Moje Wielkie Wileńskie Wesele (1)
Ewa Wołkanowska, 13 stycznia 2011, 22:21
Manga Axis Powers Hetalia, fot. zerochan.net
Ewa i Paweł czy Eva i Pavel? O dylematach obywatelki Litwy i obywatela Polski, którzy postanowili się pobrać.
"Musicie go wziąć wcześniej w Polsce, bo inaczej będziecie mieć litewski akt ślubu" – radzi Agnieszka, która podobne dylematy przeżywała rok temu. "Potrzebne dokumenty zacznij gromadzić pół roku wcześniej. Wiesz, jak będzie? Litwa da Ci zaświadczenie, że możesz wyjść za mąż za obywatela Polski, ale w Polsce okaże się, że taki papier to za mało. Wasza sprawa zostanie skierowana do sądu rodzinnego, gdzie poleży kilka miesięcy" - dzieli się swoim doświadczeniem.
"My mieliśmy ślub konkordatowy w Polsce" - mówi Felicja, też wilnianka. "W litewskim akcie ślubu nazwiska zapisane zostaną po litewsku i Polska się do Was nie przyzna" - straszy.
Idziemy do Urzędu Stanu Cywilnego w Wilnie. "Chcemy wziąć ślub" - naiwnie tłumaczę urzędniczce. "Prosimy, żeby w akcie ślubu mój narzeczony miał zapisane imię i nazwisko jak w paszporcie" - mówię. Urzędniczka jest miła, ale stanowcza: "To niemożliwe. W litewskim alfabecie nie mamy litery W i Ł, więc zapiszemy go jako Pavel. Litwini mieszkający w Anglii też muszą się pogodzić, że w ich nazwiskach nie ma Ą czy Ū. Przetłumaczycie akt ślubu na język polski i nie będzie problemu" - przekonuje, choć rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości UE stwierdził w grudniu 2010 roku, że obywatele polscy zawierający ślub na Litwie mają prawo do oryginalnej pisowni swojego nazwiska.
Idziemy jednak do tłumacza przysięgłego. "Jeśli napiszą Pavel - to będę musiała takie samo imię wpisać do aktu polskiego. Najwyżej w nawiasie mogę dodać (Ł) i (W)" - mówi pani Bożena.
Przez całe życie oficjalne dokumenty podpisuję wprawdzie jako Eva Volkanovska, jednak Paweł nigdy dotąd nie był Pavlem... Gdyby chciał nim zostać, musielibyśmy wziąć wcześniej ślub cywilny w Polsce albo zdecydować się na przekręt. "Po kościelnym ślubie w Wilnie dostaliśmy papier, z którym musieliśmy się udać do litewskiego urzędu stanu cywilnego, ale... nie zrobiliśmy tego. Po 3 miesiącach wzięliśmy ślub cywilny w Warszawie i na Litwę dostarczyliśmy polski akt ślubu" - chwalą się Kalina i Maciej.
Przekręt już na początku drogi małżeńskiej? Nie brzmi to dumnie. Z kolei ślub cywilny na kilka tygodni przed kościelnym - to mało eleganckie. Moglibyśmy wprawdzie wpaść do urzędu w dżinsach, poprosić, by skrzypek nie grał Mendelssohna, podpisać papiery i wymienić się kartonowymi obrączkami.
Tylko po co?
Komentarze
#1 Mnie też :'D Ciekawe skad się
Mnie też :'D
Ciekawe skad się tu wziął xDDD
#2 Dziwnie. To znaczy, ze ustawa
#3 A mnie tu sprowadził tylko
A mnie tu sprowadził tylko obrazek PolskaxLitwa x3
#4 Pani Kasiu K, konsul
#5 Jest jeszcze jedna możliwość
Jest jeszcze jedna możliwość - cywilny w konsulacie ;) mi się ta możliwość najbardziej podoba :)
#6 ewa, nie zapomnij napisac o
ewa, nie zapomnij napisac o swej pierwszej nocy poslubnej
#7 Witam, ja jestem obywatelka
Witam, ja jestem obywatelka Litwy, a moj maz pochodzi z Polski, slub koscielny mielismy w Wilnie, a tydzien pozniej wzielismy slub cywilny w Elku. Mamy dwa akty slubu: jeden litewski - oczywiscie pisownia nam sie nie podoba, ale udalo sie przekonac urzedniczke i maz ma nazwisko pisane przez W, a nie V :-), zabraklo natomiast Ń, ja mam zapisane przez V - niestety. Mamy tez polski akt slubu z poprawnie zapisanym nazwiskiem i tym dokumentem zazwyczaj sie poslugujemy.
Nie mielismy problemow z zalatwianiem formalnosci, wszystko poszlo sprawnie. Nie wymienialismy sie tez obraczkami na slubie cywilnym :-)
Gdybyscie sie zdecydowali na slub konkordatowy w Wilnie i pozniej chcielibyscie przetlumaczyc akt na jez polski, to tlumacz przysiegly tlumaczac poslugiwac sie przeciez bedzie tez dowodem czy paszportem Pawla i Pavel zostanie Pawłem :-)
Nie wiem, czy warto sie przejmowac pisownia, swego czasu nas to oczywiscie bardzo wkurzalo i denerwowalo, ale z perspektywy czasu wydaje nam sie, ze nie warto bylo sie tym zamartwiac. To przeciez tylko dokument.
Zyczymy Wam tradycyjnego wilenskiego wesela, ktore ma niepowtarzalny urok i o ktorym bedzie pamietac do konca zycia!!!!
#8 Felieton mi sie podoba,
Felieton mi sie podoba, tylko, nie widze na czym polega przekret? Jesli kwestia nazwiska/imienia ma tak wielkie znaczenie dla Was zrobilbym dokladnie jak proponuje Kalina i Michal. Wciagu swojego zycia zebralem juz tyle roznych dyplomow, swiadectw, zaswiadczen i w wiekszosci z nich moje imie jest zapisane w roznej formie, nigdy jakos nie mialem problemu z udowodnieniem ze na wszystkich tych dokumentach jestem ja :). Mysle, ze mozecie wybrac zaswiadczenie w litewskim urzedzie z "v" i nastepnie poprosic w Polsce odpowiedni urzed o jego uznanie i wydanie urzedowego poswiadczenia w ktorym bedzie wpisany "Pawel" przez "w".
#9 w litewskim mozgu i
w litewskim mozgu i klaviaturze nie ma tez "X" i "Q". To poganie. Nadal wystawiaja talezyk z mlekiem przed drzwiami dla węży. :))) My Polacy staramy się jak możemy aby czegoś ich nauczyc.
#10 Cały czas zastanawiam się jak
Cały czas zastanawiam się jak wyglada litewska klawiatura komputera... tak bez W...
#11 Planuję wziąć ślub z moim
Planuję wziąć ślub z moim litewskim narzeczonym w Polsce ..bo jak czytam o tym cyrku na Litwie to szkoda sobie robić niepotrzebne problemy.
#12 Pani Wilnianko, Warto by było
#13 "Z kolei ślub cywilny na
"Z kolei ślub cywilny na kilka tygodni przed kościelnym - to mało eleganckie"
Nie wiem, czy malo eleganckie, ale na pewno bardzo praktyczne! Ma sie nie jedno, a dwa wesele: jedno dla nowych krewnych i przyjaciol w kraju przyszlego zamieszkania, oraz drugie: pozegnalne, wilenskie, dla starych przyjaciol i wlasnych krewnych. Oba wesela mialam przepiekne, kazde w swoim rodzaju. I moj malzonek nie mial najmniejszej okazji do zapoznania sie z litewska pisownia i jej problemami.
Pozdrawiam wszystkie mlode pary i radze brac zycie nieco lzej - trudnosci przyjda kiedys same :)))
Wilnianka
#14 Dobrym wyjściem jest wziąć
#15 Kolejny dobry
Kolejny dobry felieton.
Najważniejsze by się Polacy między sobą żenili.