5 października w Kościele katolickim – wspomnienie liturgiczne Świętej Faustyny


Na zdjęciu: wizerunek św. s. Faustyny Kowalskiej, fot. faustyna.pl
Kościół katolicki 5 października wspomina św. s. Faustynę Kowalską – apostołkę Miłosierdzia Bożego, jedną z największych mistyczek XX wieku. Papież Franciszek decyzję o wpisaniu tego wspomnienia liturgicznego do Ogólnego Kalendarza Rzymskiego podjął 18 maja 2020 roku. Przypada ono 5 października, czyli w rocznicę śmierci Świętej Faustyny.





Św. s. Faustyna Kowalska zmarła 83 lata temu 5 października 1938 roku. Odeszła o godzinie 22.45 w krakowskim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Miała 33 lata. Jej relikwie są przechowywane w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.

Z mistycznych doświadczeń św. Faustyny zrodził się kult obrazu Jezusa Miłosiernego, modlitwa zwana Koronką do Miłosierdzia Bożego, Godzina Miłosierdzia – godzina 15, w której Chrystus skonał na krzyżu, a także nabożeństwo oraz Święto Miłosierdzia Bożego.

Podczas pobytu w zakonie Faustyna wielokrotnie doznawała objawień Chrystusa. W jednym z nich Jezus powierzył Jej przekazanie światu orędzia o Bożym Miłosierdziu. W innym polecił namalować swój obraz według wzoru, który ujrzała siostra Faustyna. Wizerunek ten, nazywany obrazem Jezusa Miłosiernego jest obecnie jednym z najbardziej znanych na świecie. Ukazuje Chrystusa ubranego w białą szatę, z której na wysokości serca wychodzą dwa promienie – czerwony i blady. Na dole jest umieszczony podpis „Jezu, ufam Tobie”.

Pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego według bezpośrednich wskazówek św. s. Faustyny w 1934 roku namalował w Wilnie Eugeniusz Kazimirowski. Obraz mieści się obecnie w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego przy ul. Dominikańskiej w Wilnie. Natomiast najbardziej znaną obecnie wersję obrazu Jezusa Miłosiernego w 1944 roku wykonał prof. Adolf Hyła. Obraz ten mieści się obecnie w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach. 

Swoje duchowe przeżycia i wizje św. s. Faustyna zawarła w „Dzienniczku”, prowadzonym w latach 1934-1938 na polecenie spowiednika ks. Michała Sopoćki, beatyfikowanego w 2008 roku. 

Siostra Faustyna została beatyfikowana i kanonizowana przez Jana Pawła II. Uroczystość kanonizacji – 30 kwietnia 2000 roku – odbyła się w II Niedzielę Wielkanocną, kiedy Kościół obchodzi Święto Miłosierdzia Bożego, ustanowione przez papieża Polaka.

Nawiązując do napisu „Jezu, ufam Tobie”, który znajduje się na obrazie Jezusa Miłosiernego, namalowanego zgodnie z wizją siostry Faustyny, Jan Paweł II podkreślił w 2002 roku, że to wyznanie jest szczególnie potrzebne współczesnemu człowiekowi zagrożonemu licznymi przejawami zła.

Spowiednik św. Faustyny ks. Michał Sopoćko głosił orędzie Miłosierdzia Bożego i dał podstawy teologiczne tego kultu. Założył też Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego.

Wielką rolę w rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego odegrał ksiądz Karol Wojtyła, późniejszy arcybiskup krakowski, kardynał i św. papież Jan Paweł II. To on rozpoczął proces informacyjny w sprawie heroiczności życia siostry Faustyny, doprowadził do wydania jej „Dzienniczka” na podstawie oryginalnego tekstu, a także zlecił nową ekspertyzę teologiczną. Wskutek tego, w 1978 roku papież Paweł VI odwołał wcześniejsze ograniczenia dotyczące kultu. W 1980 roku Jan Paweł II opublikował encyklikę „Dives in misericordia” – „Bogaty w miłosierdzie”.

W 2002 roku podczas pielgrzymki do Polski Jan Paweł II zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu. Podkreślił, że czyni to z gorącym pragnieniem, by orędzie ogłoszone za pośrednictwem Świętej Faustyny dotarło do wszystkich ludzi.

W tym samym roku podczas uroczystości konsekracji sanktuarium w Łagiewnikach Jan Paweł II powiedział, że miejsce to będzie stolicą kultu Miłosierdzia Bożego.

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach odwiedzają rocznie ponad 2 miliony pielgrzymów z ponad stu krajów świata.
W 100. rocznicę urodzin Jana Pawła II, 18 maja 2020 roku, papież Franciszek ogłosił, że odtąd wspomnienie Świętej Faustyny będzie obchodzone na całym świecie. Decyzja papieża została podyktowana licznymi prośbami, które napływały do Watykanu od kapłanów, osób konsekrowanych i stowarzyszeń osób świeckich, a także szerzeniem się duchowości świętej w różnych regionach świata.

Na podstawie: IAR, vaticannews.va, inf. wł.