Adam Błaszkiewicz laureatem Nagrody im. Grażyny Langowskiej
Nagrodę w imieniu Adama Błaszkiewicza, który z powodu zakażenia koronawirusem nie mógł przybyć na uroczystość, odebrała dyrektor Gimnazjum im. Longina Komołowskiego w Połukniu w rejonie trockim Renata Krasowska.
Na zdjęciu: Nagrodę im. Grażyny Langowskiej w imieniu uhonorowanego nią Adama Błaszkiewicza z rąk wicepremiera Polski Jarosława Kaczyńskiego odbiera Renata Krasowska, fot. wspolnotapolska.org.pl/Agata Pawłowska
Uroczystość rozpoczęła się od odsłonięcia tablicy poświęconej Grażynie Langowskiej w gmachu Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego. Tablicę wspólnie z premierem Polski Mateuszem Morawieckim oraz wicepremierem Jarosławem Kaczyńskim odsłoniła córka Grażyny Langowskiej – Helena Kramarska.
Na zdjęciu: tablica poświęcona pamięci Grażyny Langowskiej, fot. ipn.gov.pl
Grażyna Langowska to wybitna nauczycielka i kurator oświaty, działaczka NSZZ „Solidarność” i posłanka na Sejm RP.
Nagrodę jej imienia, ustanowioną z inicjatywy Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” wspólnie z Instytutem Pamięci Narodowej i Instytutem Dziedzictwa Myśli Narodowej i przyznaną po raz pierwszy, otrzymali laureaci w trzech kategoriach:
- dla nauczyciela, wychowawcy, działającego w epoce „Solidarności” (fundator: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej);
- dla nauczyciela szkoły polonijnej (fundator: Stowarzyszenie ,,Wspólnota Polska’’);
- dla nauczyciela, wychowawcy, instruktora, opiekuna za krzewienie postawy patriotycznej w młodym pokoleniu (fundator: Instytut Pamięci Narodowej).
IPN uhonorował swoją nagrodą Adama Lichotę, nauczyciela w Zespole Szkół Technicznych nr 2 w Chorzowie, Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego nagrodził małżeństwo nauczycieli języka polskiego z Warszawy – Ireneusza (pośmiertnie) i Cecylię Gugulskich.
Sylwetki nagrodzonych przedstawiali fundatorzy nagrody: prezes Dariusz Piotr Bonisławski (SWP), prezes dr Karol Nawrocki (IPN) oraz profesor Jan Żaryn (IDMN), w obecności córki śp. Grażyny Langowskiej – Heleny Kramarskiej i jej rodziny.
ADAM BŁASZKIEWICZ
Laureat nagrody przyznanej przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” urodził się 8 maja 1959 r. w Wilnie. W 1981 r. został nauczycielem matematyki i fizyki. Założyciel i długoletni dyrektor Gimnazjum im. św. Jana Pawła II w Wilnie. Od 1995 roku jest instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie. Przez wiele lat był jego przewodniczącym. Działał też w Kongresie Polaków na Litwie. Jest członkiem Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą.
Na początku lat 90-tych, na fali odrodzenia świadomości narodowej, w „sypialnych” dzielnicach Wilna powstawały klasy z polskim językiem nauczania przy szkołach rosyjskojęzycznych, przedszkolach. Działacze społeczni, rodzice rozpoczęli starania o powstanie w Wilnie jeszcze jednej takiej szkoły. Dzięki temu już w 1992 r. został prezesem Fundacji Pomocy Budowy Szkoły Polskiej w Wilnie. W tym samym roku został mianowany dyrektorem szkoły w budowie. Budowa szkoły, jak też pozyskanie funduszy, było bardzo trudnym zadaniem w okresie blokady i tworzenia się struktur niepodległego państwa litewskiego. Dopiero przy współpracy ze Stowarzyszeniem „Wspólnota Polska” i ówczesnym prezesem profesorem Andrzejem Stelmachowskim marzenia o szkole przybrały realny kształt. W 1993 r. budująca się szkoła otrzymała za Patrona Jana Pawła II, a od 1 września 1994 r. naukę po polsku w szkole rozpoczęło 1 767 dzieci.
W roku 2002 szkoła średnia została reorganizowana na progimnazjum i szkołę średnią. W 2004 r. program szkoły został akredytowany według wymagań ministerstwa oświaty Litwy i placówka otrzymała status gimnazjum oraz prawo prowadzenia egzaminów maturalnych.
Priorytetem działalności dyrektora Adama Błaszkiewicza była i pozostaje praca wychowawcza, kształtowanie systemu wartości, zachowanie tradycji. Podjął pracę w odradzającym się Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie. Został powołany do Zarządu organizacji. Dziś jestem instruktorem w stopniu harcmistrza i w miarę swoich możliwości służy pomocą młodszym druhom i druhenkom. Widząc potrzebę poprawienia stosunków polsko- litewskich, został jednym z założycieli a następnie wszedł do zarządu Litewsko-Polskiego Forum im. Jerzego Giedrojcia. Forum zrzesza historyków, dziennikarzy, przedsiębiorców, działaczy społecznych Litwy, razem z partnerami w Polsce.
Wielokrotnie odznaczany za zasługi na rzecz oświaty polskiej na Litwie. Wśród nagród: Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Odznaka Prezydenta Litwy „Za zasługi dla integracji w struktury euroatlantyckie”, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
ADAM LICHOTA
Adam Lichota jest nauczycielem historii i WOS w Zespole Szkół Technicznych nr 2 im. Mariana Batko w Chorzowie. Brał udział w wielu projektach realizowanych przez różne instytucje, m.in. Śląskie Centrum Wolności i Solidarności oraz IPN, w tym w ogólnopolskim konkursie na scenariusz lekcji poświęconej zbrodni wołyńskiej.
Podjął się szeregu inicjatyw historycznych o zasięgu szkolnym i pozaszkolnym, m.in. realizacji przedstawienia „Historia z bloku 11” poświęconego patronowi szkoły, ofierze KL Auschwitz, a także stworzenia w 2018 r. w szkole tzw. „escape roomu” poświęconego Irenie Sendlerowej. Największym z tych projektów, w którym uczestniczy kilkadziesiąt szkół i instytucji, jest organizowany od 2020 r. Bieg Pamięci ze Światłem Pokoju, upamiętniający marsz śmierci z Oświęcimia do Gliwic.
IRENEUSZ I CECYLIA GUGULSCY
Ireneusz i Cecylia Gugulscy to nauczyciele języka polskiego z Warszawy. Panu Ireneuszowi przyznano nagrodę pośmiertnie. Pracował w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana od 1959 r. z przerwami do końca życia.
W chwili wprowadzenia stanu wojennego został internowany i do lipca 1982 r. przebywał w ośrodkach internowania. We wrześniu 1982 r. zawieszono go w wykonywaniu obowiązków i wytoczono sprawę dyscyplinarną za przemycenie z ośrodka internowania Listu internowanego nauczyciela do swoich maturzystów. SB prowadziła przeciwko niemu sprawę operacyjną. Od września 1983 r. miał wrócić do VI LO, lecz od nowego roku został przeniesiony służbowo do XXI L.O. w Warszawie.
Jego żona Cecylia (zwana też Celiną) uczestniczyła w latach 80. XX w. w tworzeniu rekolekcji dla nauczycieli i razem z ojcem Jackiem Salijem zakładała duszpasterstwo nauczycieli i wychowawców. Pani Celina osobiście odebrała nagrodę, pomocą służyła jej wnuczka Justyna.
Na podstawie: wspolnotapolska.org.pl, idmn.pl
