Jak dożyć stu lat?

Przeciętna długość ludzkiego życia w krajach rozwiniętych sięga 80-85 lat i stale rośnie. To wpływ zarówno postępu medycyny, jak i mody na zdrowy styl życia. Rolę tego ostatniego czynnika wykazały m.in. wyniki kilku programów badawczych przeprowadzonych wśród Adwentystów Dnia Siódmego. Prowadzą oni wyjątkowo zdrowy styl życia - często poszczą, nie palą i nie piją.

Samo dbanie o dietę i wagę, uprawianie sportów czy łykanie witamin nie wystarczy, by dożyć sędziwego wieku. Niezbędny jest odpowiedni garnitur genów. Zespół kierowany przez prof. Paolę Sebastiani z Bostońskiego Centrum Medycznego zidentyfikował warianty genetyczne, dzięki którym można z dużą dokładnością przewidzieć, czy dostaniemy od życia dodatkowe lata i będziemy mogli świętować setne urodziny - donosi "Science".

Według badaczy z Bostonu, ich praca może być też przełomem w zrozumieniu, jak geny wpływają na długość ludzkiego życia. Naukowcy ci przebadali materiał genetyczny 1055 osób, które dożyły setki. Grupę kontrolną stanowiło 1267 losowo wybranych mieszkańców Stanów Zjednoczonych. Uczeni skupili się na pewnych wariantach genetycznych, tzw. polimorfizmach pojedynczego nukleotydu (SNPs - single nucleotide polymorphisms), czyli różnicach w pojedynczych cegiełkach budujących DNA (nukleotydach).

Szczególne znaczenie naukowcy przypisują grupie 150 takich wariantów, pod względem których obie grupy badanych najbardziej się różnią. Zapewne one - jak podejrzewali uczeni - mają wpływ na wyjątkowo długie życie. "Okazało się, że dzięki nim można z dochodzącym do 77 proc. prawdopodobieństwem przewidzieć, czy dana osoba dożyje więcej niż 90 lat" - piszą w "Science".

W trakcie badań naukowcom udało się zidentyfikować 19 kombinacji różnych SNPs-ów, które stanowiły niejako genetyczne "odciski palców" stulatków. Jedną z tych kombinacji nosiło w swoim DNA aż 45 proc. najbardziej wiekowych osób mających 110 lat i więcej. Zdaniem uczonych z Bostonu najwidoczniej to zdecydowało, że żyły one wyjątkowo długo, nawet jak na stulatków.

Stulatków uważa się za modelowy przykład zdrowego starzenia się - charakterystyczne dla starości problemy ze zdrowiem zaczynają się u nich pojawiać w znacznie późniejszym wieku niż u reszty populacji (z reguły dopiero po przekroczeniu 90 lat).

Naukowcy podkreślają jednak, że to na razie pierwszy krok i trudno jeszcze określić, jak szybko opracowany przez nich model określania potencjalnej długości życia i ryzyka rozwoju chorób uda się zastosować w praktyce. Ponadto przypominają, że geny to nie wszystko. Nie będą one gwarancją długowieczności, jeśli zapomnimy o zdrowej diecie, niepaleniu papierosów czy aktywności fizycznej.

Na podstawie: "Science", gazeta.pl