„Dzienniczek” św. s. Faustyny wydany po łotewsku


Na zdjęciu: łotewskojęzyczne wydanie „Dzienniczka” św. s. Faustyny Kowalskiej, fot. gov.pl
W czerwcu br. ukazało się łotewskojęzyczne wydanie „Dzienniczka” św. siostry Faustyny Kowalskiej. Próby tłumaczenia „Dzienniczka” na język łotewski były podejmowane od początku tego stulecia, ale książkę udało się wydać dopiero w tym roku. Przekładu z języka polskiego dokonał ks. Andris Ševels. „Dzienniczek” jest najczęściej tłumaczoną polską książką na świecie.





Prezentacja łotewskojęzycznego wydania „Dzienniczka” św. s. Faustyny Kowalskiej odbyła się 10 czerwca w Splendide Palace w Rydze.

Podczas spotkania głos zabrali: ambasador RP na Łotwie Monika Michaliszyn, metropolita ryski abp Zbigniew Stankiewicz oraz ks. Andris Ševels.

„Dzienniczek” św. Faustyny Kowalskiej – apostołki miłosierdzia Bożego – został przełożony na język łotewski przez księdza A. Ševelsa i wydany w oficynie wydawniczej „KALA Raksti” przy wsparciu Instytutu Książki. Redaktorem książki jest Astra Feldmane.

Wstęp do książki w języku łotewskim przygotowali metropolita ryski abp Z. Stankiewicz oraz s. Elżbieta Siepak ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia.

Jeszcze w 2000 r. siostry odpowiadające za wydanie „Dzienniczka” dały pozwolenie Zgromadzeniu Księży Marianów na Łotwie na tłumaczenie książki.

„Szukaliśmy wtedy tłumacza i zgłosiła się jedna siostra, która przetłumaczyła z języka polskiego na łotewski” – mówi

tłumacz ks. A. Ševels.

Rękopis tego pierwszego tłumaczenia na język łotewski zaginął.

Później „Dzienniczek” został przetłumaczony na język łotewski ponownie. Nie udało się jednak otrzymać pozwolenia na wydanie książki, bo przekładu dokonano z języka rosyjskiego.

Ostatecznie wydawnictwo „KALA Raksti” zaproponowało księdzu A. Ševelsowi tłumaczenie. Zajęło mu to pół roku.

„Dzienniczek” św. siostry Faustyny w języku łotewskim będzie można nabyć w księgarniach przy kościołach na Łotwie.

Siostra Faustyna zaczęła pisać dziennik w roku 1934. Pierwszy wiersz i notatka nosi datę: 28 lipca 1934 r. Od. ks. Sopoćko dowiadujemy się, że siostra Faustyna spaliła pewną część „Dzienniczka”. Kapłan powiadomiony o tym, polecił jej odtworzyć z pamięci treść zniszczoną, a jednocześnie na bieżąco notować przeżycia. Siostra Faustyna zapisywała słowa Chrystusa, skierowane do niej podczas licznych wizji mistycznych. Notowała też swoje przeżycia duchowe, wizje piekła, czyśćca i nieba. Zapiski prowadziła w Wilnie i Krakowie.

Na podstawie: ekai.pl, tvp.wilno.pl, gov.pl