red. naczelnego, ze wspomnieniami o trudnych czasach wydawania polskiego czasopisma niezależnego na Litwie, o zdecydowanym rodowodzie niepodległościowym. Do rocznicy nawiązuje esej Tomasza Snarskiego pt. „Znad Willi”, z którym dorastamy, marzymy i zatrzymujemy horyzont.
  • Archiwum karykatury „Znad Willi” prezentuje odważne i ostre politycznie rysunki naszego stałego wówczas rysownika Władysława Mickiewicza.
  • 100-lecie naszych Niepodległości. W Trudnych drogach do niepodległości prof. Mieczysław Jackiewicz pisze o Litewsko-Białoruskiej Republice Rad i wyzwoleniu Wilna w 1919 roku, a Filip Potycz w dziale.
  • Polacy studiują historię swych sąsiadów o Litwie na drodze transformacji. 
  • In memoriam Romuald Mieczkowski wspomina ks. Antoniego Dilysa i Pawła Adamowicza. Prezydenta Gdańska wspomina też Leonard Drożdżewicz. 
  • Znad Szprewy. Jest to pierwsza korespondencja Macieja Mieczkowskiego z Berlina po czterech latach pobytu w Kijowie i na Ukrainie.
  • Kawiarnia Literacka. O XXVI Międzynarodowym Festiwalu Poezji Maj Nad Wilią, który odbędzie się pod hasłem 440. rocznicy założenia Uniwersytetu Wileńskiego i 100-lecia odrodzenia wileńskiej Alma Mater pisze jego organizator Romuald Mieczkowski . Na łamach czasopisma znajdziemy wiersz Krzysztofa A. Jeżewskiego pt. Napoleon Orda, a także Strofy o życiu Tamary Justyckiej oraz Młode Wiersze Agnieszki Masalyte. O tym, jak został noblistą zwierza się Adam Lizakowski (Wokół Czesława Miłosza), zaś Patrycja Wojda w swym eseju Venclova i Miłosz. O dwóch emigrantach, cierpiących na kompleks wileński rozważa o mechanizmach w ich twórczości poza granicami Polski i Litwy. W Kaliś pisali przytoczony jest archiwalny tekst Mariana Pieciukiewicza z 1937 roku, przedwojennego publicysty białoruskiego w Wilnie o Zielonych Świętach (Siomucha). Kawiarnię dopełnia ciąg dalszy słownika Poczet Twórców Literatury Wileńskiej od XVI wieku do 1945 roku (odcinek 25, pomiędzy hasłami: Rodziewicz Leopold i Rogulski Adam).
  • Dawne dzielnice i niektóre miejscowości Wilna. Prof. Mieczysław Jackiewicz kontynuuje swą opowieść, tym razem o Słomiance, Pośpieszce, Wierszupie, Puszkarni i Belmoncie. 
  • Listem i mailem. Poczta redakcyjna. Wydrukowany został list Bernadety Gajdy o historii współpracy szkoły z centralnej Polski - na historycznym pograniczu małopolsko-mazowieckim ze szkołą w Wilkańcach na Wileńszczyźnie.
  • Litwa-Polska. Z miesiąca na miesiąc. Wydarzenia, fakty, opinie. Statystyka i Rankingi. Polacy na Litwie, Litwini w Polsce. A także inna problematyka. Nigdzie Państwo nie znajdą tak pełnej kroniki relacji polsko-litewskich, z przedstawieniem wydarzeń z udziałem Polaków na Litwie i Litwinów w Polsce, działalności odrębnych placówek (np. Instytutu Polskiego w Wilnie, Litewskiego Centrum Kultury w Warszawie, Domu Kultury Polskiej). Sygnalizowane są ważniejsze nagrody i nobilitacje, nowości wydawnicze. Są to informacje szczególnie przydatne dla zainteresowanych regionem badaczy, studentów, lu
    dzi stąd pochodzących.
Czasopismo jest bogato ilustrowane, w kolorowej wklejce tym razem są prezentowane zdjęcia  zimowego Wilna.

„Znad Willi” w Wilnie w księgarniach ELEPHAS (w siedzibie Domu Kultury Polskiej, Naugarduko 76), Akademine Knyga (Universiteto 4), Kataliku Pasaulis (Pl.Katedralny). W Polsce i w Warszawie: W salonikach-kioskach RUCHu, w Domu Spotkań z Historią (Karowa 20), w księgarni im. B. Prusa (Krakowskie Przedmieście 7). Czasopismo wysyłamy pocztą. Zamówić można mailem lub telefonicznie: 48 508764030 (w Polsce) i 370 68469052 (na Litwie). Informacja o naszych działaniach na www: facebook.com/znadwilii

Przypominam, że można zamówić numery archiwalne, roczniki , wydawnictwa z serii Biblioteka Znad Wilii: 
  • Tomas Tamosiunas, Piwo z Aniołem Stróżem, Biblioteka Znad Willi/8, Młode Wiersze/2 Wilno 2018, ISBN 978-9986-532-10-1, s.36, 8 fotogramów Wilna. W duszy pozostaję twórcą, dla którego po studiach i pracy socjalnej szukanie wyrazu artystycznego jest codziennością: poezja i sztuka są tak mocno powiązane ze sobą, że jedno bez drugiego nie dałoby rady istnieć – przyznaje młody poeta wileński Tomas Tamosiunas To drugi jego tomik poezji, będący wyróżnieniem w „Turnieju Jednego Wiersza Młodych o Nagrodę Czeladnika Poezji” podczas XXV Międzynarodowego Festiwalu Poezji „Maj nad Wilią” i w konkursie naszego czasopisma „Polacy Wielu Kultur”. Wiersze odznaczają się szczerością narracji oraz świeżością widzenia spraw codziennych.
  • Romuald Mieczkowski, Pomiędzy, Biblioteka Znad Willi 7, Wilno 2018, ISBN 978-9986-532-09-5, s.76. Nie jesteśmy sami, żyjemy wśród innych ludzi, w najprzeróżniejszych kontekstach iscenariuszach, jakie nam pisze los, pomiędzy różnymi sytuacjami i sprawami. Wszystkojest pomiędzy. I wiersze powstawały pomiędzy. Pomiędzy podróżami, pomiędzy Wilnem a Warszawą, pomiędzy smutkiem a radością, pomiędzy szukaniem a odnajdywaniem. W książce znalazło się 66 nowych wierszy, które zostały umieszczone w rozdziałach: I. Gotyckość, II. Fatamorgana innego życia, III. Do przydrożnego świerka,IV. Jesienią nie zadawaj pytań.  Autor też zamieścił kilka wklejek z fotografiami w sepii, które sam wykonał, sam też zaprojektował jego okładkę tomiku.
  • Zenowiusz Ponarski, Przyjaciel Litwy i ptaków. Wokół Oskara Miłosza, BZW 6, Wilno 2017, ISBN 978-9986-532-08-8, s.196. W latach 2012-2015 drukowana w odcinkach w „Znad Wilii”, rozbudowana – o „dziwnym krewnym” noblisty, znanym poecie – już francuskim z wyboru, mistyku, który nieoczekiwanie został rzecznikiem interesów odradzającej się Litwy w Paryżu. O człowieku dość skomplikowanego pochodzenia, z rodowodem herbowym na terenie WKL. Ukazująca zawiłość stosunków wzajemnych pomiędzy Litwinami i Polakami, próby ułożenia racjonalnych relacji z ówczesnymi i jakże aktywnymi społecznie mniejszościami narodowymi Wilna, z całym spektrum myśli i działalności Żydów, Białorusinów, Rosjan, Tatarów czy Karaimów – z tragicznym finałem podstępnych rozgrywek Rosji Sowieckiej oraz Niemiec faszystowskich – w obliczu Apokalipsy, która zawisła złowieszczą chmurą i niebawem miała się dopełnić. Stąd autor sporo miejsca poświęcił m.in. prof. Marianowi Zdziechowskiemu, całej plejadzie myślicieli tamtego okresu, w tym rosyjskich, prawosławnych. Z nutką mistycyzmu i tego, co przeminęło.
     
  • Tomasz Snarski, Werblista, BZW 5, Wyd. Znad Wilii, Wilno 2016, s.40, ISBN 978-9986-532-07-1. Werblista to tytuł tomiku poetyckiego Tomasza Snarskiego, urodzonego w 1985 roku w Gdańsku, w rodzinie o wileńskich korzeniach. Prawnika, piszącego wiersze. W dodatku działającego na forum europejskim na rzecz praw językowych Polaków na Litwie. W zeszłym w roku został laureatem konkursu „Polacy Wielu Kultur”, organizowanego właśnie przez redakcję kwartalnika „Znad Wilii” – za tekst pt. Wilno moich marzeń. Wydanie Werblisty w serii jest nagrodą w tym konkursie. Tomasz Snarski tomik zadedykował swej Babci Basi, której zawdzięcza Wilno. Na pewno o nim, jako poecie, usłyszymy nieraz.
  • Romuald Mieczkowski, Na litewskim paszporcie, BZW(4), Wyd. Znad Wilii, Wilno 2011, s. 160, ISBN 978-9986-532-06-4. W 5 rozdziałach: Canaletto maluję Wilno; Pytanie o korzenie; Pokochać Warszawę; Białe i czarne oraz Dwa miody. Stron 160. Na planie pierwszym są kwestie tożsamości, spuścizny dziejowej, szukania ojczyzny przez tych, których dzisiejsze uwarunkowania usiłują odciąć od wielowiekowych korzeni. Z echami WKL, które kształtowało charakter Wilna. Z szukaniem odpowiedzi na pytanie: co dziś oznacza pisać po polskuna Litwie i gdziekolwiek bądź poza Polską. W wydaniu 28 fotografii Wilna.
  • Przenieść Wilno do serca. Portret Miasta Biblioteka Znad Wilii nr 2, Wilno 2009, ISBN 978-9986-532-05-7. Poezja Polaków (z Wilna, Polski i na emigracji), Litwinów, Białorusinów, Tatara, Rosjanina, Czecha i Estończyka tworzy unikalny Portret Miasta z najpiękniejszymi wierszami 50 autorów. Są to m.in.: Ihar Babkou, Tadeusz Chabrowski, Leszek Długosz, Vytautas Landsbergis, Marcelijus Martinaitis, Henryk Mażul, Zianon Paźniak, Wojciech Piotrowicz, Alicja Rybałko, Ramute Skucaite, Józef Szostakowski, Tomas Venclova, Sławomir Worotyński. W opracowaniu zamieszczono oddzielne wklejki z 24 fotografiami Wilna.
  • Romuald Mieczkowski, Nikt nie woła, BZW 2, Wilno 2007, ISNB 978-9986-532-04-0. 82 wiersze ukazują Wilno, widziane przez Polaka, mocno związanego z tym Miastem. Dostrzega on złożoność nieodwracalnych zmian, stara się uzmysłowić sens wielkich i małych, straconych i pozyskanych Ojczyzn. Wilno w tych wierszach bywa zawsze, nawet gdy mowa jest o czymś innym. To widzenie świata dopełniają fotogramy autorstwa poety, którymi szkicuje Miasto, potraktowane jako otoczka zawartych przeżyć.
  • Romuald Mieczkowski, Objazdowe kino i inne opowiadania wileńskie, BZW 1, Wilno 2007, ISBN 978-9986-532-03-31. Literatury o Wilnie i Wileńszczyźnie powstało niemało. Cieszyła się ona sympatią przed wojną, istniała w ocenzurowaniu w PRLu, temat podejmowano na emigracji. Po wojnie w większości opisywała wojenną gehennę, życie na obczyźnie. A co działo się na terenach na Wschodzie, na których pozostali Polacy? Świadectw takich niewiele. Szczególnie, jeśli chodzi o dokonania, tworzone przez naocznych świadków. Niektóre moje opowiadania obrazują trudny świat człowieka, wychowanego w polskiej tradycji, ale żyjącego w twardych sowieckich realiach. Zdarzenia, mimo fabuły literackiej, są rodzajem dokumentu, bowiem ludzie noszą swe prawdziwe nazwiska.To hołd, który oddałem rodzinie, krewnym. Dzięki jednemu opowiadaniu moi dziadkowie Piotrowscy pośmiertnie zostali upamiętnieni za uratowanie podczas wojny rodziny żydowskiej. Jest to próba przypomnienia o nas, Polakach na Wileńszczyźnie. W książce zawarłem drogie dla mnie zdjęcia z archiwum rodzinnego (RM).


Zapraszam serdecznie! 
Romuald Mieczkowski znadwilii@wp.pl

Materiał opublikowany bez skrótów i redakcji.

 
  • Share/Save