Dwór Jeleńskich w Glinciszkach czeka remont


Pałac Jeleńskich w Glinciszkach, fot. vrsa.lt
Zabytkowy pałac Jeleńskich w Glinciszkach już wkrótce może odzyskać dawną świetność. Samorząd rejonu wileńskiego podpisał pod koniec kwietnia umowę finansową, na mocy której rozpocznie się realizacja projektu „Odnowienie dworu w Glinciszkach i dostosowanie go do udzielania usług kulturalnych i innych potrzeb społeczności”. Łączny koszt prac szacowany jest na 1,7 mln euro, z czego 868 tys. euro pochodzić będzie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Pozostałą kwotę ma zapewnić Samorząd Rejonu Wileńskiego.

W ramach prac planowane jest uporządkowanie zespołu pałacowo-parkowego, dostosowanie go do aktualnych potrzeb społecznych i lokalnej wspólnoty przy jednoczesnym zachowaniu równowagi pomiędzy nowoczesną adaptacją obiektu dziedzictwa kulturowego a jego autentycznym wyglądem. Jak informuje samorząd, po wdrożeniu projektu zostanie unowocześniona infrastruktura kulturalna oraz stworzone warunki dla jakościowego promowania sztuki oraz uczestnictwa różnych grup społecznych w kulturze i zachęcania ich do społecznej aktywności.

W odnowionym obiekcie będą się odbywać różnego rodzaju wydarzenia i wycieczki, dwór zostanie udostępniony dla potrzeb kulturalnych nie tylko mieszkańców Litwy, lecz także gości zza granicy. Wycieczki będą się odbywać w językach litewskim, polskim, angielskim i rosyjskim.

W najbliższym czasie ma ruszyć przetarg publiczny na wykonanie generalnego remontu i prac porządkowych. Projekt ma być zrealizowany do 2020 roku.

Leżąca na wschodnim brzegu jeziora Širvys wieś Glinciszki była od początków XVIII w. własnością rodziny Jeleńskich. Prawdopodobnie do połowy XIX w. mieszkali w modrzewiowym, parterowym dworze. W 1860 roku powstała neogotycka budowla, dwukondygnacyjna. Na środku elewacji, w półkolistym otworze znalazły się dwie metalowe tarcze z herbami Jeleńskich (Wręby) i Horwattów (Pobóg).

Pałac został wzniesiony na wzgórzu, tuż nad jeziorem, w odległości 50 metrów od brzegu. Prowadziła do niego od strony wsi kilometrowa aleja obsadzona piramidalnymi topolami i kończyła się na podłużnym dziedzińcu obrzeżonym płaczącymi jesionami, lilakami, jaśminami i innymi ozdobnymi krzewami. Na jego środku znalazły miejsce dwa okrągłe gazony, a po jego obu bokach zbudowano oficynę, oranżerię, spichlerz, stajnię cugową oraz lamus i skarbczyk. Dwór otaczał 12-hektarowy park krajobrazowy, w którym do dziś rosną kilkusetletnie dęby.

Na podstawie: vrsa.lt, dworypogranicza.pl