DELFI pl nie lt - gdzie postawić przecinek?

Dlaczego nie ma na portalu pl.delfi. regulaminu forum dyskusyjnego w języku polskim?

Szanowny Panie, dziękuję za naświetlenie sprawy tak jak ona wygląda ze strony Polaków na Litwie. Tu w RP (a raczej znacznie wcześniej w PRL od końca IIwś) oduczyliśmy się czuć Polskę za wschodnią granicą, a z uwagi na utrudniony kontakt słabo jeszcze orientujemy się w realiach ziem, które pozostały poza obecnymi granicami ojczyzny i kłopotach Polaków, którzy zostali na ojcowiźnie. Ta sytuacja szybko się zmienia i to dzięki litewskim Polakom.

Wilenskiemu można tłumaczyć jak pastuch krowie - nic nie dociera do niego

Żeligowskii - nie jestem znawcą hystorii, mogę mylic się, Chodzi, podobno, o priwilegii Zygmunta Augusta. Ta priwilegia nie pozwolala Polakom DOSTAC ziemi na Litwie. A kupowac nie bylo sensu.
Najbardziej Litwini polonizowali się w wieku XVIII - XIX i nawet XX. I to nie szlachta, a "zwykli ludzie". Na koncu XIX wieku Litwini juz byli mniejszoscią narodową.

do In_kaa (niezweryfikowany), 15 marca, 2012 - 17:05
Właściwie nie ma co komentować. Ale kilka zdań napiszę:

O*
Litewski na tych ziemiach (w jakiejś swojej odmianie) był ostatnio obecny we wczesnych czasach pogańskich. - Podobnie jak słowiański pod Frankfurtem czy Berlinem.
1*
Linia demarkacyjna nie obejmowała Wilna , zarzut jest całkowicie bezpodstawny.
2*
W spisie niemieckim (!) z 1916r(przed Żeligowskim !) w Wilnie było 2% (!) Litwinów, czyli praktycznie ich nie było. Podobne proporcje narodowościowe były na obszarach dzisiejszej Wileńszczyzny.
3*
Przy wsparciu bolszewików Litwini zajęli miasto i byli bardzo zdziwieni ,że mieszkańcy Wilna nie witają ich entuzjastycznie , a wręcz z dużą nieufnością.I okazało się,że mieli rację , bo po krótkim okrzepnięciu lt władze zaczęły stosować antypolski terror.
4*
Gdyby nie Wilniucy pod wodzą Żeligowskiego , Litwinów z Wilna mieszkańcy wynieśli by na widłach.
5*
Tylko dzięki wyzwoleniu wileńskich Polaków przez Żeligowskiego Litwa Kowieńska mogła zaistnieć i Litwini mogło cieszyć się niepodległością przez 20 lat . Gdy Polski zabrakło, od razu Litwa stała się republiką sowiecką.
6*
Niestety często stronniczo popełnia się karygodny błąd w rozumowaniu i w stosowaniu właściwych proporcji:
To 3 mln Litwinów dysponujących całym aparatem państwowym , ustawodawczym, sądowniczym , mediami ,dysponuje przygniatającą przewagą nad 200tys. okradanych, dyskryminowanych , wynaradawianych Polaków.
Czy mamy zwracać uwagę na wrażliwość notorycznego lt ciemiężcy ?
Czy raczej na wrażliwość jedynej notorycznie krzywdzonej strony, czyli nadwilejskich Polaków?
Czy Polski rząd ma dalej pozwalać Litwinom na krzywdzenie słabszego ?

7*
Powyższe nie zmienia faktu ,że współcześnie, wszystkie narody żyjące w Wilnie , i litewski i polski i rosyjski i żydowski, mają te same prawa do tego miłego miasta Vilnius/Wilno
ps.
Czekamy na propozycje by przeprosić Rosjan za powstania styczniowe i listopadowe, Niemców za powstanie Wielkopolskie i powstania Śląskie, SS za powstanie Warszawskie, Sowietów za akcję Burza, za AK,za WIN i Solidarność , a Litwinów : za Ponary, za akcję Ostra Brama, za Majdanek, Glinciszki, za AK, ZPL, za Laudę i Kowieńszczyznę, za polskie szkoły, za AWPL , a przede wszystkim za polski-ojczysty język.

Waluś, pieknie, pieknie, wręcz akademicko. Ba tym "delfi" bedziemy pokazywać Litwinom ich miejsce w Europie, w kulturze, w historii ( PONARY), po polsku!

Towarzyszu Wojnillo - tak dalsze dierzat! Wmiestie my pobiedim etych litowcow i ty budiesz prezydentom Solecnik.

do in_ka:
Poczytaj sobie artykuły o masowej grabieży ziemi polskich właścicieli przez lt kolonizatorów,. Poczytaj forum www.kurierwileński.lt doedukuj się i wróć do rozmowy. Polacy na Lt , to są tacy sami Polacy , jak ci z Krakowa, W-wy Poznania i Trójmiasta. I są u siebie. W 1916r (przed żeligowskim) w Wilnie było mniej niż 2% Litwinów, podobnie było na okolicznej Wileńszczyżnie. Polakom na Lt należą się te same prawa jakie maja szwedzcy rybacy -autochtoni w Finlandii. W niczym nie są gorsi.Zrozumiałeś ?
JAK TO JEST W KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ
Jest taka mniejszość
Liczba ludności w Finlandii: 5 181 000
Liczba ludności w Helsinkach: 555 500
Odsetek Finoszwedów w kraju: 291 500 (5,6%)
Ods. Finoszwedów w Helsinkach: 36 000 (6,5 %)
Gminy w Finlandii wg statusu językowego
Gmina Ilość gmin Średni % Finoszwedów w gminie
Jednojęzyczna szw. 21 93,3
Dwujęz. z przew. szw. 22 68,6
Dwujęz. z przew. fiń. 20 9,7
Jednojęzyczna fińska 385 0,4
Jest taka mniejszość. Mimo że stanowi ona jedynie 5,6 procent ludności kraju, w którym mieszka, to jej język jest drugim oficjalnym i pełnoprawnym, państwowym językiem. Ta mniejszość posiada nie tylko swoje przedszkola i szkoły, ale również dwie wyższe uczelnie. Jej przedstawiciele mają zagwarantowane przez konstytucję prawo bycia obsłużonym w swoim języku przez administrację państwową i samorządową w całym kraju, nie tylko w regionach, które owa mniejszość zamieszkuje w zwartych grupach.
Mniejszość ta nie musi walczyć o dwujęzyczne napisy z nazwami miejscowości, urzędów i ulic. Napisy są zawsze dwujęzyczne i to już wtedy, gdy „mniejszościowa” ludność stanowi 6-8 procent mieszkańców gminy.
Więcej, język tej mniejszości jest nauczany obowiązkowo we wszystkich szkołach podstawowych i średnich w całym kraju. Obowiązkowa jest również matura z tego języka.
A jeśli jakiś młody człowiek chce odbyć służbę wojskową we własnym, „mniejszościowym” języku, to proszę bardzo! Idzie do „mniejszościowej” brygady wojskowej!
Kraj, o którym mowa, nie leży gdzieś na antypodach ani na księżycu, ale prawie po sąsiedzku. Nazywa się Finlandia. A mniejszość, o której mowa, to Szwedzi, od wieków zamieszkujący ten kraj, zwani też Finoszwedami.
Szwecja czy Nowogród?
Szwedzi zaczęli osiedlać się na fińskim wybrzeżu już w XII wieku. Niedługo później w tym kierunku poszła również ekspansja polityczna i chrystianizacyjna Szwecji, która wkrótce opanowała Finlandię, w konkurencji z Nowogrodem Wielkim, który również miał zakusy w tamtą stronę.
Zwierzchność szwedzka trwała w Finlandii ponad 600 lat, aż do początku XIX wieku, kiedy Finlandia została przyłączona do Rosji.
Przez ten czas duże warstwy społeczeństwa fińskiego zaczęły mówić po szwedzku. Ocenia się, że w XVIII wieku 20-25 procent mieszkańców kraju mówiło po szwedzku – z reguły byli to ludzie wykształceni, mieszkańcy miast, szlachta i księża. Po fińsku mówili prawie wyłącznie mieszkańcy wsi.
Ale po szwedzku mówiła nie tylko elita, lecz również rzesze chłopów i rybaków, którzy zasiedlali, i do dziś zasiedlają, zachodnie i południowe wybrzeże kraju.
Kochany car
Pod zwierzchnością Rosji w Finlandii z początku niewiele się zmieniło. Praktycznym Finom nie w głowie były powstania, za co carat odwdzięczał się, dając im dużą dozę autonomii. Zaś język szwedzki pozostał oficjalnym językiem Finlandii, używanym w urzędach i sądach.
W latach 30., na fali europejskiego narodowego romantyzmu, pojawiło się w Finlandii zainteresowanie swoim fińskim dziedzictwem. Z początku nie było ono wymierzone przeciwko szwedzkiej dominacji kulturowej i językowej. Wprost przeciwnie: wielu heroldów fińskiego odrodzenia należało do szwedzkiej mniejszości i po fińsku często nie mówiło. Jedną z głównych postaci tego ruchu był Johan Ludvig Runeberg, fiński skald i „wieszcz”, który jednakowoż pisał wyłącznie po szwedzku.
W roku 1863 język fiński został zrównany w prawach z językiem szwedzkim, ale dopiero w roku 1906 otrzymał status pierwszego języka w kraju.
Pod koniec XIX wieku zaczęły się fińsko-szwedzkie tarcia. Na konflikt językowo-kulturowy nałożyły się antagonizmy społeczne – zamożne warstwy w Finlandii były często szwedzkojęzyczne. Ślad po tych antagonizmach – niechęć do swoich szwedzkojęzycznych ziomków – pozostała u Finów do dziś.
W 1917 roku Finlandia odzyskała niepodległość. Przy tej okazji świeżo powstałe państwo fińskie miało swój konflikt „o Wilno” ze Szwecją. Chodzi o leżącą między obydwoma krajami Alandię, wyspę zamieszkałą (do dziś) prawie wyłącznie przez Szwedów. Liga Narodów przyznała jednak Alandię Finlandii, na co Szwecja w końcu bardzo niechętnie się zgodziła. W zamian za to Alandia uzyskała daleko idącą autonomię (którą ma do dziś).
W latach 1917-1923 w Finlandii stworzono system, który gwarantował szwedzkiej mniejszości daleko idące prawa. W okresie międzywojennym Finlandia miała szwedzkojęzycznych premierów i ministrów. Finoszwedem był również marszałek Mannerheim, bohater dwóch wojen z Rosją sowiecką.
Radio, TV, teatry
Od tamtego czasu do dziś niewiele się zmieniło. Finoszwedzi mają swoje szkolnictwo, w tym dwie własne wyższe uczelnie (Akademia w Abo (Turku) i Wyższa Szkoła Handlowa w Helsinkach). Również na wielu fińskojęzycznych wyższych uczelniach można na niektórych wydziałach studiować po szwedzku. Finoszwedzi mają liczne własne czasopisma i gazety (w tym dwie codzienne – nakład największej z nich, helsińskiego „Hufvudstadsbladet”, wynosi prawie 60 000). Mają też swoje teatry i bogate życie kulturalne.
Około 10 procent wszystkich programów w publicznym radiu i TV jest nadawanych po szwedzku. W regionach, gdzie zamieszkuje szwedzka mniejszość, lokalne radio nadaje równolegle po fińsku i po szwedzku.
Główną siłą polityczną Finoszwedów jest Szwedzka Partia Liberalna (SFP), która zwykle uzyskuje w wyborach około pięciu procent głosów, a więc tylko niewiele mniej niż wynosi odsetek szwedzkojęzycznych mieszkańców kraju.
Dwujęzyczne gminy
Co 10 lat w 448 gminach Finlandii mieszkańcy deklarują swój język ojczysty. Na podstawie tego spisu gminy dzielone są na cztery kategorie – jednojęzyczne fińskie, jednojęzyczne szwedzkie, dwujęzyczne z przewagą fińskiego i dwujęzyczne z przewagą szwedzkiego.
Zasada jest prosta – powyżej 50 procent daje przewagę językową w gminie, zaś mniejszość musi mieć co najmniej 8-10 procent, aby gmina była dwujęzyczna. Gdy mniejszość nie osiąga tego pułapu – gmina jest jednojęzyczna.
W gminach jednojęzycznych (385 fińskich i 21 szwedzkich), wszystkie oficjalne napisy (znaki przy drogach z nazwą miasta, nazwy ulic i urzędów) są jedynie w języku dominującym. W gminach dwujęzycznych (22 z przewagą Finoszwedów i 20 z przewagą Finów) napisy są w dwóch językach, przy czym wersja w języku większości jest zawsze umieszczana wyżej.
Innymi słowy, w Finlandii istnieje 21 gmin, z czego 16 na Alandii, gdzie w ogóle nie ma publicznych napisów w głównym języku państwowym – fińskim! Szwedzkojęzyczni mieszkańcy stanowią w tych gminach średnio 93 proc. wszystkich mieszkańców.
W praktyce sama gmina ma dużo do powiedzenia o swoim statusie językowym i często idzie na rękę mniejszości (częściej jest to mniejszość szwedzka, której liczebność w wielu gminach ma tendencję spadkową) i zachowuje dwujęzyczność, mimo że formalne wymagania „procentowe” nie są już spełniane.
Muminki i inni
Finoszwedzi wkładali i nadal wkładają ogromny wkład w kulturę, zarówno szwedzką, jak i fińską. Najbardziej znaną ich reprezentantką jest zmarła przed kilku laty twórczyni Muminków – Tove Jansson.
Mimo że Finoszwedzi mają zagwarantowane wszelkie prawa jako mniejszość i mimo iż są doskonale zorganizowani, a jeżeli chodzi o poziom wykształcenia i zamożności, nie ustępują wcale Finom, to przez ostatnich kilkadziesiąt lat ich populacja powoli zmniejszała się w wyniku tendencji asymilacyjnych.
Proces ten, szczególnie intensywny w latach 60. i 70., ostatnio został zahamowany. Dziś coraz więcej rodziców w rodzinach mieszanych posyła swoje dzieci do szkół szwedzkich. Jedną z przyczyn jest postępująca globalizacja oraz członkostwo Finlandii w Unii Europejskiej. Wiele rodzin chce skorzystać z okazji i zapewnić dziecku „za darmo” drugi język, którym można się porozumieć nie tylko w Szwecji, ale także dość swobodnie w Norwegii i, przy pewnym wysiłku, w Danii.
Folkting broni, Folkting radzi
Najważniejszą instytucją, która dba o interesy szwedzkiej mniejszości jest Svenska Finlands Folkting (Sejmik Szwedzkiej Finlandii), rodzaj nieformalnego, finoszwedzkiego „parlamentu”, wybieranego przy okazji wyborów samorządowych. Są w nim szwedzkojęzyczni przedstawiciele wszystkich partii politycznych.
Folkting jest najważniejszą instytucją konsultacyjną dla rządu i parlamentu we wszystkich sprawach dotyczących szwedzkiej mniejszości. Dba też o zachowanie praw, które Finoszwedom gwarantuje konstytucja – dostęp do wykształcenia, służby zdrowia, mass mediów i obsługi w sądach i innych urzędach w swoim własnym języku. A także o to, aby wszystkie oficjalne dokumenty w Finlandii były w dwóch językach. Posiada też specjalny urząd, do którego można zgłaszać sytuacje, kiedy Finoszwed nie został obsłużony przez jakąś instytucję w swoim własnym języku.
Poza tym Folkting dostarcza informację o finoszwedzkiej kulturze, tradycjach i języku – do bibliotek, przedszkoli, szkół i uniwersytetów, a także do mass mediów – w Finlandii i za granicą.
Żądasz i masz
Mimo że konstytucja uznaje język szwedzki jako w pełni równoprawny drugi język państwowy, i to w całym kraju, to oczywiście nie ma praktycznej możliwości wyegzekwowania wynikających z tego faktu praw wszędzie i w każdej sytuacji. Szwedzkojęzyczni Finowie zamieszkują w zwartej grupie jedynie południowy pas wybrzeża, rozciągający się po obu stronach Helsinek, oraz wzdłuż zachodniego wybrzeża, z centrum w mieście Vasa. Zaś wielu Finów, szczególnie w głębi kraju, gdzie Finoszwedów prawie nie ma, ale także w stolicy, gdzie jest ich jedynie kilka procent, nie mówi po szwedzku albo nie chce w tym języku mówić.
Wyegzekwowanie więc przez Finoszwedów ich konstytucyjnych uprawnień, szczególnie w rejonach, gdzie są w mniejszości, zależy więc często od tego, jak konsekwentnie w konkretnych sytuacjach domagają się oni realizacji swoich praw.
Nie lubiany szwedzki
Osobnym rozdziałem jest wynikająca z konstytucji obowiązkowa nauka szwedzkiego we wszystkich fińskich szkołach. Tutaj nastąpiło jakby pewne „przedobrzenie”. Wielu fińskich uczniów traktuje szwedzki jako dopust boży, mniej więcej tak jak moja generacja traktowała naukę rosyjskiego w komunistycznej Polsce.
Nawet wśród Finoszwedów można usłyszeć głosy, że szwedzki w fińskich szkołach powinien być językiem dobrowolnym („wtedy ci, którzy go wybiorą, będą przynajmniej mieć motywację do nauki”). Jednak dotychczas, mimo ciągłej dyskusji na ten temat, nikt na poważnie nie próbuje zmienić systemu. Chociaż ostatnio prowadzone są eksperymenty, gdy rezygnuje się ze szczególnie nie lubianego przez fińskich licealistów obowiązkowego zdawania matury ze szwedzkiego.
„Pany, łycary i biełoruczki”
Niechęć Finów do Szwedów, także tych po drugiej stronie Zatoki Botnickiej, powoli się zmniejsza, ale nadal istnieje. Jedną z przyczyn są istniejące u Finów historyczne kompleksy „mniejszego brata”, mające swoje korzenie jeszcze w XIX wieku i wcześniej. W oczach wielu Finów – Finoszwedzi, i w ogóle Szwedzi, to takie trochę „szwedzkie pany, łycary i biełoruczki”. Zaś samych siebie Finowie uważają za, może prostych, ale upartych i twardych facetów. Chociaż ostatnio ów image został poważnie nadszarpnięty, po tym jak najtwardszych z twardych – prawie całą reprezantację kraju w narciarstwie biegowym – przyłapano na stosowaniu dopingu.
Owa animozja jest mniejsza na zachodnim wybrzeżu, gdzie Finoszwedzi i Finowie zawsze byli równie biednymi rybakami i rolnikami, za to większa w Helsinkach i okolicach, gdzie mieszkały finoszwedzkie, bogate rodziny, właściciele posiadłości i wielkich przedsiębiorstw. Moja finoszwedzka znajoma opowiadała, jak w dzieciństwie, gdzieś w latach 50., ona i jej koleżanki bały się mówić zbyt głośno po szwedzku w centrum Helsinek, gdyż mogły zostać pobite przez swoich fińskich rówieśników.
Dziś takich społecznych podziałów już nie ma – Finoszwedzi nie różnią się od Finów ani zamożnością, ani wykształceniem.
Żyją dłużej i lepiej
Tym większą debatę wzbudziły rezultaty badań, przeprowadzonych kilka lat temu, które wykazały, że Finoszwedzi żyją przeciętnie o kilka lat dłużej od Finów, są od nich zdrowsi i w ogóle żyją lepiej. Przyczyn takiego stanu rzeczy dopatrzono się w końcu w fakcie, że Finoszwedzi mają silniejsze związki rodzinne i społeczne. Być może, będąc mniejszością, przez cały czas zagrożoną asymilacją, trzymają się po prostu razem.
Faktem jest, że Finoszwedzi są doskonale zorganizowani i wzajemnie się wspierają. Czują się też pełnoprawnymi współgospodarzami Finlandii. Ich wpływy w polityce i życiu gospodarczym są nawet większe, niżby to wynikało z ich liczebności. Są mniejszością, ale mniejszością bez kompleksów. Wprost przeciwnie, są bardzo dumni ze swojej przynależności.
„Koroniarskie główki”
Owe fińsko-szwedzkie animozje nie prowadzą dziś do żadnych poważnych konfliktów. Za to manifestują się chętnie w sporcie, gdzie np. fińscy hokeiści zawsze dają z siebie wszystko, żeby tylko pokonać reprezentację Szwecji.
Ale, żeby było jeszcze ciekawiej, na moje pytanie, za kim kibicuje w meczach hokejowych Szwecja-Finlandia, znajomy Finoszwed powiedział, że, oczywiście, za Finlandią. Bowiem będąc szwedzką mniejszością, Finoszwedzi bynajmniej nie utożsamiają się do końca z „koroniarzami” z Macierzy po drugiej stronie Zatoki Botnickiej.
Może najlepiej ujęła to moja finoszwedzka znajoma, mówiąc: „Nigdy się nikomu nie kłanialiśmy”.
Fińska Suderwa
Tak więc pani starosta w takiej fińskiej „Suderwie” zupełnie nie musiałaby walczyć o dwujęzyczne napisy. Istniałyby one tam od zawsze, przy czym – ponieważ Polacy stanowią 84 procent mieszkańców gminy – wersja polska byłaby umieszczona wyżej, zaś litewska niżej. I każdy urzędnik w Suderwie, niezależnie od swojej własnej narodowości, miałby o b o w i ą z e k obsłużyć petenta po polsku, gdyby ów petent sobie tego zażyczył.
Tadeusz Rawa
Sztokholm

Jur "znających sytuacje obecna i historyczną" ja moge bycz tylko nie jestem polakiem. Polak to takie politiczne ukierunkuwanie.

czekajcie, to jeszcze jedno pytanie, żebym zrozumiała dobrze - jeżeli ktoś ma dom i akt własności i mieszka w tym domu i ma obywatelstwo litewskie, ale deklaruje się jako Polak, to chcą mu ten dom zabrać? A jak ktoś kupi sobie teraz np. mieszkanie za pieniądze czy na kredyt, to też mu chcą to zabrać bo Polak?

Wilenski - czy Ty rzeczywiscie rozumiesz co piszesz ? Nawet jesli niektorzy Polacy są potomkami BialorUsinów czy Litwinów , a czują się Polakami od 400 lat - TO WG CIEBIE I NACJONAŁÓW LITEWSKIcH NALEZY ICH LITUANIZOWAĆ NA SIŁĘ? CZY TY NAPEWNO JESTES PrzY ZDROWYCH ZMYSŁACH ?

Ministerstwo Sprawiedliwości LR, Departament Systemu Prawnego, kierownik Działu Stosowania Prawa - chyba tak to można przetłumaczyć.

http://www.tm.lt/struktura/kontaktineinfo/8

Do tego wiceszef Komitetu Prawa i Praworządności Ruchu Liberałów

http://www.liberalai.lt/lt/komitetai

Do Wileski - jak zwykle mataczysz...Smigly-Rydz nigdy nie by polskim prezydentem.

Panie Walenty.
Takich tekstów śmiało więcej

Gratulacje p. W. Wojniłło, świetny tekst, napisany z "jajami", zrozumiały i interesujący zarówno dla czytelnika zorientowanego jak i dla czytelnika, który jeszcze mało kuma w temacie.

Cóz artykuł jest tym którzy nie rozumieją po co powstało delfi. A jest takich sporo. I bardzo zreczny manewr, w dodatku za kasę Lotu i innych polskich firm ktore napewno się tam pojawią. Już i PZU czeka w kolejce i wiele innych dobrych marek polskich znanych na Litwie. (Zreszta już raz sponsorowały one telewizję LNK jak wyszli na tym?) Czyż Litwini nie są wspaniałomyślni? może i biznes będzie i reszta celów się osiągnie, ale o pieniadze chodzi tu najmniej.

tyle jest wysiłku litewskiego, żeby Polacy wreszcnie zapomnieli swoj i tak ubogi tutejszy polski język. A tu nagle prosze Delfi po po polsku. Ten projekt godzi w interesy Litwy, bo przecież Polacy czytając po polsku - NIE bedą sie uczyc czytac po litewsku!!! I nadal będą tymi samymi nielojalnymi obywatelami Litwy. Wiec delfi pomaga tworzyć i umacniać polnishejugend. Hańba dla delfi. zaraz zaraz....
NO chyba, że informacje podane Polakom będą "informacje zgodne z zaleceniami/polecieniami rządowymi, ".....zgodne z prawem i rozsądkiem litewskiem " (cytat z artukułu Delfi). A to już zmienia postać rzeczy.

Delfi i większośc litewska nie mogła wytrzymać jak KW i Wilnoteka zakłamują i fałszują obraz dla Polaków na Litwie. więc od teraz Polacy mogą odetchąć. mają tę wreszcie prawdziwą i rzetelną informację większości litewskiej i na dadatek będą z otwartą gębą ją przyjmować jako dobrodziejstwo Litwy przychylnej mniejszościom narodowym. Wreszcie można nabrać powietrza pełną piersią. Jaki gaz Polacy wciągną z tym wdechem mniej wiecej wiadomo.
I co? nadal nie są Litwini wspaniałomyślni?
Ale nazywając Delfi polskim portalem na Litwie troche jednak obażyli swoją hipokryzję.

Spojrzymy jednak, że byc może nie jest to portal tylko dla Polaków na Litwie, ale wlaśnie dla Polaków w Polsce. BO wiadomo, że akurat w Polsce zaczął się obraz kreować bbardzo ale to bardzo niekorzystny obraz Litwy i litwinów. Tamtym w Polsce łatwo zrobic z mozgu wodę i tu więc sukces. Później już sami Polacy z Polski dzięki Delfi wytłumaczą Polakom na Litwie jaka jest ich sytuacja i dlaczego Litwini mają rację. Więc i jakaś nagroda finansowa za przyczynienie sie do dobrosąsiedztwa Polski i Litwy dla Delfi od MSZ litewskiego wpadnie nie raz. A i dla polskich "redaktorów" w dlefi też. Więc poczują sie dowartościowani i spełnieni.

Czy zdążyliście policzyć ile "zajączków" uda sie ustrzelić dzięki takiej inicjatywie? Takie proste a takie genialne. Choc trzeba przyznać, że moralnie to Litwinóom taki krok jak pl.delfil napewno też kosztuje, jednak korzyści są tak niewyobrażalne duże, że można te koszty łatwo przełknąć. Taka łyżeczka dziegciu w dużej beczce miodu. Smacznego!

Panie Walenty, czy nie uważa Pan, że powstanie polskojęzycznej wersji "Delfi" - to (przede wszystkim) projekt BIZNESOWY? Dlaczego odrazu przykleja Pan Delfi.pl etykietę "mutanta"? Czy nie uważa Pan, że nawet jeśli Delfi.pl będzie wyjątkowo litewskim źródłem informacji, to może przynajmniej Czytelnicy polscy na Litwie będą mieli lepszy ogląd zdań i opinii na rózne tematy?

Najwyższy czas aby także Wilnoteka miała swój odpowiednik lt.Wilnoteka.lt
Jedyny sposób aby pokazać normalnym litwinom jak może wyglądać ich ojczyzna w sposób normalny.
Niech otworzą oczy i zobaczą, że wszelkie niepowodzenia rządzących to nie jest wina AWPL i polsko języcznych litwinów a nieudolność rządzących.

To proste: wszystko mozna zrobic i wszystko mozna naprawic. I stosunki polsko-litewskie mogą byc nie tylko dobre, ale najlepsze na calej Europie. POD WARUNKIEM, ze AWPL skonczy wojnę przeciw Litwy, ktorą prowadzi pod kierownictwem Kremla od pierwszych dni powstania Litwy.

Tego tekstu nowy portal nie przyjął :
"Czy to oznacza ,że każdy neuws z www.AWPL.lt będzie tu publikowany, bez "obróbki" ?
Przecież AWPL wybrała olbrzymia większość Polaków ,wielu Litwinów,Rosjan, Białorusinów .
A jest to podobno kierowany do Polaków polskojęzyczny portal.

Wg. deklaracji głównego redaktora- "Naszym hasłem jest: „Czytaj po polsku, myśl samodzielnie”. Wybraliśmy to hasło, bo chcemy być bezstronni, niezależni i otwarci. Jesteśmy gotowi na swoich łamach opublikować każdy „news”, który może zaciekawić naszego czytelnika, nawet gdyby był dla kogoś kontrowersyjny, czy nie do przyjęcia.

ps.
Hasło bym zmienił na bardziej odpowiadające większości internautów : " CZYTAJ PO POLSKU I MYŚL PO POLSKU, SAMODZIELNIE! "
Przecież ma być to forum przede wszystkim dla Polaków, nieprawdaż ?"

I taki post już na wstępie odrzucono,- pozostawiam internautom bez komentarza.

@23Naktibalda

Napisałeś m.in: "Widziałem polskie i żydowskie, niemiejskie napisy gdzie nikt już nie mówił ani po polsku ani nic poza litewskim. Bolało. Język polski nie jest tylko posiadanie Polski i polskich nacjonalistów."

Co chcesz przez to powiedzieć? Odczuwasz stratę po Palakach, po których zostały tylko napisy?
O co Ci chodzi, gdy piszesz, że:" Język polski nie jest tylko posiadanie Polski i polskich nacjonalistów."
Kiedyś język polski był językiem elit i tzw. "narodu szlacheckiego" WKL, ale tworzące się w XIX wieku nowoczesne nacjonalizmy: litewski i białoruski odrzuciły(to dość delikatne określenie) polszczyznę.
Bardzo bym się ucieszył gdyby współczesna Litwa wróciła do swojej tradycji wywodzącej się z czasów WKL, której jednym z elementów jest język polski. Nie mam na myśli repolonizacji Litwy tylko uznanie faktu, że język Polski jest jednym z ważnych elementów tradycji historycznej Litwy.

Wyrazy szacunku dla Litwina, który nauczył się polskiego :-)