Litewskie wartości niematerialnego dziedzictwa kulturowego za 2017 rok


W piątek, 9 marca o godz. 18 w Ratuszu Wileńskim odbędzie się oficjalna prezentacja dziesięciu tradycji, które znalazły się w litewskim Zestawieniu Wartości Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego w 2017 roku. O unikatowych zwyczajach opowiedzą ich „strażnicy”, którzy otrzymają oficjalne certyfikaty.




Podczas uroczystej ceremonii w Ratuszu zostanie zaprezentowanych dziesięć tradycji, które wpisano do krajowego Zestawienia Wartości Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego (Nematerialaus kultūros paveldo vertybių sąvadas). W zestawieniu znalazły się: „piwo pieczone” z okolic Jużynt (Jūžintų krašto keptinis alus, okręg poniewieski), Zapusty Kurtowiańskie (Kurtuvėnų Užgavėnės, rejon szawelski), teatr ludowy Senovinės kupiškėnų vestuvės (okręg poniewieski), słomiane pająki (šiaudiniai sodai), tradycje kołysanek i usypiania dzieci, dawny sposób łowienia stynek wędrownych (jeziorowych) i sielaw zimą we wsi Mindūnai nad jeziorem Baltųjų Lakajų (rejon malacki), tradycja śpiewu południowych Dzuków we wsi Žiūrai (rejon orański), odwiedzanie krzyży w okoliach Gryszkabudy (Griškabūdis, okręg mariampolski), polka na Litwie oraz Wigilia. 

Prezentacji zwyczajów dokonają ich „strażnicy” – zarówno osoby prywatne i rodziny, jak również przedstawiciele instytucji społecznych, państwowych i samorządowych. Wszyscy oni otrzymają specjalne certyfikaty potwierdzające wpis na listę, które wręczać będą minister kultury Liana Ruokytė-Jonsson, organizatora uroczystości dyrektor Litewskiego Narodowego Centrum Kultury Saulius Liausa oraz przewodnicząca komisji zestawienia Irena Seliukaitė. W trakcie ceremonii, którą poprowadzi dziennikarz i prezenter telewizyjny Marijus Žiedas, wystąpią m.in. grupa śpiewaczek sutartinės (archaiczne litewskie pieśni wielogłosowe) Trys keturiose, męska grupa wokalna Ugniavijas oraz zespoły folklorystyczne Žiūrų folkloro ansamblis i Kupkėmis. Wstęp wolny.      

Niematerialne dziedzictwo kulturowe tworzą przekazywane z pokolenia na pokolenie praktyki, wiedza, wyobrażenia, idee i wartości, umiejętności, tradycje, przekazy, ale też związane z nimi artefakty, przedmioty i miejsca. Składają się one na naszą tożsamość: zarówno grupową, narodową czy etniczną, jak również religijną. Ich obecność wzmacnia poczucie wspólnoty, przynależności do grupy czy społeczności. Są jednocześnie tradycyjne i współczesne – zjawiska niematerialnego dziedzictwa reprezentują nie tylko odziedziczone tradycje przeszłości, ale również ich przekształcone praktyki, które ewoluują w odpowiedzi na zmieniające się otoczenie.    

Na podstawie: madeinvilnius.lt, Wikipedia